środa, 30 grudnia 2020

758. Leo Beenhakker

 Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf, który otrzymałem od Leo Benhakkera. Benhakker to holenderski trener i działacz piłkarski. Jako piłkarz grywał w amatorskich klubach – Tediro Rotterdam, Xerxes Rotterdam oraz Zwart Wit '28. W połowie lat 60. rozpoczął karierę szkoleniową. Przez wiele lat był pierwszym asystentem Rinusa Michelsa, trenera reprezentacji Holandii, a dwukrotnie – w latach 1985–86 i podczas Mundialu 1990 – pełnił obowiązki selekcjonera Pomarańczowych. Pracował w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Zdobył trzy tytuły mistrza Holandii (dwa z Ajaksem i jeden z Feyenoordem) oraz Hiszpanii (wszystkie z Realem Madryt). W latach 2005–2006 prowadził drużynę narodową Trynidadu i Tobago, którą, jako pierwszy szkoleniowiec w historii, wprowadził do finałów mistrzostw świata. W latach 2006–2009 był selekcjonerem reprezentacji Polski, którą jako pierwszy szkoleniowiec wprowadził do mistrzostw Europy. 

Autograf zdobyłem pisząc prośbę na adres prywatny byłego trenera.

 




Poniższe dwa zdjęcia przeznaczam na wymianę: 



Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny
 Ile czekałem: 25 dni
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 28 grudnia 2020

757. Novak Djokovic

 Cześć,

Dziś chciałbym zaprezentować wam autograf pochodzący od Novaka Djokovicia - serbskiego tenisisty.  Dawniej reprezentant Serbii i Czarnogóry w Pucharze Davisa, od 2007 Serbii; zdobywca trofeum w 2010 roku; zwycięzca m.in. 17 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej: Australian Open 2008, Australian Open 2011, Wimbledonu 2011, US Open 2011, Australian Open 2012, Australian Open 2013, Wimbledonu 2014, Australian Open 2015, Wimbledonu 2015, US Open 2015, Australian Open 2016, French Open 2016, Wimbledonu 2018, US Open 2018, Australian Open 2019, Wimbledonu 2019 oraz Australian Open 2020. Jako pierwszy singlista zwyciężył w każdym turnieju z serii ATP Tour Masters 1000. Zdobywca karierowego Wielkiego Szlema oraz brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) i czwarty zawodnik igrzysk olimpijskich w Londynie (2012), pięciokrotny triumfator ATP Finals, wielokrotny lider rankingu singlowego ATP Tour, ambasador dobrej woli UNICEF.

Đoković jest zawodnikiem praworęcznym z oburęcznym bekhendem. Treningi tenisowe rozpoczął jako czterolatek. Wyborem tej dyscypliny zerwał z tradycją rodzinną: kilku krewnych było utalentowanymi narciarzami. Przez dwa lata trenował w monachijskiej akademii Nikoli Pilicia. 

Autograf zdobyłem dzięki wymianie, za którą serdecznie dziękuję !

 

Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał


 

sobota, 26 grudnia 2020

756. Fabien Barthez

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od znakomitego francuskiego bramkarza - Fabiena Bartheza.
Na początku kariery grał jako obrońca, jednak z czasem zmienił pozycję i zaczął występować jako bramkarz. W reprezentacji zadebiutował 25 maja 1994 w wygranym 1:0 meczu z Australią. W 1998 roku przyczynił się do zdobycia przez reprezentację Francji tytułu Mistrza Świata w piłce nożnej. Dwa lata później zdobył tytuł Mistrza Europy. Z Trójkolorowymi zdobył również Puchar Konfederacji w 2003 roku oraz srebrny medal na Mundialu 2006 w Niemczech. Jest wraz z Peterem Shiltonem współrekordzistą pod względem liczby rozegranych meczów z czystym kontem (po 10 meczów) na Mistrzostwach Świata.
Jego transfer z AS Monaco do Manchester United kosztował 15 mln dolarów.
Grał w następujących klubach: Toulouse FC, AS Monaco, Manchester United, Olympique Marsylia, FC Nantes. 
Ogromnie się cieszę z tego podpisu w swojej kolekcji, gdyż Barthez jest jednym z moich ulubionych bramkarzy.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 24 grudnia 2020

755. Mirko Vučinić

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który pochodzi od czarnogórskiego piłkarza, występującego na pozycji napastnika - Mirko Vucinicia.
Pochodzi z 70-tysięcznego miasta Nikšić. Tam też rozpoczynał swoją piłkarską karierę, zapisując się do klubu Sutjeska Nikšić, który od paru lat występował w pierwszej lidze Serbii i Czarnogóry. Najpierw grał w zespole juniorów, a do pierwszego zespołu został włączony w sezonie 1999/2000. Długo czekał na swój debiut w lidze. Swój pierwszy mecz rozegrał dopiero w rundzie wiosennej mając zaledwie niespełna 17 lat. W sezonie zagrał tylko 9 meczów, ale zdołał zdobyć 4 bramki, i tym samym pokazał swój nieprzeciętny talent. Te 4 bramki nieznacznie pomogły drużynie Sutjeski w zajęciu wysokiego 5. miejsca w lidze. Utalentowanym młodzieńcem zainteresowało się włoskie US Lecce i latem 2000 wciąż 17-letni Vučinić wyjechał do Włoch. W Serie A w barwach Lecce zadebiutował 18 lutego 2001 w przegranym 0:1 meczu z AS Roma. W swoich pierwszych dwóch sezonach w Serie A rozegrał 8 meczów. Próbkę swoich umiejętności mógł pokazać w sezonie 2002/2003 podczas gry Lecce w Serie B. Tam zdobył 5 bramek w 28 meczach, ale najważniejsze, że trener Delio Rossi widział młodego Czarnogórca w pierwszym składzie zespołu. Jednak po powrocie Lecce do Serie A Vučinić znów był tylko rezerwowym i zagrał raptem w 12 meczach ligowych niewiele pomagając swojej drużynie w utrzymaniu się w lidze. Sezon 2004/2005 to wielki popis Vučinicia, który stworzył jeden z najskuteczniejszych ataków w lidze razem z Bułgarem Waleri Bożinowem. Jego 19 bramek w sezonie zamknęło usta wszystkim krytykom, którzy już nie wierzyli w talent Vučinicia. Po sezonie został przez włoską prasę uznany najlepszym graczem młodego pokolenia w Serie A. Był najlepszym strzelcem swojego zespołu, a w lidze klasyfikacji strzelców uplasował się na 5. pozycji. Więcej bramek od niego zdobyli wówczas tak dobrzy zawodnicy jak Lucarelli, Luca Toni, Alberto Gilardino i Vincenzo Montella. Sezon 2005/2006 nie był już dla Vučinicia i drużyny Lecce tak dobry jak poprzedni. Zdobył 9 goli w 34 meczach, a jego drużyna opuściła szeregi Serie A. Wiadome już było, iż Vučinić nie będzie grać na zapleczu ekstraklasy i latem 2006 najkonkretniejszą ofertę złożyła mu stołeczna Roma. Tuż przed zamknięciem okna transferowego, 30 sierpnia 2006 Mirko Vučinić podpisał z rzymskim klubem roczny kontrakt z opcją przedłużenia na 4 kolejne. Rocznie miał zarabiać 900 tysięcy euro, zespół Lecce otrzymał za Vučinicia kwotę 3,3 miliona euro. W Romie Vučinić zadebiutował 22 października w zremisowanym 1:1 ligowym pojedynku z Chievo Werona. 11 stycznia 2009 roku strzelił dwa gole w zremisowanym 2:2 spotkaniu Serie A przeciwko Milanowi. 1 sierpnia 2011 odszedł do Juventusu F.C. za kwotę 15 mln euro, podpisując kontrakt na cztery lata.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

wtorek, 22 grudnia 2020

754. Paolo Guerrero

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od peruwiańskiego napastnika - Paolo Guerrero. Jest wychowankiem Alianza Lima. W 2002 roku podpisał kontrakt z Bayernem. Dobra postawa w drugiej drużynie Bawarczyków zaowocowała powołaniem do pierwszego zespołu, gdzie Guerrero zadomowił się już na stałe, a następnie w 2006 roku trafił do Hamburger SV. Przez 6 sezonów w Hamburgu Guerrero był jednym z podstawowych zawodników drużyny, notując 134 występy ligowe zdobywając w nich 37 bramek. W kwietniu 2010 roku został ukarany przez klub rekordową karą za rzucenie bidonem w twarz kibica na trybunach. W lipcu 2012 roku Guerrero został zawodnikiem Corinthians. W grudniu tego samego roku zdobył dwie bramki w meczach Klubowych Mistrzostw Świata, dzięki czemu jego klub zwyciężył w tym turnieju. W 2013 roku Corinthians zdobył Recopa Sudamericana. W 2015 roku wygasł jego kontrakt i został wolnym zawodnikiem. Po zakończeniu Copa América 2015, Guerrero został piłkarzem CR Flamengo. W sierpniu 2018 roku został zawodnikiem SC Internacional. 
Pierwszym seniorskim turniejem międzynarodowym, w którym Guerrero zagrał w reprezentacji było Copa América 2007. Peru doszło wtedy do ćwierćfinału, przegrywając w nim z Argentyną 0:4. Guerrero grał we wszystkich meczach, zdobywając jedną bramkę, przeciwko Urugwajowi. Na Copa América 2011 Peru niespodziewanie zajęło 3. miejsce, pokonując inną sensację turnieju Wenezuelę 4:1. Paolo Guerrero strzelił w tym meczu 3 gole (hat-trick), zaś w całym turnieju zdobył w sumie 5 bramek, co uczyniło go królem strzelców tej edycji Copa América. W 2015 roku zagrał po raz trzeci na Copa América, gdzie Peru zajęło po raz drugi z rzędu trzecie miejsce. Guerrero tymczasem znów został najlepszym strzelcem turnieju zdobywając 4 bramki (3 gole w ćwierćfinale przeciwko Boliwii i 1 gol w meczu o trzecie miejsce z Paragwajem). Rok później podczas Copa América Centenario został najlepszym strzelcem w historii reprezentacji Peru, po tym jak zdobył zwycięską bramkę w meczu przeciwko Haiti. W 2018 roku po zawiłościach prawnych związanych z podejrzeniem o stosowanie dopingu zadebiutował na Mistrzostwach Świata. W ostatnim meczu grupowym przeciwko Australii zdobył bramkę ustalającą wynik meczu na 2-0 dla Peru.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

niedziela, 20 grudnia 2020

753. Alaksandr Hleb

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od białoruskiego piłkarza grającego na pozycji ofensywnego pomocnika - Alaksandra Hleba.
Przygodę z profesjonalną piłką zaczął w 1998 roku w BATE Borysów. W 2000 roku przeniósł się do niemieckiego VfB Stuttgart - rozegrał tam 137 spotkań. W Arsenalu zadebiutował podczas spotkania przeciw Chelsea dnia 7 sierpnia 2005 roku. W sezonie 2005/2006 dotarł z klubem do finału Ligi Mistrzów, przegranego z FC Barcelona 1:2. Hleb grał również w meczu finałowym. Pobyt w Londynie zakończył z dorobkiem 89 meczów i 7 goli.
Z początkiem sezonu 2008/2009 został piłkarzem FC Barcelona. Z nowym klubem podpisał 4-letni kontrakt. W tym samym sezonie wraz z Barcelona wygrał potrójna koronę. W finale FC Barcelona pokonała Manchester United 2:0. W 2009 roku przeszedł na zasadzie wypożyczenia do VfB Stuttgart. W 2010 roku powrócił do FC Barcelony, aby na zasadzie wypożyczenia dołączyć do Birmingham City.
31 sierpnia 2011 roku został wypożyczony do VFL Wolfsburg. Pod koniec stycznia 2012 roku rozwiązał kontrakt z FC Barcelona i 17 stycznia 2012 roku podpisał kontrakt z rosyjskim klubem Krylja Sowietow Samara. W lipcu 2012 roku związał się ze swoim byłym klubem BATE. W reprezentacji Białorusi zadebiutował 6 października 2001 r. podczas meczu z Walią. 
Autograf pochodzi z wymiany, za którą serdecznie dziękuję ! 

Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

piątek, 18 grudnia 2020

752. Carmine Nunziata

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf należący do byłego piłkarza i trenera włoskiej piłki nożnej - Carmine Nunziaty.
Nunziata to środkowy pomocnik, który dorastał w Interu , zadebiutował w pierwszej drużynie Pucharu Włoch w latach 1985-1986, grając dwa mecze z Romą
18 lipca 2012 został asystentem technicznym Devisa Mangii do kierowania włoska kadrą U-21 . W dniu 2 lipca 2013 roku, wraz z przybyciem Luigiego Di Biagio jako trenera do lat 21 , został asystentem trenera. 4 sierpnia 2017 r. Objął kierownictwo zespołu do lat 17. Dwa razy z rzędu udaje mu się awansować do finału europejskiej kategorii, przegrywając w obu meczach z Holandią. Autograf jest dla mnie szczególnie ważny, ponieważ Nunziata był w sztabie szkoleniowym drużyny Milanu w sezonie 2010/2011.




Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

środa, 16 grudnia 2020

751. Beata Tyszkiewicz

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Beaty Tyszkiewicz - polskiej aktorki filmowej i telewizyjnej. Ze względu na pochodzenie arystokratyczne nazywana „pierwszą damą polskiego filmu”. W latach 1994–1998 prezes Fundacji Kultury Polskiej. Przewodnicząca rady Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą.
W filmie zadebiutowała jeszcze jako uczennica, w następnych dekadach zagrała w niemal stu filmach. Debiutowała w 1957 w ekranizacji Zemsty w reżyserii Antoniego Bohdziewicza, wcielając się w postać Klary.
W trakcie kariery zawodowej wielokrotnie grała postacie historyczne, damy bądź szlachcianki, czemu zawdzięcza miano „polskiej damy polskiego filmu”; zagrała Marię Walewską w komedii kostiumowej Marysia i Napoleon (1996) w reżyserii Leonarda Buczkowskiego, księżniczkę Elżbietę w Popiołach (1965) Andrzeja Wajdy, Izabelę Łęcką w ekranizacji Lalki (1968) w reżyserii Wojciecha Jerzego Hasa czy hrabinę Stefanię Holszańską w Nocach i dniach (1975) w reżyserii Jerzego Antczaka.
Rola ciotki Lali w filmie Śmierć dziecioroba (1990) zapewniła jej nominację do Złotego Lwa Gdańskiego w kategorii „najlepsza drugoplanowa rola kobieca” na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych. Następnie zagrała matkę Romana (Wojciech Malajkat) w filmie Juliusza Machulskiego V.I.P. z 1991, Damę w Pięknej nieznajomej (1993) Jerzego Hoffmana oraz hrabinę Ewelinę Opolską, kuzynkę Irenki Borowskiej (Paulina Tworzyańska) w Pannie z mokrą głową (1994) Kazimierza Tarnasa. Podczas 21. FPFF w 1996 odebrała Nagrodę Indywidualną za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą (Berty Sonnenbruch) w filmie Niemcy, którego premiera kinowa odbyła się 1997.

Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 14 grudnia 2020

Robert Korzeniowski po raz drugi !!

Cześć,
Jakiś czas temu posłałem ponownie list do polskiego najlepszego chodziarza - Roberta Korzeniowskiego. Czekałem bardzo bardzo długo bo prawie 2 lata na odpowiedź - ale było warto! Przed wami prezentuję kolejne podpisy od tego wielkiego sportowca!
Więcej o Robercie Korzeniowskim możecie przeczytać w moim poprzednim poście ---> klik


Poniższe autografy przeznaczam na wymianę:

 
Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny
Ile czekałem: 525 dni
Jakość: Oryginał!

sobota, 12 grudnia 2020

750. Giuseppe Bergomi

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam kolejny autograf z listy FIFA 100, a należy on do włoskiego bocznego obrońcy i stopera - Giuseppe Bergomiego. Giuseppe to złoty medalista MŚ 82 i zdobywca 3 miejsca na MŚ 90. Brązowy medalista ME 88. Przez całą karierę związany z Interem Mediolan.
W lidze pierwszy mecz rozegrał w sezonie 1980/1981. W ciągu następnych 19 lat, w barwach Interu pojawił się na boisku w ponad 700 spotkaniach (we wszystkich rozgrywkach), karierę kończąc w 1999. Z mediolańskim klubem zdobył mistrzostwo i Superpuchar Włoch w 1989 oraz trzykrotnie Puchar UEFA (1991, 1994, 1998).
W reprezentacji Włoch debiutował tuż przed mistrzostwami świata w Hiszpanii, wiosną 1982. W trakcie turnieju wywalczył stałe miejsce w pierwszym składzie drużyny, wraz z kolegami z zespołu świętując tytuł mistrzowski. Przez następną dekadę był pewniakiem w kadrze (MŚ 86, ME 88 – brązowy medal, MŚ 90), jednak po przegranych eliminacjach EURO 92 zniknął z niej na wiele lat. W drużynie narodowej pojawił się ponownie w 1998 i zagrał w kolejnym turnieju mistrzostw świata. Łącznie na czterech turniejach (82, 86, 90, 98) rozegrał 16 spotkań, a w reprezentacji w latach 1982–1998 wystąpił 81 razy i zdobył 6 bramek.
 
 

Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 10 grudnia 2020

749. Marek Koźmiński

Cześć,
Dziś chciałbym wam pokazać autograf  Marka Koźmińskiego. Marek Koźmiński to polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, reprezentant Polski.
Karierę rozpoczynał w sezonie 1988/1989 występując w zespole Hutnika Kraków. Następnie występował w Udinese Calcio, Brescii, Ankonie, PAOK-u Saloniki i Górniku Zabrze. Zdobywca Pucharu Grecji z PAOK Saloniki.
W reprezentacji Polski zadebiutował 9 września 1992 w meczu przeciwko Izraelowi (1:1). W 1992 wraz z olimpijską reprezentacją Polski wywalczył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Uczestnik Mistrzostw Świata w 2002 w Korei Południowej i Japonii. W kadrze wystąpił 45 razy i zdobył 1 (z Holandią) bramkę. Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 2002 roku.
Były właściciel Górnika Zabrze. Syn Zbigniewa Koźmińskiego. Wiceprezes ds. zagranicznych w PZPN na lata 2012–2016, a od 2016 wiceprezes ds. szkoleniowych.
W 2019 otrzymał medal Kalos Kagathos.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

wtorek, 8 grudnia 2020

748. Jerzy Brzęczek

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który otrzymałem od selekcjonera Reprezentacji Polski - Jerzego Brzęczka. Jerzy Brzęczek to polski piłkarz, występujący na pozycji pomocnika, reprezentant kraju, wicemistrz olimpijski z 1992, następnie trener piłkarski, od 1 sierpnia 2018 selekcjoner kadry narodowej.
Treningi rozpoczął w Olimpii Truskolasy, następnie został graczem Rakowa Częstochowa. Potem grał kolejno w Olimpii Poznań, Lechu Poznań (mistrzostwo Polski), Górniku Zabrze, GKS Katowice, Tirolu Innsbruck (dwukrotnie mistrzostwo Austrii), LASK Linz, Maccabi Hajfa, Sturmie Graz, FC Kärnten oraz Wackerze Innsbruck. Latem 2007, po dwunastu latach gry poza krajem, podpisał roczny kontrakt z Górnikiem Zabrze, który 15 kwietnia 2008 przedłużono o kolejny rok. W styczniu 2009 rozwiązał kontrakt z klubem i na zasadzie wolnego transferu przeszedł do Polonii Bytom, gdzie był grającym asystentem trenera Marka Motyki. Latem 2009 zakończył karierę. 
W seniorskiej reprezentacji Polski A zadebiutował w 1992. Rozegrał w niej 42 oficjalne spotkania międzypaństwowe, zdobywając cztery bramki. W kilku meczach pełnił funkcję kapitana drużyny narodowej. Był również kapitanem kadry olimpijskiej, która w 1992 na Letnich Igrzyskach w Barcelonie wywalczyła srebrny medal. 
Na początku lutego 2010 został pierwszym trenerem Rakowa Częstochowa. Po serii nieudanych meczów umowa z klubem została rozwiązana 3 listopada 2014, na prośbę głównego sponsora.
17 listopada 2014 objął funkcję trenera Lechii Gdańsk, a 1 września 2015 został zwolniony. Następnie od końca września 2015 był szkoleniowcem GKS Katowice. 20 maja 2017, po przegranym meczu z MKS Kluczbork i utracie szans awansu do ekstraklasy, podał się do dymisji. 11 lipca 2017 został trenerem Wisły Płock. 12 lipca 2018 ogłoszono go selekcjonerem reprezentacji Polski. Oficjalna prezentacja trenera odbyła się 23 lipca 2018, a 1 sierpnia 2018 faktycznie objął on tę funkcję. W jego selekcjonerskim debiucie, 7 września 2018 "biało-czerwoni" zremisowali 1:1 w Bolonii z Włochami w inauguracyjnym spotkaniu pierwszej edycji Ligi Narodów UEFA.
 
 
Poniższe zdjęcia przeznaczam na wymianę:


Jak zdobyty : Prośba na adres PZPN
 Ile czekałem: 48 dni
Jakość: Oryginał
 

niedziela, 6 grudnia 2020

747. Fatima Diame

Cześć,
Dziś chciałbym wam pokazać autograf, który otrzymałem drogą wymiany z Michałem. Należy on do Fatimy Diame. Fátima Diame to hiszpański sportowiec specjalizujący się w potrójnym skoku. Reprezentowała swój kraj na Mistrzostwach Świata 2017, nie osiągając finału. Zdobyła brązowy medal w skoku w dal na Mistrzostwach Europy Juniorów 2015. Jest pochodzenia senegalskiego.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

piątek, 4 grudnia 2020

746. Marcos Llorente

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf pochodzący od hiszpańskiego pomocnika Atletico Madryt - Marcosa Llorente.
Llorente jest synem Paco Llorente, który był piłkarzem między innymi Atlético Madryt i Realu Madryt oraz Gelu Moreno, która w latach osiemdziesiątych broniła barw reprezentacji Hiszpanii w koszykówce. Jego dziadkiem jest Ramón Grosso, który również grał dla Realu Madryt. Marcos to także bratanek Julio Llorente (były piłkarz Realu Madryt), Toñína Llorente (były koszykarz Realu Madryt) i José Luisa Llorente (były koszykarz Realu Madryt). Pomocnik jest też spokrewniony z obecnym honorowym prezesem Realu Madryt, Francisco Gento, dla którego jest wnukiem stryjecznym.
Autograf, podobnie jak i prezentowane wcześniej zebrał dla mnie znajomy w Hiszpanii. Został złożony na oficjalnej karcie klubowej Realu Madryt i prezentuje się naprawdę wyśmienicie!



Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

środa, 2 grudnia 2020

745. Álvaro Odriozola

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który otrzymałem od hiszpańskiego obrońcy Realu Madryt - Alvaro Odriozoli.
Odriozola był pierwszym zawodnikiem poniżej 21 lat, który został wybrany przez Alberta Celades do gry w reprezentacji Hiszpanii, pomagając tym samym drużynie dotrzeć do finału Mistrzostw Europy UEFA 2017. W kwalifikacjach do Mistrzostw Świata FIFA 2018. Został powołany do 23 osobowego składu na finały w Rosji. Pierwszego gola dla swojego kraju strzelił 3 czerwca 2018 r., 1:1 w meczu towarzyskim ze Szwajcarią w Villarreal. 6 października 2017 zadebiutował w reprezentacji Hiszpanii w wygranym 3:0 meczu z Albanią.
Autograf, podobnie jak i poprzednie zdobył dla mnie znajomy przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został złożony na oficjalnej karcie klubowej Realu Madryt i prezentuje się naprawdę wyśmienicie!



Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał


poniedziałek, 30 listopada 2020

744. Sergio Reguilón

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który otrzymałem od hiszpańskiego obrońcy Sevilli - Sergio Reguilona. Reguilon do Sevilli został wypożyczony z Realu Madryt.
Autograf zdobył dla mnie znajomy przebywający na studenckiej wymianie w Hiszpanii. Został on złożony na oficjalnej karcie Realu Madryt.


Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał


sobota, 28 listopada 2020

743. Fernando Couto

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który pochodzi od portugalskiego środkowego obrońcy - Fernando Couto.
Swoją karierę Couto rozpoczął już w 1987 roku w FC Porto, gdzie grał przez rok i rozegrał jedno spotkanie. Następnie przeniósł się do FC Famalicão (nie rozegrał ani jednego meczu), a potem do Akademiki Coimbra. W 1990 roku powrócił do FC Porto. Przez cztery lata gry w tym klubie rozegrał 106 spotkań i strzelił 10 bramek. W latach 1994-1996 Couto grał dla Parmy (39 meczów, 4 bramki). W 1996 przeniósł się do Barcelony, gdzie zagrał 45 razy, ale nie strzelił żadnej bramki. W 1998 roku Couto zmienił klub na S.S. Lazio, gdzie grał przez 7 lat (do 2005) i w barwach tego klubu ma na swoim koncie 145 występów i 9 bramek. Od 2005 roku grał ponownie w Parmie, po czym w roku 2008 zakończył karierę.
W latach 1990–2004 Couto rozegrał 110 meczów i strzelił 8 bramek dla reprezentacji Portugalii. 
Autograf zdobyłem dzięki wymianie, za którą serdecznie dziękuję! 

Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 26 listopada 2020

742. Mark Hateley

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf angielskiego byłego napastnika jakim był Mark Hateley.
Hateley swoją karierę rozpoczął w roku 1978 w klubie Coventry City. W roku 1980 został wypożyczony do Detroit Express. W Coventry City Hateley grał aż do 1983 roku. Po 5 latach gry w klubie z Coventry Hateley przeszedł do Portsmouth F.C. Grał w nim tylko przez rok. Następnie Hateley przeszedł do A.C. Milanu. Grał w nim do roku 1987. Po prawie trzech latach gry w Milanie Hateley przeszedł do AS Monaco, w którym grał tak samo jak w klubie z Mediolanu przez prawie trzy lata aż do roku 1990. Później Hateley przeszedł do Rangers F.C. Tak samo jak w Coventry City Hateley grał w nim przez 5 lat. Potem w 1995 roku Hateley przeszedł do Queens Park Rangers F.C. W roku 1996 QPR wypożyczyło Hateleya do Leeds United. Po grze w QPR Hateley powrócił do Rangers F.C. Przedostatnim klubie w karierze Hateleya było Hull City. Przeszedł do niego w roku 1997 i grał w nim przez rok. Hateley swoją karierę zakończył w Ross County.
W reprezentacji Anglii Hateley zadebiutował w roku 1984. Grał w niej aż do 1992 roku. Zaliczył w niej 32 mecze strzelając przy tym 8 bramek. Występował także na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej w 1986 r. Wcześniej w latach 1981–1984 grał w reprezentacji Anglii do lat 21. W niej rozegrał 10 meczów i podobnie jak w kadrze A strzelił 8 bramek. 
Autograf zdobyłem dzięki wymianie, za którą serdecznie dziękuję !!

Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

wtorek, 24 listopada 2020

741. Federico Valverde

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od urugwajskiego środkowego pomocnika grającego w Realu Madryt - Federico Valverde.
W urugwajskiej Primera División zadebiutował 16 sierpnia 2015 w wygranym 3:0 spotkaniu z Cerro. Miesiąc później znalazł się na sporządzonej przez The Guardian liście pięćdziesięciu największych talentów światowego futbolu, zaś w styczniu 2016 został wybrany w plebiscycie dziennikarzy najlepszym młodym zawodnikiem w Urugwaju. W sezonie 2015/2016 wywalczył z Peñarolem mistrzostwo Urugwaju (wystąpił w dwunastu meczach, w ośmiu w pierwszym składzie), u boku graczy takich jak Diego Forlán, Nahitan Nández czy Marcelo Zalayeta. Mimo zaledwie siedemnastu lat notował udane występy; José Perdomo – jego były trener z akademii Peñarolu – porównał jego kreatywność i wizję gry do umiejętności legendarnego Carlosa Aguilery, zaś kolega z drużyny Luis Aguiar dostrzegł podobieństwa stylu gry Valverde z prezentowanym przez Andreę Pirlo i uznał go za najlepszego w Urugwaju specjalistę od długich podań od czasu zakończenia kariery przez Álvaro Recobę.
W czerwcu 2016 Valverde dołączył do rezerw Realu Madryt – trzecioligowej drużyny Real Madryt Castilla. W ekipie prowadzonej przez Santiago Solariego spędził rok w roli podstawowego zawodnika, równolegle występując także w zespole Realu do lat dziewiętnastu, gdzie jako kluczowy gracz w taktyce trenera Gutiego dotarł do półfinału Ligi Młodzieżowej UEFA. W czerwcu 2017 został wypożyczony do Deportivo La Coruña, w którego barwach 10 września 2017 w przegranej 2:4 konfrontacji z Realem Sociedad zadebiutował w Primera División.

W maju 2017 Valverde został powołany przez Fabiána Coito do reprezentacji Urugwaju U-20 na Mistrzostwa Świata U-20 w Korei Płd. Środkowy pomocnik okazał się jedną z największych gwiazd młodzieżowego mundialu; rozegrał wszystkie siedem spotkań od pierwszej minuty, współtworząc środek pola z Rodrigo Bentancurem. Strzelił gola w ćwierćfinale z Portugalią (2:2, 5:4 k), zaś Urugwajczycy odpadli z rozgrywek w półfinale, ulegając w serii rzutów karnych Wenezueli (1:1, 3:4 k) i zajęli ostatecznie czwarte miejsce. On sam imponował podczas turnieju świetną techniką, elegancją w grze, ponadprzeciętną kreatywnością, dalekimi podaniami, będąc organizatorem gry swojej drużyny. Został uhonorowany przez FIFA Srebrną Piłką dla drugiego najlepszego zawodnika młodzieżowych mistrzostw świata (Złotą Piłkę otrzymał wówczas Dominic Solanke).
W seniorskiej reprezentacji Urugwaju Valverde zadebiutował za kadencji selekcjonera Óscara Tabáreza, 5 września 2017 w wygranym 2:1 meczu z Paragwajem w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Rosji. W tym samym spotkaniu strzelił także swoją pierwszą bramkę w dorosłej kadrze.

Autograf zdobył dla mnie kolega, przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został on złożony na oficjalnej karcie klubowej Realu Madryt.


Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

niedziela, 22 listopada 2020

740. Nacho

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący  od hiszpańskiego piłkarza,obrońcy Realu Madryt - Nacho.
Urodzony w Madrycie, Nacho rozpoczął karierę w młodzieżowych drużynach Realu Madryt w wieku 11 lat. W sezonie 2008/09 zadebiutował w profesjonalnym futbolu w drugiej drużynie królewskich rozgrywając 2 mecze w Segunda División B, a następnie rozegrał 2 pełne sezony w tej drużynie.
23 kwietnia 2011 roku rozegrał swój pierwszy mecz w hiszpańskiej ekstraklasie w pierwszym zespole królewskich. Nacho wystąpił w wyjściowej jedenastce rozgrywając cały mecz na pozycji lewego obrońcy. Real Madryt wygrał to wyjazdowe spotkanie przeciwko Valencia CF 3-6..2 tygodnie później zagrał 2 mecz w sezonie przeciwko Real Zaragoza, a zespół z Madrytu przegrał to spotkanie u siebie 1-2.
W okresie przygotowawczym do sezonu 2011/12 Nacho towarzyszył pierwszemu zespołowi królewskich w sparingowych spotkaniach w Stanach Zjednoczonych. Podczas zgrupowania rozegrał 3 mecze jako zmiennik przeciwko Los Angeles Galaxy, C.D. Guadalajara i Philadelphia Union.
2 września 2012 roku ówczesny trener Realu José Mourinho ogłosił że Nacho wraz z Álvaro Morata i Jesús zostaną włączeni do pierwszego zespołu, ale dalej będą kontynuować grę w Realu Madryt B. Z początkiem sezonu 2013/14 Nacho został pełnoprawnym członkiem pierwszego zespołu i otrzymał koszulkę z numerem 18 po odejściu Raúla Albiola.
3 lipca 2014 roku Nacho podpisał nowy kontrakt z Realem Madryt, który obowiązywać będzie do 2021 roku. Pierwszego gola dla drużyny z Madrytu Nacho strzelił 10 stycznia 2015 roku przeciwko RCD Espanyol ustalając wynik spotkania na 3-0.
3 listopada2015 roku w meczu rozgrywanym na Santiago Bernabeu w ramach Ligi Mistrzów przeciwko Paris Saint-Germain F.C., Nacho zmienił kontuzjowanego Marcelo i 2 minuty później zdobył bramkę, która pozwoliła wygrać ekipie gospodarzy 1-0. Było to premierowe trafienie Nacho w europejskich rozgrywkach.
Nacho występował w młodzieżowych drużynach Hiszpanii U-17, U-19, U-21. Nacho po raz pierwszy został powołany do drużyny seniorskiej 2 września 2013 roku w miejsce kontuzjowanego Iñigo Martíneza. Swój debiut zaliczył 8 dni później w Genewie, zmieniając w drugiej połowie Sergio Ramosa w towarzyskim spotkaniu przeciwko Chile, zakończonego wynikiem 2-2.
Autograf zdobył dla mnie kolega, przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został on złożony na oficjalnej karcie klubowej Realu Madryt.


Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

piątek, 20 listopada 2020

739. Marcelo

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od brazylijskiego bocznego obrońcy Realu Madryt - Marcelo.
Mając trzynaście lat zdecydował zapisać się do szkółki brazylijskiego klubu Fluminense FC. Występował tam przez sześć kolejnych lat. Piłkarscy eksperci szybko dostrzegli w nim wielki potencjał. Został nawet nominowany do jedenastki sezonu ligi brazylijskiej w 2006 roku.
Świetna postawa w lidze brazylijskiej spowodowała duże zainteresowanie europejskich klubów. Najlepszą ofertę przedstawił Real Madryt, który pozyskał Marcelo w zimowym okienku, sezonu 2006/07. Ówczesny prezydent Królewskich - Ramón Calderón na oficjalnej prezentacji powitał go następującymi słowami: „Zakup Marcelo to dla nas bardzo ważny transfer. To bardzo młody i zdolny piłkarz, który w przyszłości stanie się czołowym zawodnikiem Europy. Tym bardziej cieszymy się, że udało nam się go kupić, gdyż interesowało się nim wiele klubów ze Starego Kontynentu.” Piłkarscy eksperci szybko ochrzcili nowego piłkarza Królewskich jako następcę legendarnego Roberto Carlosa, który jeszcze wtedy występował w Realu.
Marcelo, który w ekipie Królewskich gra z numerem „12”,w lidze hiszpańskiej zadebiutował 7 stycznia 2007 roku, kiedy to pojawił się na murawie w końcowych minutach spotkania z Deportivo La Coruña, przegranego przez jego klub 2-0. W sezonie 2006/07 po raz pierwszy w lidze hiszpańskiej w pierwszym składzie wystąpił 14 kwietnia 2007 roku. Real grał wtedy na wyjeździe z Racingiem Santander i przegrał to spotkanie 1-2. Marcelo, mimo iż sezon zakończył jedynie z 6 ligowymi występami na koncie, dodał swoją cegiełkę do zdobycia Mistrzostwa Hiszpanii. W kolejnych rozgrywkach Real prowadził już Niemiec Bernd Schuster, który odważnie postawił na brazylijskiego piłkarza. Stał się on w tym czasie kluczowym piłkarzem Królewskich.
Początek sezonu 2007/08 miał wymarzony, gdyż wraz z kolegami zdobył Superpuchar Hiszpanii. Schuster świetnie poukładał madrycki zespół, broniąc z nim mistrzowski tytuł. W połowie sezonu 2008/09 Schustera zastąpił Juande Ramos, a Marcelo walczył o miejsce w składzie z Gabrielem Heinze. Nowy trener wolał, żeby to właśnie argentyński piłkarz grał na lewej obronie, gdzie dotychczas występował zawodnik z numerem „12”. Marcelo nie stracił jednak miejsca w składzie, gdyż Juande Ramos przygotował dla niego miejsce na lewym skrzydle. W swoim debiucie na tej pozycji, kiedy to Real grał na wyjeździe ze Sportingiem Gijón, Marcelo zdobył gola, a Real wygrał 4-0. Od tego czasu piłkarz rodem z Kraju Kawy grał na przemian na lewym skrzydle i lewej obronie.
W sezonie 2010/2011 został trzecim kapitanem Realu Madryt. Brazylijski obrońca walnie przyczynił się do wywalczenia Pucharu Hiszpanii, stając się pewnym punktem drużyny. Od momentu przyjścia do Los Blancos José Mourinho, Marcelo bardzo poprawił grę w defensywie, przez co stał się jednym z najlepszych zawodników świata na tej pozycji. Świetny sezon 2010/2011, zaowocował wybraniem go przez ekspertów i kibiców do jedenastki marzeń Ligi Mistrzów. Do sezonu 2011/12 Los Balcos przystępowali w bojowych nastrojach. Ich głównym celem było zdetronizowanie FC Barcelony i zdobycie mistrzowskiego tytułu. Cel niezwykle trudny, jednak po fantastycznym sezonie piłkarze Realu cieszyli się ze zdobycia 32. tytułu Mistrza Hiszpanii. Marcelo był kluczowym zawodnikiem, notując wiele asyst i zdobywając kilka goli. W sierpniu 2012 roku, Królewscy ponownie okazali się lepsi od Dumy Katalonii pokonując odwiecznego rywala w rozgrywkach Superpucharu Hiszpanii. 

Osobny rozdział stanowią występy Marcelo w reprezentacji Brazylii. W 2005 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata U-17, gdzie wraz z kolegami z drużyny narodowej sięgnął po srebrny medal. Canarinhos rozgrywali wspaniały turniej, a Marcelo był podporą reprezentacji. Do wielkiego sukcesu zabrakło niewiele, jednak w finałowym starciu zostali zmiażdżeni przez Meksyk 0-3. Dwa lata później, na Mundialu U-20, ekipa z Ameryki Południowej jechała w roli jednego z faworytów. Młodzi piłkarze jednak zawiedli na całej linii, odpadając już w fazie grupowej.
W 2008, Marcelo odniósł swój pierwszy sukces w reprezentacyjnej karierze, zdobywając brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie.
W dorosłej reprezentacji zadebiutował 5 października 2006 roku, w pojedynku z Walią. Marcelo nie mógł wymarzyć sobie lepszego debiutu, ponieważ w swoim pierwszym występie w seniorskiej kadrze, zdobył piękną bramkę, a Canarinhos wygrali 2:0.
26 lipca 2011 dostał hiszpańskie obywatelstwo. Dzięki temu, grając w Europie nie będzie zajmował miejsca przeznaczonego dla graczy spoza tego kontynentu.
Fantastyczny sezon 2011/2012 spowodował, że trener reprezentacji Brazylii, Mano Menezes powołał Marcelo na Igrzyska Olimpijskie w Londynie. Zawodnik Realu był jednym z trzech zawodników, którzy przekroczyli barierę 23. roku życia. Młodzi Brazylijczycy kroczyli od zwycięstwa do zwycięstwa, jednak jedyna porażka w turnieju przyszła w najgorszym momencie, finale. Pogromcami drużyny Menezesa byli Meksykanie, którzy w walce o złoty medal wygrali 2:1. Ostatecznie wychowanek Fluminense musiał zadowolić się jedynie srebrnym medalem.
W 2014 został powołany przez Luiza Felipe Scolariego na Mistrzostwa Świata. W meczu otwarcia przeciwko Chorwacji w jedenastej minucie spotkania pokonał własnego bramkarza - Julio Cesara. Brazylia odrobiła straty i wygrała 3:1. Ostatecznie w turnieju Brazylia zajęła 4 miejsce. 

Autograf, podobnie jak poprzednie zdobył dla mnie kolega przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został złożony na oficjalnej karcie klubowej  i  prezentuje się naprawdę wyśmienicie!!


Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

środa, 18 listopada 2020

738. Jesús Vallejo

Cześć,
Dziś chciałbym wam pokazać autograf pochodzący od hiszpańskiego obrońcy Realu Madryt - Jesusa Vallejo.
Pierwsze treningi podjął z zespołem CD Oliver. W wieku dziesięciu lat zdecydował się na przenosiny do Realu Saragossa. Jeszcze przed ukończeniem 18. roku życia, w sezonie 2014/2015, wywalczył miejsce w podstawowym składzie tego zespołu. Dojrzałość i pewność w jego grze nie umknęła uwadze obserwatorów. 31 lipca 2015 roku młody stoper podpisał sześcioletni kontrakt z Realem Madryt. Blanquillos z La Romareda otrzymali za niego 6 milionów euro. Zdecydowano, że piłkarz nadal będzie występował w Segunda División (na zasadzie wypożyczenia). W sezonie 2016/2017 został natomiast wypożyczony do Eintrachtu Frankfurt, klubu z niemieckiej Bundesligi i po roku powrócił do Realu Madryt
Vallejo jest obecnie młodzieżowym reprezentantem Hiszpanii. W 2015 roku, z La Rojita, został mistrzem Europy do lat 19. 


Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 16 listopada 2020

737. Casemiro

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który otrzymałem od brazylijskiego pomocnika Realu Madryt - Casemiro.
Casemiro karierę piłkarską rozpoczął w klubie São Paulo FC, którego jest wychowankiem w 2010. W São Paulo 25 lipca 2010 w przegranym 0:1 meczu z Santosem FC Casemiro zadebiutował w lidze brazylijskiej. Pierwszą bramkę w lidze brazylijskiej Casemiro strzelił 5 września 2011 w wygranym 3:2 wyjazdowym meczu z Atlético Mineiro Belo Horizonte.
W pierwszym sezonie Casemiro zdołał wywalczyć miejsce w podstawowym składzie, rozegrał 18 meczów i zdobył dwa gole. W barwach São Paulo Casemiro rozegrał 45 meczów, w których strzelił 7 bramek.
W styczniu 2013 roku został wypożyczony na pół sezonu do Realu Madryt, gdzie występował głównie w drużynie „B”. W pierwszym zespole Realu zadebiutował 20 kwietnia w ligowym meczu przeciwko Betisowi, kiedy trener José Mourinho postanowił oszczędzić kilku podstawowych graczy.
Latem 2013 Real Madryt zdecydował się wykupić piłkarza. Casemiro podpisał czteroletni kontrakt z hiszpańskim klubem. Królewscy skorzystali z klauzuli zawartej w trakcji wypożyczenie Brazylijczyka. Włodarze klubu przeznaczyli na jego transfer 5,3 miliona euro. 24 maja 2014 roku Brazylijczyk zdobył z zespołem ze stolicy Hiszpanii Ligę Mistrzów.
Latem 2014 roku Casemiro został wypożyczony na rok do FC Porto. W 28 meczach dla portugalskiej drużyny zdobył 3 bramki i zanotował 2 asysty.
W 2015 roku Brazylijczyk powrócił do drużyny Rafaela Beniteza. Nie był zawodnikiem wyjściowego składu, jednak dostawał sporadyczne szanse do gry. W styczniu 2016 roku po odejściu z klubu Beniteza i po zatrudnieniu Zinédine’a Zidane’a Casemiro dostawał znacznie więcej szans na pokazanie się na boisku, a pod koniec sezonu został już kluczowym zawodnikiem w układance Francuza. 28 maja 2016 roku zdobył swój drugi z zespołem Królewskich puchar Ligi Mistrzów.

Casemiro w reprezentacji Brazylii zadebiutował 14 września 2011 w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z reprezentacją Argentyny.
W marcu 2011 Casemiro wraz z reprezentacją Brazylii U-20 wywalczył Mistrzostwo Ameryki Południowej U-20. Na turnieju w Peru Casemiro wystąpił w 8 spotkaniach, w których strzelił 3 bramki. W sierpniu Casemiro wraz kadrą U-20 zdobył Mistrzostwa Świata U-20. Na turnieju w Kolumbii Casemiro wystąpił we wszystkich siedmiu meczach. 

Autograf zdobył dla mnie kolega przebywający na studenckiej wymianie w Madrycie. Został złożony na oficjalnej karcie klubowej, co znacznie podnosi jego wartość. 

Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał