760. Rob Rensenbrink

Cześć,
Bohaterem dzisiejszego posta będzie Rob Rensenbrink.

Rob Rensenbrink, właśc. Pieter Robert Rensenbrink (ur. 3 lipca 1947 w Amsterdamie, zm. 24 stycznia 2020 w Oostzaan) – holenderski piłkarz, grający na pozycji lewoskrzydłowego lub środkowego napastnika. Z reprezentacją Holandii, w której barwach rozegrał 46 meczów, zdobył wicemistrzostwo świata w 1974 i 1978 roku oraz brązowy medal mistrzostw Europy w 1976 roku. Przez dziewięć lat był zawodnikiem RSC Anderlecht. Dwukrotnie triumfował z nim w rozgrywkach o mistrzostwo kraju i tyle razy w Pucharze Zdobywców Pucharów. W 1978 roku został królem strzelców ligi belgijskiej.

Podczas mundialu 1978 w meczu ze Szkocją strzelił tysięcznego gola w historii finałów mistrzostw świata. Zmarł 24 stycznia 2020 roku w wieku 72 lat. Powodem śmierci był rak prostaty. 

 

 

Jest to mój 52 autograf z listy FIFA 100

 

759. Monika Pyrek

 Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf pochodzący od Moniki Pyrek. Monika to polska lekkoatletka specjalizująca się w skoku o tyczce. Honorowa Ambasadorka Szczecina.

Przez długi czas była jedyną polską tyczkarką na arenie międzynarodowej. W ciągu kariery 68-krotnie poprawiała rekord Polski. Olimpijka z Sydney (2000), Aten (2004), Pekinu (2008) i Londynu (2012). Trzykrotna medalistka mistrzostw świata oraz wicemistrzyni Starego Kontynentu z 2006. Reprezentantka kraju w pucharze Europy i drużynowych mistrzostwach Europy.

Pięciokrotnie laureatka Złotych Kolców dla najlepszej polskiej lekkoatletki sezonu (2001, 2003, 2005, 2006 oraz 2008), dwukrotna laureatka Plebiscytu „Przeglądu Sportowego” (2001 i 2005) i wielokrotna zwyciężczyni plebiscytu „Kuriera Szczecińskiego” na najlepszego sportowca województwa zachodniopomorskiego. W 2009 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009) i tytułem Zasłużony dla miasta Szczecina. Na początku 2013 ogłosiła zakończenie kariery sportowej.

Autograf zdobyłem listownie.

 

Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny

 Ile czekałem: 31 dni

Jakość: Oryginał

758. Leo Beenhakker

 Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf, który otrzymałem od Leo Benhakkera. Benhakker to holenderski trener i działacz piłkarski. Jako piłkarz grywał w amatorskich klubach – Tediro Rotterdam, Xerxes Rotterdam oraz Zwart Wit '28. W połowie lat 60. rozpoczął karierę szkoleniową. Przez wiele lat był pierwszym asystentem Rinusa Michelsa, trenera reprezentacji Holandii, a dwukrotnie – w latach 1985–86 i podczas Mundialu 1990 – pełnił obowiązki selekcjonera Pomarańczowych. Pracował w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Zdobył trzy tytuły mistrza Holandii (dwa z Ajaksem i jeden z Feyenoordem) oraz Hiszpanii (wszystkie z Realem Madryt). W latach 2005–2006 prowadził drużynę narodową Trynidadu i Tobago, którą, jako pierwszy szkoleniowiec w historii, wprowadził do finałów mistrzostw świata. W latach 2006–2009 był selekcjonerem reprezentacji Polski, którą jako pierwszy szkoleniowiec wprowadził do mistrzostw Europy. 

Autograf zdobyłem pisząc prośbę na adres prywatny byłego trenera.

 

Poniższe dwa zdjęcia przeznaczam na wymianę: 

Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny

 Ile czekałem: 25 dni

Jakość: Oryginał

757. Novak Djokovic

 Cześć,

Dziś chciałbym zaprezentować wam autograf pochodzący od Novaka Djokovicia - serbskiego tenisisty.  Dawniej reprezentant Serbii i Czarnogóry w Pucharze Davisa, od 2007 Serbii; zdobywca trofeum w 2010 roku; zwycięzca m.in. 17 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej: Australian Open 2008, Australian Open 2011, Wimbledonu 2011, US Open 2011, Australian Open 2012, Australian Open 2013, Wimbledonu 2014, Australian Open 2015, Wimbledonu 2015, US Open 2015, Australian Open 2016, French Open 2016, Wimbledonu 2018, US Open 2018, Australian Open 2019, Wimbledonu 2019 oraz Australian Open 2020. Jako pierwszy singlista zwyciężył w każdym turnieju z serii ATP Tour Masters 1000. Zdobywca karierowego Wielkiego Szlema oraz brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) i czwarty zawodnik igrzysk olimpijskich w Londynie (2012), pięciokrotny triumfator ATP Finals, wielokrotny lider rankingu singlowego ATP Tour, ambasador dobrej woli UNICEF.

Đoković jest zawodnikiem praworęcznym z oburęcznym bekhendem. Treningi tenisowe rozpoczął jako czterolatek. Wyborem tej dyscypliny zerwał z tradycją rodzinną: kilku krewnych było utalentowanymi narciarzami. Przez dwa lata trenował w monachijskiej akademii Nikoli Pilicia. 

Autograf zdobyłem dzięki wymianie, za którą serdecznie dziękuję !

 

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

 

756. Fabien Barthez

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od znakomitego francuskiego bramkarza - Fabiena Bartheza.

Na początku kariery grał jako obrońca, jednak z czasem zmienił pozycję i zaczął występować jako bramkarz. W reprezentacji zadebiutował 25 maja 1994 w wygranym 1:0 meczu z Australią. W 1998 roku przyczynił się do zdobycia przez reprezentację Francji tytułu Mistrza Świata w piłce nożnej. Dwa lata później zdobył tytuł Mistrza Europy. Z Trójkolorowymi zdobył również Puchar Konfederacji w 2003 roku oraz srebrny medal na Mundialu 2006 w Niemczech. Jest wraz z Peterem Shiltonem współrekordzistą pod względem liczby rozegranych meczów z czystym kontem (po 10 meczów) na Mistrzostwach Świata.

Jego transfer z AS Monaco do Manchester United kosztował 15 mln dolarów.

Grał w następujących klubach: Toulouse FC, AS Monaco, Manchester United, Olympique Marsylia, FC Nantes. 

Ogromnie się cieszę z tego podpisu w swojej kolekcji, gdyż Barthez jest jednym z moich ulubionych bramkarzy.

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

755. Mirko Vučinić

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który pochodzi od czarnogórskiego piłkarza, występującego na pozycji napastnika - Mirko Vucinicia.

Pochodzi z 70-tysięcznego miasta Nikšić. Tam też rozpoczynał swoją piłkarską karierę, zapisując się do klubu Sutjeska Nikšić, który od paru lat występował w pierwszej lidze Serbii i Czarnogóry. Najpierw grał w zespole juniorów, a do pierwszego zespołu został włączony w sezonie 1999/2000. Długo czekał na swój debiut w lidze. Swój pierwszy mecz rozegrał dopiero w rundzie wiosennej mając zaledwie niespełna 17 lat. W sezonie zagrał tylko 9 meczów, ale zdołał zdobyć 4 bramki, i tym samym pokazał swój nieprzeciętny talent. Te 4 bramki nieznacznie pomogły drużynie Sutjeski w zajęciu wysokiego 5. miejsca w lidze. Utalentowanym młodzieńcem zainteresowało się włoskie US Lecce i latem 2000 wciąż 17-letni Vučinić wyjechał do Włoch. W Serie A w barwach Lecce zadebiutował 18 lutego 2001 w przegranym 0:1 meczu z AS Roma. W swoich pierwszych dwóch sezonach w Serie A rozegrał 8 meczów. Próbkę swoich umiejętności mógł pokazać w sezonie 2002/2003 podczas gry Lecce w Serie B. Tam zdobył 5 bramek w 28 meczach, ale najważniejsze, że trener Delio Rossi widział młodego Czarnogórca w pierwszym składzie zespołu. Jednak po powrocie Lecce do Serie A Vučinić znów był tylko rezerwowym i zagrał raptem w 12 meczach ligowych niewiele pomagając swojej drużynie w utrzymaniu się w lidze. Sezon 2004/2005 to wielki popis Vučinicia, który stworzył jeden z najskuteczniejszych ataków w lidze razem z Bułgarem Waleri Bożinowem. Jego 19 bramek w sezonie zamknęło usta wszystkim krytykom, którzy już nie wierzyli w talent Vučinicia. Po sezonie został przez włoską prasę uznany najlepszym graczem młodego pokolenia w Serie A. Był najlepszym strzelcem swojego zespołu, a w lidze klasyfikacji strzelców uplasował się na 5. pozycji. Więcej bramek od niego zdobyli wówczas tak dobrzy zawodnicy jak Lucarelli, Luca Toni, Alberto Gilardino i Vincenzo Montella. Sezon 2005/2006 nie był już dla Vučinicia i drużyny Lecce tak dobry jak poprzedni. Zdobył 9 goli w 34 meczach, a jego drużyna opuściła szeregi Serie A. Wiadome już było, iż Vučinić nie będzie grać na zapleczu ekstraklasy i latem 2006 najkonkretniejszą ofertę złożyła mu stołeczna Roma. Tuż przed zamknięciem okna transferowego, 30 sierpnia 2006 Mirko Vučinić podpisał z rzymskim klubem roczny kontrakt z opcją przedłużenia na 4 kolejne. Rocznie miał zarabiać 900 tysięcy euro, zespół Lecce otrzymał za Vučinicia kwotę 3,3 miliona euro. W Romie Vučinić zadebiutował 22 października w zremisowanym 1:1 ligowym pojedynku z Chievo Werona. 11 stycznia 2009 roku strzelił dwa gole w zremisowanym 2:2 spotkaniu Serie A przeciwko Milanowi. 1 sierpnia 2011 odszedł do Juventusu F.C. za kwotę 15 mln euro, podpisując kontrakt na cztery lata.

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

754. Paolo Guerrero

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od peruwiańskiego napastnika - Paolo Guerrero. Jest wychowankiem Alianza Lima. W 2002 roku podpisał kontrakt z Bayernem. Dobra postawa w drugiej drużynie Bawarczyków zaowocowała powołaniem do pierwszego zespołu, gdzie Guerrero zadomowił się już na stałe, a następnie w 2006 roku trafił do Hamburger SV. Przez 6 sezonów w Hamburgu Guerrero był jednym z podstawowych zawodników drużyny, notując 134 występy ligowe zdobywając w nich 37 bramek. W kwietniu 2010 roku został ukarany przez klub rekordową karą za rzucenie bidonem w twarz kibica na trybunach. W lipcu 2012 roku Guerrero został zawodnikiem Corinthians. W grudniu tego samego roku zdobył dwie bramki w meczach Klubowych Mistrzostw Świata, dzięki czemu jego klub zwyciężył w tym turnieju. W 2013 roku Corinthians zdobył Recopa Sudamericana. W 2015 roku wygasł jego kontrakt i został wolnym zawodnikiem. Po zakończeniu Copa América 2015, Guerrero został piłkarzem CR Flamengo. W sierpniu 2018 roku został zawodnikiem SC Internacional. 

Pierwszym seniorskim turniejem międzynarodowym, w którym Guerrero zagrał w reprezentacji było Copa América 2007. Peru doszło wtedy do ćwierćfinału, przegrywając w nim z Argentyną 0:4. Guerrero grał we wszystkich meczach, zdobywając jedną bramkę, przeciwko Urugwajowi. Na Copa América 2011 Peru niespodziewanie zajęło 3. miejsce, pokonując inną sensację turnieju Wenezuelę 4:1. Paolo Guerrero strzelił w tym meczu 3 gole (hat-trick), zaś w całym turnieju zdobył w sumie 5 bramek, co uczyniło go królem strzelców tej edycji Copa América. W 2015 roku zagrał po raz trzeci na Copa América, gdzie Peru zajęło po raz drugi z rzędu trzecie miejsce. Guerrero tymczasem znów został najlepszym strzelcem turnieju zdobywając 4 bramki (3 gole w ćwierćfinale przeciwko Boliwii i 1 gol w meczu o trzecie miejsce z Paragwajem). Rok później podczas Copa América Centenario został najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Peru, po tym jak zdobył zwycięską bramkę w meczu przeciwko Haiti. W 2018 roku po zawiłościach prawnych związanych z podejrzeniem o stosowanie dopingu zadebiutował na Mistrzostwach Świata. W ostatnim meczu grupowym przeciwko Australii zdobył bramkę ustalającą wynik meczu na 2-0 dla Peru.

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał