wtorek, 30 lipca 2019

561. Łukasz Gorszkow

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić autograf pochodzący od Łukasza Gorszkowa. Łukasz to polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy.Grał m.in. w takich klubach jak: Błękitni Kielce, Wisła Kraków, Sokół Tychy, Górnik Zabrze, Widzew Łódź, Stomil Olsztyn, GKS Katowice czy Podbeskidzie Bielsko- Biała. Autograf zdobyłem osobiście podczas meczu oldboyów Wisły Kraków.

Dwa poniższe autografy wędrują na wymianę:

Jak zdobyty : Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

sobota, 27 lipca 2019

560. Artur Sarnat

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić autograf, który dostałem od Artura Sarnata. Artur to polski piłkarz. Występował na pozycji bramkarza.
Wychowanek Wawelu Kraków. Rozegrał 181 meczów w I lidze w barwach Wisły Kraków i Polonii Warszawa. Będąc graczem tej pierwszej drużyny występował w latach 1998–2001 w europejskich pucharach, m.in. w spotkaniach z Parmą, FC Porto, Barceloną i Interem Mediolan. Był także zawodnikiem tureckiego Diyarbakırsporu, z którego odszedł ze względu na niewywiązanie się pracodawcy z zobowiązań finansowych. Karierę piłkarską zakończył w Kmicie Zabierzów po rundzie jesiennej sezonu 2007/2008. 1 lipca 2011 roku został trenerem bramkarzy Garbarni Kraków.
W lipcu 2011 roku został ukarany roczną dyskwalifikacją w zawieszeniu na trzy lata przez Polski Związek Piłki Nożnej w związku z czynami korupcyjnymi w klubie Świt Nowy Dwór Mazowiecki. Dodatkowo musiał zapłacić 10 tysięcy złotych kary.
Syn Ryszarda, byłego piłkarza m.in. Wisły Kraków i Cracovii. 
Autograf zbierałem osobiście, na meczu oldboyów Wisły Kraków. 

Drugi autograf wędruje na wymianę:

Jak zdobyty :
Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 25 lipca 2019

559. Anna Wendzikowska

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić autograf pochodzący od polskiej aktorki, dziennikarki i prezenterki telewizyjnej - Anny Wendzikowskiej. Ania jest absolwentką Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie. Studiowała w Prywatnej Szkole Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie, w krakowskim studiu Lart. Rozpoczęła również studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim, jednak zakończyła je w Londynie, dokąd wyjechała w 2005. W latach 2011–2017 występowała w roli Moniki w serialu TVP2 M jak miłość.
Wystąpiła w teledysku do piosenki zespołu Poise Rite „Kill the Pain” (2007).
Była uczestniczką trzynastej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami (2011) i jednego z odcinków programu kulinarnego TVN Ugotowani (2013). 
Autograf zdobyłem pisząc list na adres jednej z agencji aktorskich, niestety otrzymałem go dawno temu i już nie pamiętam dokładnie której...

Poniższe autografy przeznaczam na wymianę:


 

Jak zdobyty : Prośba na adres jednej z agencji
 Ile czekałem:-
Jakość: Oryginał

wtorek, 23 lipca 2019

558. Paweł Fajdek

Cześ, 
Dziś chciałbym przedstawić autograf pochodzący od Pawła Fajdka. Paweł to  polski lekkoatleta specjalizujący się w rzucie młotem, najmłodszy w historii złoty medalista mistrzostw świata w tej konkurencji. Wychowany w Żarowie. Paweł jest Mistrzem Świata w swojej kategorii z 2013, 2015 oraz 2017 roku, mistrzem Europy w rzucie młotem z 2016 roku oraz wicemistrzem Europy z 2014 oraz 2018 roku. Do pełni sukcesów Pawłowi brakuje złota z Igrzysk Olimpijskich i miejmy nadzieję, że na najbliższej tego typu imprezie sięgnie po swoje brakujące trofeum. Paweł Fajdek jest również rekordzistą Polski w rzucie młotem - 83,93 metry.
Autograf zdobyłem osobiście na targach książki w Krakowie.

Dwa poniższe zdjęcia wędrują na wymianę:


Jak zdobyty :
Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał


niedziela, 21 lipca 2019

557. Krzysztof Wielicki

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić autografy pochodzące od Krzysztofa Wielickiego - jednego z najlepszych himalaistów na świecie. Wielicki to polski wspinacz, taternik, alpinista i himalaista. Piąty człowiek na Ziemi, który zdobył Koronę Himalajów i Karakorum. 
 órskie wędrówki rozpoczął w harcerstwie, a pasję kontynuował podczas studiów. Ukończył studia na Politechnice Wrocławskiej uzyskując tytuł inżyniera elektronika. Pełnił funkcję szefa Komisji Turystyki Zrzeszenia Studentów Polskich na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej. Pierwsze wspinaczki stały się jego udziałem w Sokolikach w maju 1970 roku. W lutym 1972 roku był uczestnikiem letniego kursu wspinaczkowego i obozu zimowego, których kierownikiem była Wanda Rutkiewicz.
17 lutego 1980 roku jako członek narodowej wyprawy na Mount Everest pod kierownictwem Andrzeja Zawady, wspólnie z Leszkiem Cichym dokonali pierwszego zimowego wejścia na ośmiotysięcznik. Był to sukces polskiego himalaizmu, który początkowo był kwestionowany przez himalaistę Reinholda Messnera.
Krzysztof Wielicki oprócz Mount Everestu jest jeszcze pierwszym zimowym zdobywcą Kanczendzongi i Lhotse, a zatem trzech spośród czterech najwyższych szczytów świata, które jako jedyne przekraczają 8500 m wysokości (ostatni z tej czwórki, K2, jest jedynym ośmiotysięcznikiem niezdobytym zimą). Na Lhotse stanął samotnie w noc sylwestrową w gorsecie, który nosił po uszkodzeniu kręgosłupa w górach. Jest to jedyne w historii pierwsze zimowe wejście na ośmiotysięcznik dokonane samotnie.
Na Broad Peak „wbiegł” solo w ciągu jednego dnia (pierwsze na świecie wejście z bazy na szczyt ośmiotysięcznika w ciągu jednej doby). Na Dhaulagiri (w 16 godzin) i Sziszapangmę wspiął się sam, wytyczając nowe drogi. Nikt też nie towarzyszył mu podczas wejścia na szczyt Gaszerbruma II. Świadkami samotnego wejścia na Nanga Parbat, jedną z największych ścian Ziemi, byli jedynie pakistańscy pasterze obserwujący jego wyczyn z oddalonych łąk. Brał udział w kilku wyprawach na K2. Dopiero podczas czwartej, latem 1996, wytrwałość została nagrodzona – wszedł na szczyt Filarem Północnym z dwoma włoskimi alpinistami. Po biwaku niedaleko szczytu zejście zamieniło się w dramatyczną i szczęśliwie zakończoną akcję sprowadzania skrajnie wycieńczonego Włocha. W akcji ratunkowej pomagali dwaj inni polscy himalaiści: Ryszard Pawłowski i Piotr Pustelnik, którzy także w tym czasie atakowali K2.
W następnych latach zaczął kierować zimowymi wyprawami. Zorganizował wyprawę zimową (Polska Wyprawa Zimowa Netia K2 2002-2003) na K2, która jednak nie zdobyła szczytu. Na przełomie lat 2006/2007 podjął kolejną zimową próbę zdobycia ośmiotysięcznika, tym razem Nanga Parbat, lecz z powodu skrajnie trudnych warunków pogodowych musiał wycofać się wraz ze swoim zespołem. W 2013 roku był kierownikiem ekspedycji, której celem było pierwsze zimowe wejście na Broad Peak. 5 marca 2013 szczyt zdobyli Adam Bielecki, Artur Małek, Maciej Berbeka oraz Tomasz Kowalski (dwaj ostatni zginęli podczas zejścia ze szczytu). W 2018 r. kierował kolejną próbą pierwszego zimowego wejścia na K2. W czasie tej wyprawy dwaj jej członkowie, Denis Urubko i Adam Bielecki, przeprowadzili spektakularną akcję ratunkową na Nanga Parbat, ratując Francuzkę Elisabeth Revol po jej wyprawie na szczyt, w czasie której zaginął Tomasz Mackiewicz; Wielicki koordynował akcję ratunkową.
Autografy zdobyłem osobiście, jak również drogą listowną. Niezmiernie cieszę się z autografów tego wybitnego himalaisty w swojej kolekcji.

Poniższe autografy przeznaczam na wymianę:
Jak zdobyty : Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

piątek, 19 lipca 2019

556. Renato Sanches

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić autograf pochodzący od Renato Sanchesa. Renato to portugalski piłkarz pochodzenia kabowerdeńskiego występujący na pozycji pomocnika w niemieckim klubie Bayern Monachium oraz w reprezentacji Portugalii. Złoty medalista Mistrzostw Europy 2016.
Sanches rozpoczął treningi piłki nożnej w Águias da Musgueira w wieku 8 lat. W 2006 roku trafił do SL Benfica. 5 października 2014 zadebiutował w drużynie rezerw tego klubu w zremisowanym 2:2 meczu z CD Feirense. W sierpniu 2015 przedłużył kontrakt z klubem do 2021 roku. W barwach drugiej drużyny strzelił 3 gole ligowe: 30 sierpnia 2015 w przegranym 1:2 spotkaniu z Varzim SC i 2 w przegranym 2:3 meczu z CD Aves 16 września 2015, a także bramkę w wygranym 11:1 meczu Ligi Młodzieżowej z rezerwami Galatasaray SK 21 października 2015. W pierwszym zespole zadebiutował 30 października 2015 w wygranym 4:0 spotkaniu z CD Tondela, a pierwszego gola strzelił 4 grudnia 2015 w wygranym 3:0 meczu z Académiką Coimbra. Debiut w rozgrywkach europejskich zaliczył 25 listopada 2015 w zremisowanym 2:2 meczu z FK Astana. 5 stycznia 2016 w wygranym 1:0 spotkaniu z Vitórią Guimarães zdobył kolejną bramkę w lidze.
W maju 2016 został wybrany „Rewelacją Roku” przez stowarzyszenie portugalskich dziennikarzy sportowych i podpisał pięcioletni kontrakt z Bayernem Monachium. Koszt transferu wyniósł 35 milionów euro, jednakże może wzrosnąć do 80 milionów w przypadku zrealizowania określonych warunków. W nowym klubie zadebiutował 9 września 2016 w wygranym 2:0 meczu z FC Schalke 04. W październiku 2016 otrzymał nagrodę Złotego Chłopca, przyznawanej najlepszemu w ligach europejskich zawodnikowi do lat 21. W sezonie 2016/2017 wystąpił w 25 spotkaniach (17 w Bundeslidze, 2 w Pucharze Niemiec i 6 w Lidze Mistrzów), nie strzelając ani jednego gola W sierpniu 2017 wygrał z Bayernem Superpuchar Niemiec, po pokonaniu 2:2 (5:4 po rzutach karnych) Borussii Dortmund. W tym samym miesiącu został wypożyczony do Swansea City. Zadebiutował w tym klubie 10 września 2017 w przegranym 0:1 spotkaniu z Newcastle United. 
Autograf pochodzi z wymiany,  a został on zebrany osobiście przez Marcina podczas wizyty kadry Portugalii U-21 w Polsce.


Jak zdobyty :
Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

środa, 17 lipca 2019

555. Przemysław Saleta

Cześć,
Zmieniamy dyscyplinę sportową, dzisiaj chciałbym zaprezentować wam autograf pochodzący od Przemysława Salety. Przemysław to polski kick-boxer i bokser wagi ciężkiej, mistrz świata w kick-boxingu, a także mistrz Polski, Europy i interkontynentalny w zawodowym boksie, osobowość telewizyjna.
W młodości startował z sukcesami w kick-boxingu, w formule full contact.
W 1991 rozpoczął starty w zawodowym boksie. W 2002 osiągnął największy sukces w karierze, gdy pokonał w Dortmundzie przez techniczny nokaut Luana Krasniqi, zdobywając mistrzostwo Europy EBU w wadze ciężkiej. Tytuł stracił niecałe trzy miesiące później na rzecz Sinana Şamila Sama. Do 2006 stoczył łącznie 50 walk, z czego wygrał 43 (21 przez nokaut).
W 2007 podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki i zadebiutował w mieszanych sztukach walki (stoczył dwa pojedynki). W 2010, po wygranej z Marcinem Najmanem zapowiedział, że była to prawdopodobnie jego ostatnia walka w karierze. Powrócił jednak 5 listopada 2011, aby stoczyć rewanż z Najmanem na zasadach K-1 podczas gali MMA Attack 1. Zwyciężył w pierwszej rundzie wskutek kontuzji nogi Najmana.
23 lutego 2013 w Gdańsku, w Ergo Arenie Saleta pokonał Andrzeja Gołotę poprzez nokaut w szóstej rundzie. Był to pojedynek pożegnalny boksera z zawodową karierą.
26 września 2015 w Łodzi przegrał przed czasem z Tomaszem Adamkiem (50-4, 30 KO) – w przerwie przed szóstą rundą poddał się z powodu kontuzji barku. 
Autograf zdobyłem pisząc na adres prywatny boksera. Niestety Przemek podpisał się długopisem na zdjęciach, przez co nie wszędzie podpis jest dobrze widoczny... Ale autograf to autograf i liczy się podpis.

Poniższe autografy wędrują na wymianę:


Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny
 Ile czekałem: 138 dni
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 15 lipca 2019

554. Andrea Barzagli

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać autograf pochodzący od Andrei Barzagliego. Andrea to włoski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Obecnie gra w Juventusie Turyn.
Rozpoczął swą karierę w Serie C. Po roku gry w wyższej klasie z zespołem Ascoli Calcio dostał szansę na występu w Serie A z zespołem Chievo Werona. Następnie przeniósł się do US Palermo. Na początku sezonu 2008/2009 został zawodnikiem klubu niemieckiej Bundesligi VfL Wolfsburg, który zapłacił za niego 14 milionów euro.
27 stycznia 2011 roku za kwotę 300 tys. euro przeszedł do włoskiego klubu Juventus F.C.W sezonie 2003/2004 Barzagli grał w Reprezentacji Narodowej U-21, w której rozegrał 15 meczów nie strzelając bramki. Rok później wybił się do kadry seniorskiej. Zadebiutował w niej 17 października 2004 w meczu przeciwko Finlandii. Grał w Mistrzostwach Świata w Niemczech wywalczając z zespołem złoto. Wraz z reprezentacją Włoch na Mistrzostwach Europy w 2012 r. zajął drugie miejsce. 13 listopada 2017 roku po tym, jak reprezentacja Włoch nie zdołała zakwalifikować się na MŚ 2018, zakończył karierę w reprezentacji. 
Tak jak poprzednie autografy, również i ten pochodzi z wymiany i został złożony na oficjalnej karcie VfL Wolfsburg.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

sobota, 13 lipca 2019

553. Jacek Krzynówek

Cześć,
Dzisiaj autograf od piłkarza, którego powinni znać wszyscy pasjonaci polskiej piłki nożnej. Podpis pochodzący od samego Jacka Krzynówka! Jacek występował na pozycji pomocnika, jest byłym reprezentantem Polski, uczestnikiem turniejów finałowych mistrzostw świata w 2002 i w 2006 oraz Mistrzostw Europy w 2008 (rozegrał na tych turniejach łącznie 9 meczów), członek Klubu Wybitnego Reprezentanta.
Wystąpił w 96 spotkaniach reprezentacji Polski, zdobywając 15 bramek. 
Karierę piłkarską rozpoczął w LZS Chrzanowice. Następnie w 1994 trafił do RKS Radomsko. W klubie z Radomska grał przez dwa sezony, by w 1996 przenieść się do drużyny Raków Częstochowa, w której zadebiutował w ekstraklasie (28 lipca 1996). Po sezonie spędzonym w Rakowie przeszedł do drugoligowego GKS Bełchatów. W sezonie 1997-1998 awansował z drużyną z Bełchatowa do ekstraklasy. W następnym sezonie jego drużynie nie udało się utrzymać w pierwszej lidze. Swoją grą zwrócił jednak uwagę wysłanników innych klubów, w tym skautów 1. FC Nürnberg oraz szkoleniowca reprezentacji narodowej Janusza Wójcika.
Jeszcze jako zawodnik GKS Bełchatów zadebiutował w reprezentacji Polski, 10 listopada 1998 w meczu ze Słowacją wygranym 3:1. W 1999 przeniósł się do 1. FC Nürnberg występującego w 2. Bundeslidze. Do drużyny narodowej powrócił na początku 2000, po objęciu funkcji selekcjonera przez Jerzego Engela, stając się wkrótce jednym z podstawowych zawodników drużyny, która wywalczyła awans w eliminacjach do Mistrzostw Świata w 2002.
W 2002 przyczynił się do awansu 1. FC Nürnberg do 1. Bundesligi, został uznany za najlepszego lewoskrzydłowego 2. Bundesligi, a z reprezentacją Polski pojechał na Mundial w Korei Południowej i Japonii. Na Mistrzostwach, pomimo nieudanego występu Polaków, był chwalonym piłkarzem, wystąpił we wszystkich trzech meczach polskiej kadry.
Z powodu kontuzji stracił większą część sezonu 2002-2003. Jesienią 2003 grał w decydujących meczach eliminacji Mistrzostw Europy. Reprezentacji Polski nie udało się jednak zdobyć awansu, zaś drużyna 1. FC Nürnberg nie zdołała utrzymać się w 1. Bundeslidze. Mimo to udało mu się zdobyć uznanie w Niemczech i w 2004 przeszedł do czołowej drużyny 1. Bundesligi – Bayeru 04 Leverkusen. W sezonie 2004/05 był uznawany za jednego z najlepszych piłkarzy klubu, a tercet Krzynówek – Woronin – Berbatow budził zainteresowanie wielu mocnych klubów Europy. Drużyna Bayeru dobrze grała również w Lidze Mistrzów, gdzie wyeliminowała takie kluby jak Real Madryt i AS Roma, a polski zawodnik zdobył 3 bramki: przeciwko Realowi Madryt, AS Romie oraz FC Liverpool (zwycięzca Ligi Mistrzów w ówczesnym sezonie; z Jerzym Dudkiem w składzie). 
W eliminacjach do Mistrzostw Świata w Niemczech uczestniczył w najważniejszych meczach polskiej reprezentacji i przyczynił się do wywalczenia awansu do turnieju finałowego. Z powodu kolejnej kontuzji na wiosnę 2006 nie grał zbyt często w Bayerze. Odbiło się to na jego formie prezentowanej na mundialu w Niemczech. Po nieudanym sezonie 2005/06 przeszedł do VfL Wolfsburg, w którym udało mu się odbudować formę. Brał udział w kluczowych spotkaniach eliminacji Euro 2008, walnie przyczyniając się do historycznego awansu do Mistrzostw Europy (m.in. strzelił 3 bramki w obu meczach z Azerbejdżanem oraz wyrównującego gola w wyjazdowym meczu z Portugalią). Znalazł się w kadrze na sam turniej i zagrał we wszystkich trzech meczach grupowych reprezentacji Polski. Podobnie, jak na dwóch mundialach, Polacy nie wyszli z grupy.
2 lutego 2009 Krzynówek przeszedł do Hannover 96, zawierając z tym klubem kontrakt obowiązujący do końca lipca 2010. Mimo że wiosną nie był już piłkarzem klubu z Wolfsburgu, przyznano mu medal za zdobycie mistrzostwa Niemiec. W tym samym roku po porażce ze Słowenią 0:3 w eliminacjach do Mundialu 2010 zakończył reprezentacyjną karierę. W ostatnim swoim oficjalnym meczu wystąpił w listopadzie 2009 roku przeciwko Bayernowi Monachium, grając przez ostatnie 12 minut spotkania. W roku 2010 Krzynówek zmagał się z długotrwałą kontuzją kolana, przez co wiosną 2010 nie zagrał ani razu. 21 lipca 2010 roku media podały, za stroną internetową hanowerskiego klubu, fałszywą informację o zakończeniu kariery zawodniczej przez Jacka Krzynówka. Piłkarz ogłosił jednak, że jest w trakcie poszukiwania nowego klubu.
15 sierpnia 2011 roku piłkarz oficjalnie ogłosił koniec kariery piłkarskiej. Pożegnalny mecz rozegrał 11 maja 2012 roku w Radomsku. Jego zespół pokonał dawny RKS Radomsko 8:3 (w tym meczu Krzynówek strzelił bramkę z karnego). 
Autograf zdobyłem dzięki wymianie, a został on złożony na oficjalnej karcie Wolfsburga. 


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 11 lipca 2019

552. Cristian Zaccardo

Cześć, 
Dziś chciałbym przedstawić wam podpis pochodzący od Cristiana Zaccardo -włoskiego piłkarza grającego na pozycji obrońcy. Zaccardo to były reprezentant Włoch. Zaccardo jest wychowankiem klubu Bologna FC. W 2000 został na krótko wypożyczony do trzecioligowego Spezia Calcio. W 2001 zadebiutował w Serie A w barwach Bolonii prowadzonej przez trenera Francesco Guidolina i szybko stał się podstawowym zawodnikiem tego klubu. W 2004 podpisał kontrakt z beniaminkiem włoskiej ekstraklasy – US Palermo, do którego przeszedł wraz ze swoim byłym trenerem z Bolonii. Z zespołem z Sycylii występował między innymi w rozgrywkach Pucharze UEFA. Dla ekipy „Aquile” rozegrał łącznie 142 pojedynki w Serie A. Latem 2008 przeniósł się do niemieckiego zespołu VfL Wolfsburg. W 2009 powrócił do Włoch, gdzie został graczem Parmy. 20 września strzelił gola w zwycięskim 1:0 meczu ze swoją byłą drużyną – US Palermo. 25 stycznia 2013r. na zasadzie transferu definitywnego przeszedł do A.C. Milan, 2 marca 2013 roku zadebiutował w tym klubie.
Christian Zaccardo występował już w młodzieżowych reprezentacjach Włoch, między innymi w drużynie do lat 21, gdzie jako zawodnik Bolonii był podstawowym graczem. W drużynie seniorów zadebiutował 17 listopada 2004 w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko Finlandii. W 2006 zaliczył występy na mistrzostwach świata w Niemczech, na których zdobył samobójczą bramkę w meczu grupowym ze Stanami Zjednoczonymi, który zakończył się remisem 1:1.  Zaccardo to Mistrz Świata z 2006 roku. Autograf zdobyłem dzięki wymianie, a został on złożony na oficjalnej karcie VfL Wolfsburg.


Jak zdobyty :
Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

wtorek, 9 lipca 2019

551. Vincenzo Montella

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać kolejny autograf należący do byłej osoby związanej z AC Milan. Tym razem wybór padł na Vincenzo Montellę - włoskiego trenera piłkarskiego i byłego piłkarza występującego na pozycji napastnika.
Vincenzo Montella jest wychowankiem Empoli FC. Potem reprezentował barwy Genoa CFC i Sampdorii. Od 1999 był piłkarzem AS Romy. W sezonie 2000/2001 wywalczył z tym zespołem mistrzostwo Włoch. Rok później strzelił cztery bramki w derbach Rzymu pomiędzy Romą a S.S. Lazio, co jest rekordem tych spotkań. Pod koniec kariery był wypożyczany do Fulham F.C. oraz Sampdorii. Ostatni sezon spędził w barwach Romy. 2 lipca 2009 zakończył piłkarską karierę.
W reprezentacji Włoch zadebiutował 5 czerwca 1999 w meczu z Walią. Z drużyną narodową wystąpił na Mistrzostwach Europy w 2000 i 2004, a także na Mistrzostwach Świata 2002.  
21 lutego 2011 został pierwszym trenerem Romy, obejmując stanowisko po Claudio Ranierim, który podał się do dymisji. 1 lipca 2011 został trenerem klubu Calcio Catania. W dniu 11 czerwca 2012 roku podpisał dwuletni kontrakt z Fiorentiną (przedłużony później do 2017 roku). Zwolniony z Fiorentiny 8 czerwca 2015. 15 listopada 2015 roku został trenerem Sampdorii. W 2016 roku podpisał 2 letni kontrakt z A.C. Milan. 27 listopada 2017 został zwolniony z funkcji trenera Milanu. 28 grudnia 2017 roku został nowym trenerem hiszpańskiego klubu Sevilla FC. 28 kwietnia 2018 roku został zwolniony z tego stanowiska. 
Autograf pochodzi z wymiany z włoskim kolekcjonerem. 


Jak zdobyty :
Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

sobota, 6 lipca 2019

550. Roberto Carlos

Cześć,
Dziś autograf pochodzący od piłkarskiej legendy - legendarnego brazylijskiego obrońcy Roberto Carlosa! 
Roberto Carlos karierę rozpoczął w podrzędnej drużynie União São João. Na początku 1993 roku przeniósł się do Sociedade Esportiva Palmeiras i z tym klubem zdobył mistrzostwo Brazylii w 1993 i 1994. Na początku sezonu 1994/1995 przeniósł się do włoskiego Interu Mediolan. Jednak tego sezonu nie mógł zaliczyć do udanych. Drużyna uznawana za faworyta do Mistrzostwa Włoch nawet nie zdołała toczyć wyrównanej walki o to trofeum. Latem 1996 roku po obrońcę zgłosił się Real Madryt i Brazylijczyk przeszedł do Madrytu za 6 milionów euro. Już wtedy był uważany za jednego z najlepszych lewych obrońców świata. Skutecznie grający wślizgiem, odznaczający się szybkością, zwinnością, potrafiący skonstruować bardzo szybką kontrę i co najważniejsze bardzo mocno uderzyć z dystansu lewą nogą. Rekordowa prędkość jaką nadał piłce wyniosła aż 179 km/h.
Swoją najsłynniejszą bramkę zdobył w meczu z Francją podczas turnieju towarzyskiego Tournoi de France w 1997 roku. Kopnięta zewnętrzną częścią lewej stopy piłka minęła mur Francuzów (o metr) z prawej strony, a gdy wydawało się, że poleci w trybuny, skręciła nagle i ocierając się o słupek, wpadła do siatki.
Roberto Carlos jako zawodnik Realu Madryt święcił największe triumfy w karierze. Pięć razy zostawał Mistrzem Hiszpanii, 3 razy zdobywał puchar Ligi Mistrzów. W madryckim klubie przez jedenaście sezonów rozegrał 584 mecze i strzelił w nich 71 goli.
W 2002 roku razem z reprezentacją Brazylii został mistrzem świata, a w 1998 roku wicemistrzem. Zdobył z nią także Copa America w 1997 i 1999 roku.
19 czerwca 2007 zawodnik podpisał 2 letni (z opcją przedłużenia na 1 rok) kontrakt z tureckim Fenerbahçe SK. W sezonie 2007/2008 dotarł z nim do ćwierćfinału Ligi Mistrzów. W grudniu 2009 opuścił klub i po latach gry w Europie wrócił do rodzimej Brazylii.
W styczniu 2010 zasilił Corinthians Paulista, gdzie występował razem z Ronaldo. Na początku lutego 2011 jego zespół niespodziewanie odpadł z Copa Libertadores już w pierwszej fazie turnieju (przegrana z kolumbijskim Deportes Tolima), a kibice uznali Roberto Carlosa za jednego z najbardziej winnych porażki. Twierdzono, że kontuzja, która wykluczyła obrońcę z rewanżowego meczu, była przez niego symulowana w celu uniknięcia odpowiedzialności za ewentualną porażkę. Pogróżki kierowane pod jego adresem spowodowały, że kilka dni później poprosił klub o rozwiązanie z nim kontraktu mającego obowiązywać do końca 2011 roku i 11 lutego odszedł z Corinthians. Dzień później przyjął ofertę gry w Anży Machaczkała, dagestańskim klubie występującym w lidze rosyjskiej, podpisując kontrakt do końca sezonu 2012/13. 29 września 2011 otrzymał ofertę poprowadzenia swojego zespołu jako trener, przyjął je i stał się następcą Gadży Gadżyjewa.
W Reprezentacji Brazylii wystąpił w 125 spotkaniach. Zdobył w nich 11 bramek.
Autograf pochodzi z wymiany, a został on zbierany osobiście przez Marcina podczas meczu Realu Madryt z Legią Warszawa w fazie grupowej Ligi Mistrzów. Za wymianę serdecznie dziękuję !


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 4 lipca 2019

549. Mathieu Valbuena

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf pochodzący od pomocnika tureckiego Fenerbahce - Mathieu Valbueny.
Mathieu do Marsylii trafił z FC Libourne-Saint-Seurin w 2006 roku. 3 października 2007 Valbuena zdobył fantastyczną bramkę w Lidze Mistrzów dającą jednobramkowe zwycięstwo na Anfield Road z Liverpoolem. Valbuena na poważnie piłką postanowił zająć się w 2004 roku w barwach FC Libourne-Saint-Seurin. Wcześniej grał w amatorskich zespołach i to właśnie tam został zauważony. 9 czerwca 2006 roku podpisał 3-letni kontrakt z Olympique Marsylia. Niestety w tamtym sezonie zdołał rozegrać zaledwie 15 meczów, ponieważ wyeliminowała go kontuzja kostki. 19 maja 2007 strzelił bardzo ważną bramkę przeciwko AS Saint-Étienne i dzięki temu drużyna prowadzona przez Alberta Emona dostała przepustkę do Ligi Mistrzów. W sierpniu 2014 podpisał trzyletni kontrakt z Dynamem Moskwa. 11 sierpnia 2015 roku przeszedł do Olympique Lyon za 5 mln euro. 29 czerwca 2017 został zawodnikiem tureckiego Fenerbahçe SK.
 W maju 2010 roku Raymond Domenech powołał go do trzydziestoosobowej kadry na mundial w 2010 roku. Wystąpił na Mistrzostwach świata w Brazylii w 2014 roku. 
Autograf złożony na zdjęciu standardowych rozmiarów i pochodzi z wymiany.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 1 lipca 2019

548. Cafu - WYMARZONY !!

Cześć,
Dzisiaj autograf, który z pewnością znajdzie się w albumie "Wymarzone". Jest to autograf pochodzący od Cafu - brazylijskiego piłkarza występującego na pozycji prawego obrońcy. Cafu to rekordzista kraju pod względem występów w reprezentacji narodowej, czterokrotny uczestnik mistrzostw świata.
Cafu zawodową karierę rozpoczynał w 1988 roku w São Paulo FC. W debiutanckim sezonie pełnił tam rolę rezerwowego i rozegrał tylko trzy spotkania. Miejsce w podstawowej jedenastce swojego zespołu Brazylijczyk wywalczył sobie w kolejnych rozgrywkach, kiedy to wystąpił w siedemnastu ligowych meczach. Pierwszym sukcesem Cafu było wywalczenie mistrzostwa kraju w 1991 roku. W dwóch kolejnych latach São Paulo FC triumfowało w rozgrywkach Copa Libertadores, a w 1993 roku zwyciężyło także w Recopa Sudamericana. W 1994 roku brazylijski obrońca został wybrany najlepszym piłkarzem roku w Ameryce Południowej.
W 1995 roku Marcos Evangelista de Moraes został piłkarzem EC Juventude, jednak po bardzo krótkim czasie trafił do Hiszpanii, gdzie podpisał kontrakt z Realem Saragossa. Z nowym klubem uplasował się na siódmej pozycji w tabeli Primera División, sięgnął także po Puchar Zdobywców Pucharów. Przygoda Cafu z Realem Saragossa trwała jednak krótko i jeszcze w 1995 roku Brazylijczyk odszedł do SE Palmeiras São Paulo. Dla nowej drużyny zdołał rozegrać 35 spotkań, po czym w 1997 roku zdecydował się na transfer do Włoch. Cafu zasilił zespół AS Roma, w barwach którego nie miał problemów ze znalezieniem sobie miejsca w wyjściowym składzie. W ekipie „Giallorossich” Brazylijczykowi został nadany przydomek „Il Pendolino”. Na pierwszy sukces na włoskich boiskach Cafu musiał czekać aż do sezonu 2000/2001, kiedy to Roma sięgnęła po trzecie w swojej historii mistrzostwo kraju. Brazylijski piłkarz zaliczył wówczas 31 występów w lidze i zdobył jednego gola. Jak się później okazało było to jedyne trofeum, po jakie Cafu sięgnął z Romą. W jej barwach zaliczył łącznie 163 występy w Serie A.
W letnim okienku transferowym w 2003 roku „Il Pendolino” odrzucił ofertę japońskiego Yokohama F. Marinos i podpisał kontrakt z A.C. Milan. Już w debiutanckim sezonie w ekipie z San Siro razem z zespołem po raz drugi w swojej karierze zwyciężył w rozgrywkach Serie A, sięgnął także po Superpuchar Włoch oraz Superpuchar Europy. W marcu 2004 roku rodak Cafu – Pelé umieścił zawodnika Milanu na liście 125 najlepszych żyjących jeszcze piłkarzy na świecie. W 2005 roku wychowanek São Paulo po raz pierwszy zagrał w finale Ligi Mistrzów, jednak „Rossoneri” przegrali w nim ostatecznie po rzutach karnych z Liverpoolem. W sezonie 2006/2007 Cafu razem z drużyną zdobył trzy trofea. Zwyciężył w rozgrywkach Champions League, następnie sięgnął po Superpucharu Europy i Klubowe Mistrzostwo Świata. W maju 2007 roku Brazylijczyk przedłużył kontrakt z Milanem do czerwca 2008 roku. 16 maja poinformowano, że po zakończeniu ligowych rozgrywek Cafu wspólnie z Serginho zakończy swoją karierę. Ostatnie spotkanie w barwach Milanu Cafu rozegrał dwa dni później. „Rossoneri” w ostatnim meczu sezonu wygrali z Udinese Calcio 4:1, a Cafu w 80 minucie tego pojedynku wpisał się na listę strzelców. 
 W reprezentacji Brazylii Cafu zadebiutował 12 września 1990 roku w przegranym 3:0 pojedynku z Hiszpanią. Pierwszego gola w drużynie narodowej zdobył 8 czerwca 1994 roku w zwycięskim 8:2 spotkaniu z Hondurasem. W tym samym roku Cafu po raz pierwszy w karierze wystąpił na mundialu. Brazylijczycy na amerykańskich boiskach po raz czwarty w historii zdobyli Mistrzostwo Świata, lecz sam Cafu na turnieju pełnił rolę rezerwowego. W trzech pojedynkach wchodził na boisko z ławki rezerwowych, między innymi w finałowym spotkaniu z Włochami, kiedy to już w 21 minucie musiał zastąpić kontuzjowanego Jorginho. 7 listopada 2001 roku podczas wygranego 2:0 pojedynku z Chile Cafu po raz setny zagrał w reprezentacji swojego kraju. Brazylijczyk wystąpił także na Mistrzostwach Świata 2002 oraz Mistrzostwach Świata 2006. Turniej w Korei Południowej i Japonii zakończył się zwycięstwem podopiecznych Luiza Felipe Scolariego, natomiast w Niemczech „Canarinhos” odpadli już w ćwierćfinale. Na każdej z tych imprez Cafu był podstawowym piłkarzem swojego zespołu. Po mundialu 2006 wychowanek São Paulo FC zakończył reprezentacyjną karierę. Dla drużyny narodowej rozegrał łącznie 142 spotkania i strzelił pięć bramek. Jest rekordzistą kraju pod względem największej liczby występów w reprezentacji Brazylii.
Autograf zdobyłem pisząc prośbę na prywatny adres piłkarza. Czekałem bardzo długo, ale z pewnością warto było czekać na ten fantastyczny autograf ! Cafu podpisał wszystkie moje zdjęcie i dorzucił fantastyczną kartę do kolekcji. Na wszystkich zdjęciach widnieje dedykacja "do amigo" co w wolnym tłumaczeniu znaczy "do mojego przyjaciela". Podpis ten sprawia, że zdjęcia te są dla mnie jeszcze cenniejsze!


Poniższe zdjęcie jestem w stanie wymienić, ale oczekuję naprawdę konkretnych ofert :
Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny
 Ile czekałem: 81 dni
Jakość: Oryginał- WYMARZONY!