środa, 14 sierpnia 2019

565. Janusz Nawrocki

Cześć, 
Dziś chciałbym pokazać autografy, które zdobyłem od Janusza Nawrockiego. Nawrocki to polski piłkarz, były reprezentant Polski, obrońca. Jako zawodnik na boisku mierzył 173 cm i ważył 70 kg. W europejskich ekstraklasach zawodnik Wisły Kraków, GKS Katowice, VfB Mödling, Sokoła Tychy i Ruchu Chorzów. W I lidze polskiej rozegrał 349 spotkań i strzelił 14 bramek. Po zakończeniu kariery został trenerem oraz grywał w amatorskich klasach. 
 Karierę sportową rozpoczynał w krakowskiej Wiśle. Wówczas „Biała Gwiazda” grała w I lidze. W sezonie 1980/1981 na boisku wystąpił sześć razy, nie strzelając bramki. W następnych rozgrywkach ekstraklasy rozegrał 23 spotkania i zdobył jednego gola. Później, 1982/1983, był obecny przez 26 meczów, umieszczając raz piłkę w siatce rywala. W kolejnym sezonie, grając przez 25 spotkań, strzelił jedną bramkę. W 1985 roku zanotował z drużyną spadek do II ligi. W 1986 roku zakończył pracę w krakowskim klubie, wyjeżdżając do Katowic. 
W reprezentacji Polski rozegrał, w latach 1989-1991, 23 spotkania. Nie strzelił w nich ani jednego gola. 
Autograf zdobyłem osobiście na meczu oldboyów Wisły Kraków.

Poniższy autograf wędruje na wymianę:

Jak zdobyty : Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał
 

sobota, 10 sierpnia 2019

564. Ryszard Czerwiec

Cześć, 
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf, który otrzymałem od byłego Reprezentanta Polski - Ryszarda Czerwca. Czerwiec grał na pozycji pomocnika w takich klubach jak Zagłębie Sosnowiec, Widzew Łódź, Wisła Kraków, Szczakowianka Jaworzno czy GKS Katowice. Największe sukcesy odnosił jednak w Widzewie Łódź (2-krotny tytuł Mistrza Polski oraz Superpuchar Polski) oraz Wiśle Kraków ( 2-krotny tytuł Mistrza Polski, Puchar Polski oraz Superpuchar Polski). W reprezentacji Polski Ryszard Czerwiec w latach 1991–2000 zagrał 28 meczów nie strzelając gola. Swój debiut zaliczył 3 grudnia 1991 roku w meczu przeciwko reprezentacji Egiptu, zagrał w nim 10 minut.
Autograf zdobyłem osobiście podczas meczu olboyów Wisły Kraków.  

Poniższe zdjęcia wędrują na wymianę:
Jak zdobyty : Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 5 sierpnia 2019

563. Jerzy Kowalik

Cześć,
Dziś chciałbym zaprezentować autograf, który dostałem od Jerzego Kowalika. Kowalik to polski piłkarz, a później trener. Przez większość swojej kariery, zarówno piłkarskiej, jak i trenerskiej był związany z Krakowem.
W I lidze zadebiutował w barwach Wisły wiosną 1980. Do 1983 reprezentował barwy „Białej Gwiazdy”, a następnie przeniósł się na rok do Szombierek Bytom. W latach 1984-1987 Kowalik był graczem Górnika Wałbrzych. Jesienią 1987 powrócił do Krakowa, ale tym razem nie do Wisły, tylko do II-ligowego Hutnika, z którym w 1990 roku awansował do I ligi. W Hutniku Kowalik grał do 1996 roku, z krótką przerwą wiosną 1992, gdy postanowił spróbować swoich sił w norweskim Tromsø IL. W 1996 Kowalik zakończył zawodową karierę, ale do jesieni 2000 grywał jeszcze w zespole Lubania Maniowy. W polskiej ekstraklasie Kowalik rozegrał w 299 spotkaniach i zdobył 23 gole. Największymi sukcesami w piłce klubowej było wicemistrzostwo Polski zdobyte w sezonie 1980/1981 z Wisłą Kraków oraz trzecie miejsce w lidze z Hutnikiem Kraków w sezonie 1995/1996. Na początku swojej kariery, w 1980 roku Kowalik wraz z kadrą U-18 wywalczył wicemistrzostwo Europy.
Trenerską karierę Jerzy Kowalik rozpoczął w sezonie 1996/1997 od prowadzenia IV-ligowego Górnika Wieliczka. W lipcu 1997 podjął pracę w Wiśle Kraków. Do maja 1998 był asystentem Wojciecha Łazarka, a w końcówce sezonu poprowadził drużynę jako pierwszy trener w sześciu spotkaniach. Jesienią 1998 ponownie został asystentem, tym razem Franciszka Smudy. Wiosną 1999 prowadził juniorskie drużyny Wisły, a od połowy września do początku października 1999 znowu był pierwszym szkoleniowcem „Białej Gwiazdy” i poprowadził ją w trzech meczach ligowych i jednym spotkaniu Pucharu Ligi. Następnie powrócił do pracy z zespołami młodzieżowymi, a w sezonie 2000/2001 pracował z III-ligowym Hutnikiem Kraków i awansował do II ligi. Od marca 2002 do grudnia 2004 Kowalik był asystentem Henryka Kasperczaka w Wiśle. W tym okresie drużyna dwukrotnie zdobyła mistrzostwo Polski i awansowała do 1/8 finału Pucharu UEFA. Od lipca 2005 do czerwca 2007 Kowalik prowadził Kmitę Zabierzów, z którym najpierw awansował na zaplecze ekstraklasy, by po roku zająć miejsce spadkowe – ostatecznie Kmita został w II lidze po wycofaniu się z niej Pogoni Szczecin. W swojej karierze trenował również Zagłębie Sosnowiec.
Od 16 kwietnia do 29 maja 2008 prowadził II-ligową Polonię Warszawa. Od 1 września 2008 Jerzy Kowalik trenował II-ligową Nide Pińczów. Od 18 czerwca 2010 trener Kolejarza Stróże, 11 października 2010 ze względu na bardzo słabe wyniki na zapleczu ekstraklasy podał się do dymisji. 
Autograf zebrałem osobiście podczas meczu olboyów Wisły Kraków.

 Poniższy autograf przeznaczam na wymianę:
Jak zdobyty : Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

piątek, 2 sierpnia 2019

562. Marek Motyka

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić autograf, który dostałem od Marka Motyki.
Marek Motyka rozpoczynał swoją karierę w miejscowej Sole. Zdolnego chłopca szybko pozyskała Koszarawa. W seniorskim zespole tej drużyny piłkarz zadebiutował w 1974 roku, mając szesnaście lat. W 1976 roku zawodnik trafił do Hutnika Kraków.
Zimą 1978 roku Motyka trafił do Wisły Kraków. Zespół Białej Gwiazdy był wówczas naszpikowany gwiazdami, przez co młody obrońca, bał się, że nigdy nie zdoła wywalczyć sobie miejsca w podstawowym składzie i większość spotkań przesiedzi na ławce rezerwowych. W sezonie 1977/78 Motyka rozegrał 10 ligowych meczów, a wraz z drużyną został Mistrzem Polski.
Motyka grał twardo, lecz czysto, kartki nie eliminowały go z rozgrywek zbyt często. Przez kilka sezonów pojawiał się na boisku w każdym meczu ligowym.
W sezonie 1984/85 Wisła zajęła szesnaste miejsce i spadła do drugiej ligi. Czołowi gracze krakowskiego zespołu, w tym Motyka, otrzymali natychmiast propozycje gry w innych klubach. Zawodnik pozostał w drużynie, bo chciał przywrócić jej dawny blask.
Po trzech latach, Wisła powróciła do I ligi. Motyka nadal był podporą defensywy Białej Gwiazdy. Nosił również opaskę kapitana. Pożegnalny mecz w barwach Wisły rozegrał 25 listopada 1989 roku, kiedy to wystąpił w wygranym 2:1 meczu z Zagłębiem Lubin, rozegranym w Krakowie.
W 1990 roku Motyka podpisał kontrakt z SK Brann. Zawodnik rozegrał tam osiem ligowych meczów, a jego drużyna zbankrutowała. Piłkarz szybko powrócił do Polski i od razu udał się do zarządu Wisły. Działacze krakowskiej drużyny wprowadzili jednak politykę odmładzania składu i nie podpisali kontraktu z 33-letnim graczem. Następnie Motyka na krótko związał się z Hetmanem Zamość.
Wiosną 1992 roku Motyka przeszedł do innego krakowskiego zespołu - Cracovii. Marek Motyka zadebiutował w barwach narodowych 17 lutego 1980 roku w przegranym 0:1 meczu z reprezentacją Maroka. Łącznie wystąpił w ośmiu spotkaniach. Wszystkie odbyły się w 1980 roku. 
Autograf zdobyłem osobiście podczas meczu oldboyów Wisły Kraków.

Dwa poniższe autografy wędrują na wymianę:

Jak zdobyty : Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał