wtorek, 31 grudnia 2019

599. Henryk Wawrowski

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autografy, które otrzymałem od Henryka Wawrowskiego. Henryk to piłkarz polski grający na pozycji obrońcy; reprezentant Polski i medalista olimpijski.
Wychowanek Arkonii Szczecin (1961–1970), zawodnik Gwardii Warszawa (1970–1971) i Pogoni Szczecin (1971–1979) oraz greckiego Iraklisu Saloniki (1979–1981), ponownie Arkonii (1981–1982 i 1983) i duńskiego Esbjerg fB (1982–1983). W Gwardii Warszawa w 2 sezonach ligowych (1971–1972) rozegrał 22 mecze strzelając 3 bramki. 27-krotny reprezentant Polski (25 A + 2) zadebiutował w drużynie narodowej w meczu z Kanadą (1974) a kończył reprezentacyjny staż w spotkaniu z Bułgarią (1978).
Był olimpijczykiem, zdobywcą srebrnego medalu na olimpiadzie w Montrealu 1976. Uznanie u Kazimierza Górskiego zdobył agresywnością w grze na całym boisku i umiejętnością oraz pasją i zdolnością w wykonywaniu powierzonych „zadań specjalnych” (np. pokrycie wyznaczonego przeciwnika).
Mistrz Sportu, odznaczony m.in. srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i Złotym Krzyżem Zasługi. Obecnie jest trenerem drużyny trampkarzy w swoim macierzystym klubie – KS Arkonia, a także wiceprezesem Zachodniopomorskiego Związku Piłki Nożnej ds. szkolenia. 
Autograf zdobyłem pisząc list na adres prywatny byłego piłkarza. Niestety nie podpisał moich zdjęć, ale załączył oficjalne karty, z których dwie przeznaczam na wymianę.


Poniższe karty przeznaczam na wymianę:

Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 48 dni
Jakość: Oryginał

niedziela, 29 grudnia 2019

598. Andrzej Strejlau

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać autograf, który zdobyłem osobiście na zeszłorocznych targach książki. A jest to podpis od Andrzeja Strejlau - polskiego piłkarza, trenera, działacza i komentatora piłkarskiego.
Był zawodnikiem drużyn warszawskich: AZS-AWF, Gwardii (1 mecz w pierwszej lidze), Hutnika oraz rezerw Legii. Także piłkarz ręczny: zawodnik Warszawianki oraz reprezentacji Polski.
Jako trener piłki nożnej zaczynał od prowadzenia lokalnych drużyn z Warszawy, m.in. Hutnika. Następnie pracował w Zakładzie Katedry Sportowych Gier Zespołowych oraz w Polskim Związku Piłki Nożnej jako szkoleniowiec juniorskich reprezentacji Polski, w tym reprezentacji do lat 21 (1968–1975). Od maja 1974 do końca 1975 oraz podczas XXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Montrealu, w 1976, był asystentem selekcjonera reprezentacji Polski Kazimierza Górskiego. Od 1977 do 1978 był asystentem kolejnego selekcjonera reprezentacji Polski, Jacka Gmocha. W 1981 i w latach 1986–1987 był szefem szkolenia w Polskim Związku Piłki Nożnej.
Prowadził również seniorskie drużyny klubowe w najwyższych klasach rozgrywkowych: Legię Warszawa (1975–1979), Zagłębie Sosnowiec (1979–1980), islandzki Knattspyrnufélagið Fram (1982–1983), grecką Larisę (1984–1986), ponownie Legię Warszawa (1988–1989) – w sezonie 1988/89 zdobywca Pucharu Polski z tym zespołem, Zagłębie Lubin (1995–1996) oraz chińskie Shanghai Shenhua (1997–1998), z którym wywalczył wicemistrzostwo kraju.
Od 26 czerwca 1989 do 22 września 1993 był selekcjonerem reprezentacji reprezentacji Polski w piłce nożnej. Prowadził kadrę w ostatnich meczach eliminacji do Mistrzostw Świata we Włoszech, w 1990, w eliminacjach do Mistrzostw Europy w Szwecji, w 1992 oraz w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Stanach Zjednoczonych w 1994 roku, jednak ani razu nie udało mu się uzyskać awansu.
W grudniu 1999, „za wybitne zasługi w działalności w Polskim Związku Piłki Nożnej”, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wielki pasjonat futbolu, ceniony komentator i ekspert w wielu stacjach telewizyjnych. Znawca piłki w wydaniu międzynarodowym i krajowym, zarówno seniorskim, jak i juniorskim. Wieloletni ekspert oraz komentator meczów piłkarskich, współpracujący m.in. z Telewizją Polską, Polsatem Sport oraz Eurosportem.

Trzy poniższe autografy wędrują na wymianę:


Jak zdobyty : Osobiście
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał


piątek, 27 grudnia 2019

597. Andrzej Szarmach

Cześć,
Dzisiaj autograf prawdziwej polskiej legendy piłki nożnej - podpis należący do Andrzeja Szarmacha! Szarmach to polski piłkarz, reprezentant Polski w latach 1973–1982. Brązowy medalista mistrzostw świata w RFN w 1974 roku oraz mistrzostw świata w Hiszpanii w 1982 roku. Srebrny medalista igrzysk olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, zaś z dorobkiem 6 bramek król strzelców tychże igrzysk. Brązowy medalista młodzieżowych mistrzostwach Europy w 1974 roku. Po zakończeniu kariery piłkarskiej trener. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta.
Szarmach był wychowankiem Polonii Gdańsk. W 1971 roku trafił do Arki Gdynia, aby po zaledwie jednym sezonie przenieść się do Górnika Zabrze, dla którego grał przez 4 sezony (1972–1976). Po odejściu z Górnika był zawodnikiem Stali Mielec (1976–1980), kolejno przez blisko 5 sezonów reprezentował Auxerre (1980–1985), a następnie Guingamp (1985–1987). Na zakończenie kariery objął stanowisko grającego trenera w Clermont Foot (1987–1989). Członek Klubu 100.
Szarmach w karierze trenerskiej pracował ponadto w LB Châteauroux (1989–1991), Angoulême CFC (1991–1995), Zagłębiu Lubin (1988) oraz Aurillac (1999–2000). 

Poniższe autografy przeznaczam na wymianę:
Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 17 dni
Jakość: Oryginał

środa, 25 grudnia 2019

596. Włodzimierz Ciołek

Witam
Dziś chciałbym pokazać autograf, który otrzymałem od polskiego pomocnika - Włodzimierza Ciołka. Jego pierwszym klubem był Górnik Wałbrzych. Grał w nim do 1978. Kolejne jego drużyny to: Stal Mielec (1978-1983), ponownie Górnik Wałbrzych (1983-1986), FC Grenchen (Szwajcaria, 1986-1990). W sezonie 1983/84 został królem strzelców polskiej I ligi - co jest dużym osiągnięciem jak na pomocnika. W reprezentacji Polski rozegrał 29 meczów, w których strzelił 4 gole. Był uczestnikiem Mistrzostw Świata w 1982, na których polska drużyna zajęła 3. miejsce. W meczu grupowym z Peru strzelił gola na 5:0 (ostatecznie Polska wygrała 5:1). 
Autograf zdobyłem pisząc na adres prywatny byłego piłkarza. 

Trzy poniższe autografy wędrują na wymianę:


Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 46 dni
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 23 grudnia 2019

595. Mirosław Bulzacki

Cześć,
Dziś kolejny autograf pochodzący od byłego piłkarza z czasów "Orłów Górskiego". Jest to autograf należący do Mirosława Bulzackiego. Bulzacki to polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, a także trener. Reprezentant Polski.
W trakcie kariery sportowej jego głównym klubem był ŁKS Łódź. 7 grudnia 1975 w przegranym 0:3 meczu 1/8 finału Pucharu Polski ŁKS na wyjeździe ze Stoczniowcem w Gdańsku otrzymał czerwoną kartkę, a następnie został ukarany przez PZPN za niesportowe zachowanie karą dyskwalifikacji na osiem meczów ekstraklasy.
W reprezentacji narodowej rozegrał 23 mecze. Uczestniczył w meczu z Anglią w 1973 na stadionie Wembley. Był także w kadrze na Mistrzostwa Świata w 1974.
Absolwent Technikum Samochodowego w Łodzi. W latach 1974–1979 studiował na Wydziale Trenerskim Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Po zakończeniu kariery został trenerem piłkarskim. Trenował od 1985 przez dwa lata drużynę juniorów młodszych w niemieckim klubie TV Wehingen. Również w latach 80. przez kilka miesięcy był zawodnikiem Dozametu Nowa Sól. W marcu 1988 powrócił do Wehingen, aby trenować seniorów. W sierpniu 1992 objął zespół juniorski ŁKS-u. Od 1996 do 1999 pracował też w Pogoni Zduńska Wola i Unii Skierniewice. Objął później funkcję jednego z trenerów Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Łodzi.
Autograf zdobyłem pisząc na adres prywatny piłkarza.

Poniższe autografy przeznaczam na wymianę:

Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 32 dni
Jakość: Oryginał

sobota, 21 grudnia 2019

594. Henryk Maculewicz

Cześć,
Dziś autograf pochodzący od kolejnego, byłego Reprezentanta Polski - Henryka Maculewicza. Henryk to polski piłkarz, boczny lub środkowy obrońca. Uczestnik mistrzostw świata w Argentynie (1978).
W latach 1971-1979 był piłkarzem krakowskiej Wisły. W tym czasie rozegrał 193 mecze ligowe i strzelił 11 bramek. W 1978 zdobył tytuł mistrza Polski.
Maculewicz ukończył studia na dwóch krakowskich uczelniach - AGH oraz AWF-ie.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej próbował swych sił jako trener CSB Batevall Libreville. Podczas pracy w Gabonie w 1987 r. miał ciężki wypadek, został potrącony przez samochód wojskowej żandarmerii. Pozostawał przez wiele tygodni w śpiączce i leczył się potem przez kilka lat, głównie we Francji. Od tego czasu z przyczyn zdrowotnych nie mógł pracować, powrócił do Polski i mieszka w Krakowie.
Jego żoną była siatkarka Krystyna Maculewicz. W reprezentacji debiutował 31 października 1974 w meczu z Kanadą. Pierwszy raz w drużynie narodowej zagrał jeszcze u Kazimierza Górskiego, stałe miejsce wywalczył sobie jednak dopiero za kadencji Jacka Gmocha. Uchodził za jednego z ulubieńców tego selekcjonera. Do 1978 rozegrał w kadrze 23 spotkania. Podczas MŚ 78 wystąpił we wszystkich (sześciu) meczach Polaków. 
Autograf zdobyłem pisząc prośbę na adres prywatny piłkarza.


Poniższe autografy przeznaczam na wymianę:


Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 13 dni
Jakość: Oryginał

środa, 18 grudnia 2019

593. Henryk Wieczorek

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który otrzymałem od Henryka Wieczorka. Wieczorek to piłkarz polski grający na pozycji pomocnika i obrońcy oraz trener piłkarski.
Syn Teodora Wieczorka, piłkarza AKS Chorzów i reprezentanta Polski. Wychowanek szkółki Stadionu Śląskiego Chorzów (1962-1968) zawodnik ROW Rybnik (1968-1973), Górnika Zabrze (1973-1980), francuskiego AJ Auxerre (1980-1983) i Melun (1983-1986, grający trener). W Górniku Zabrze w ciągu 6 sezonów w I lidze i 1 w drugiej (1974-1978 i 1980) rozegrał 155 meczów i strzelił 10 bramek.
18-krotny reprezentant Polski (17 A + 1), zadebiutował w meczu z Jugosławią (1973) i zakończył występy w drużynie narodowej w spotkaniu z Islandią (1979) zdobywając 2 bramki. Świetny obrońca, ale mimo to był w reprezentacji zazwyczaj zawodnikiem rezerwowym. W tym charakterze był w kadrze „22” na finały MŚ '74, gdzie nie zagrał ani razu. Srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976 roku.
Spore sukcesy odnotował we Francji. Był kapitanem drużyny AJ Auxerre, w której występował razem z Andrzejem Szarmachem.
Po zakończeniu kariery zawodniczej został trenerem. Najpierw we francuskim Melun, a następnie w Polsce (Olimpia Poznań, Szombierki Bytom). Jako drugi trener Ruchu (wraz z Jerzym Wyrobkiem) doprowadził ten zespół do tytułu mistrza Polski (1989). Pracę trenerską zakończył w trzecioligowej Uranii Kochłowice (1995).
Autograf zdobyłem pisząc list na prywatny adres Pana Henryka.

Poniższe autografy wędrują na wymianę:



Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 49 dni
Jakość: Oryginał


niedziela, 15 grudnia 2019

592. Jerzy Gorgoń

Cześć,
Dziś kolejny podpis należący do piłkarza z czasów Orłów Górskiego. Należy on do Jerzego Gorgonia - polskiego piłkarza grającego na pozycji obrońcy,Gorgoń to reprezentant Polski, olimpijczyk, trener. Wychowanek MGKS Mikulczyce, następnie reprezentował barwy Górnika Zabrze (dwukrotny mistrz Polski, pięciokrotny zdobywca Pucharu Polski) oraz FC Sankt Gallen. Nosił przydomek boiskowy „Długi” (ze względu na wzrost – 192 cm), bywał też nazywany „Białą górą”. Przez Anglików nazywany „The Telephone Booth” (budka telefoniczna), dlatego że z postury i w czerwonej koszulce przypominał wyspiarzom londyńskie, czerwone budki. Z reprezentacją Polski dwukrotnie uczestniczył na mistrzostwach świata (1974 – 3. miejsce, 1978) oraz dwukrotnie na igrzyskach olimpijskich (1972 – złoty medal, 1976 – srebrny medal). Od 2014 roku członek Klubu Wybitnego Reprezentanta. Łącznie w latach 1970–1978 Gorgoń w reprezentacji Polski rozegrał 55 meczów, w których strzelił 6 goli.
Wszystkie autografy zdobyłem pisząc na adres prywatny piłkarza. Jerzy Gorgoń zawsze odpisuje przez co dużo z autografów które posiadam wędruje na wymianę.


Wszystkie poniższe autografy wędrują na wymianę:
Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 26 dni
Jakość: Oryginał

czwartek, 12 grudnia 2019

591. Jan Domarski

Cześć,
Dziś chciałbym wam przedstawić autograf, który otrzymałem od Jana Domarskiego. Domarski to piłkarz grający na pozycji napastnika, reprezentant Polski, uczestnik i zdobywca trzeciego miejsca podczas mistrzostw świata w Niemczech w 1974. Ligowej piłki uczył się w Stali Rzeszów. Jest rekordzistą w liczbie meczów (205) oraz liczbie strzelonych goli (55) w barwach rzeszowskiej Stali w pierwszym poziomie ligowym. Dwukrotny mistrz Polski ze Stalą Mielec (1973, 1976). Przed meczem Stali Mielec z Górnikiem Zabrze 29 sierpnia 1976 przy 18 tys. widzów odbyło się uroczyste pożegnanie Jana Domarskiego jako zawodnika mieleckiej drużyny, podczas którego zawodnik otrzymał od dziennikarzy żywą kaczkę (stanowiącą kaczkę dziennikarską).
17 października 1973 w 57. minucie zdobył gola w meczu Anglia-Polska (1:1) na stadionie w dzielnicy Wembley w Londynie. Bramka ta przesądziła o awansie reprezentacji Polski do mistrzostw świata w Niemczech. Gol Domarskiego trafił na listę pięćdziesięciu najważniejszych bramek w historii piłki nożnej, sporządzoną przez prestiżowy dziennik „The Times” i tradycyjnie uznawany jest za najważniejszą bramkę w historii polskiej piłki nożnej.
Jan Domarski otrzymał rolę środkowego napastnika reprezentacji po kontuzji Włodzimierza Lubańskiego, którego pozycja w drużynie była przez wiele lat niepodważalna. Na mistrzostwach świata w 1974 nie grał już w podstawowej jedenastce – był zmiennikiem Andrzeja Szarmacha i w pierwszym składzie wyszedł tylko w słynnym „meczu na wodzie” z reprezentacją Republiki Federalnej Niemiec. Był to jego ostatni mecz w reprezentacji.
W kadrze narodowej rozegrał 17 meczów, zdobywając 2 gole. Był członkiem polskiej kadry na Mistrzostwa Świata w 1974. 
Część autografów zdobyłem osobiście, podczas meczu Orłów Górskiego, część z nich otrzymałem po napisaniu listu na adres prywatny piłkarza.

Poniższe autografy przeznaczam na wymianę:


Jak zdobyty : Osobiście + prośba na adres prywatny piłkarza
 Ile czekałem: 32 dni
Jakość: Oryginał