744. Sergio Reguilón

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który otrzymałem od hiszpańskiego obrońcy Sevilli - Sergio Reguilona. Reguilon do Sevilli został wypożyczony z Realu Madryt.

Autograf zdobył dla mnie znajomy przebywający na studenckiej wymianie w Hiszpanii. Został on złożony na oficjalnej karcie Realu Madryt.

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

743. Fernando Couto

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który pochodzi od portugalskiego środkowego obrońcy - Fernando Couto.

Swoją karierę Couto rozpoczął już w 1987 roku w FC Porto, gdzie grał przez rok i rozegrał jedno spotkanie. Następnie przeniósł się do FC Famalicão (nie rozegrał ani jednego meczu), a potem do Akademiki Coimbra. W 1990 roku powrócił do FC Porto. Przez cztery lata gry w tym klubie rozegrał 106 spotkań i strzelił 10 bramek. W latach 1994-1996 Couto grał dla Parmy (39 meczów, 4 bramki). W 1996 przeniósł się do Barcelony, gdzie zagrał 45 razy, ale nie strzelił żadnej bramki. W 1998 roku Couto zmienił klub na S.S. Lazio, gdzie grał przez 7 lat (do 2005) i w barwach tego klubu ma na swoim koncie 145 występów i 9 bramek. Od 2005 roku grał ponownie w Parmie, po czym w roku 2008 zakończył karierę.

W latach 1990–2004 Couto rozegrał 110 meczów i strzelił 8 bramek dla reprezentacji Portugalii. 

Autograf zdobyłem dzięki wymianie, za którą serdecznie dziękuję! 

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

742. Mark Hateley

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf angielskiego byłego napastnika jakim był Mark Hateley.

Hateley swoją karierę rozpoczął w roku 1978 w klubie Coventry City. W roku 1980 został wypożyczony do Detroit Express. W Coventry City Hateley grał aż do 1983 roku. Po 5 latach gry w klubie z Coventry Hateley przeszedł do Portsmouth F.C. Grał w nim tylko przez rok. Następnie Hateley przeszedł do A.C. Milanu. Grał w nim do roku 1987. Po prawie trzech latach gry w Milanie Hateley przeszedł do AS Monaco, w którym grał tak samo jak w klubie z Mediolanu przez prawie trzy lata aż do roku 1990. Później Hateley przeszedł do Rangers F.C. Tak samo jak w Coventry City Hateley grał w nim przez 5 lat. Potem w 1995 roku Hateley przeszedł do Queens Park Rangers F.C. W roku 1996 QPR wypożyczyło Hateleya do Leeds United. Po grze w QPR Hateley powrócił do Rangers F.C. Przedostatnim klubie w karierze Hateleya było Hull City. Przeszedł do niego w roku 1997 i grał w nim przez rok. Hateley swoją karierę zakończył w Ross County.

W reprezentacji Anglii Hateley zadebiutował w roku 1984. Grał w niej aż do 1992 roku. Zaliczył w niej 32 mecze strzelając przy tym 8 bramek. Występował także na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej w 1986 r. Wcześniej w latach 1981–1984 grał w reprezentacji Anglii do lat 21. W niej rozegrał 10 meczów i podobnie jak w kadrze A strzelił 8 bramek. 

Autograf zdobyłem dzięki wymianie, za którą serdecznie dziękuję !!

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

741. Federico Valverde

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od urugwajskiego środkowego pomocnika grającego w Realu Madryt - Federico Valverde.

W urugwajskiej Primera División zadebiutował 16 sierpnia 2015 w wygranym 3:0 spotkaniu z Cerro. Miesiąc później znalazł się na sporządzonej przez The Guardian liście pięćdziesięciu największych talentów światowego futbolu, zaś w styczniu 2016 został wybrany w plebiscycie dziennikarzy najlepszym młodym zawodnikiem w Urugwaju. W sezonie 2015/2016 wywalczył z Peñarolem mistrzostwo Urugwaju (wystąpił w dwunastu meczach, w ośmiu w pierwszym składzie), u boku graczy takich jak Diego Forlán, Nahitan Nández czy Marcelo Zalayeta. Mimo zaledwie siedemnastu lat notował udane występy; José Perdomo – jego były trener z akademii Peñarolu – porównał jego kreatywność i wizję gry do umiejętności legendarnego Carlosa Aguilery, zaś kolega z drużyny Luis Aguiar dostrzegł podobieństwa stylu gry Valverde z prezentowanym przez Andreę Pirlo i uznał go za najlepszego w Urugwaju specjalistę od długich podań od czasu zakończenia kariery przez Álvaro Recobę.

W czerwcu 2016 Valverde dołączył do rezerw Realu Madryt – trzecioligowej drużyny Real Madryt Castilla. W ekipie prowadzonej przez Santiago Solariego spędził rok w roli podstawowego zawodnika, równolegle występując także w zespole Realu do lat dziewiętnastu, gdzie jako kluczowy gracz w taktyce trenera Gutiego dotarł do półfinału Ligi Młodzieżowej UEFA. W czerwcu 2017 został wypożyczony do Deportivo La Coruña, w którego barwach 10 września 2017 w przegranej 2:4 konfrontacji z Realem Sociedad zadebiutował w Primera División.

W maju 2017 Valverde został powołany przez Fabiána Coito do reprezentacji Urugwaju U-20 na Mistrzostwa Świata U-20 w Korei Płd. Środkowy pomocnik okazał się jedną z największych gwiazd młodzieżowego mundialu; rozegrał wszystkie siedem spotkań od pierwszej minuty, współtworząc środek pola z Rodrigo Bentancurem. Strzelił gola w ćwierćfinale z Portugalią (2:2, 5:4 k), zaś Urugwajczycy odpadli z rozgrywek w półfinale, ulegając w serii rzutów karnych Wenezueli (1:1, 3:4 k) i zajęli ostatecznie czwarte miejsce. On sam imponował podczas turnieju świetną techniką, elegancją w grze, ponadprzeciętną kreatywnością, dalekimi podaniami, będąc organizatorem gry swojej drużyny. Został uhonorowany przez FIFA Srebrną Piłką dla drugiego najlepszego zawodnika młodzieżowych mistrzostw świata (Złotą Piłkę otrzymał wówczas Dominic Solanke).

W seniorskiej reprezentacji Urugwaju Valverde zadebiutował za kadencji selekcjonera Óscara Tabáreza, 5 września 2017 w wygranym 2:1 meczu z Paragwajem w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Rosji. W tym samym spotkaniu strzelił także swoją pierwszą bramkę w dorosłej kadrze.

Autograf zdobył dla mnie kolega, przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został on złożony na oficjalnej karcie klubowej Realu Madryt.

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

740. Nacho

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący  od hiszpańskiego piłkarza,obrońcy Realu Madryt - Nacho.

Urodzony w Madrycie, Nacho rozpoczął karierę w młodzieżowych drużynach Realu Madryt w wieku 11 lat. W sezonie 2008/09 zadebiutował w profesjonalnym futbolu w drugiej drużynie królewskich rozgrywając 2 mecze w Segunda División B, a następnie rozegrał 2 pełne sezony w tej drużynie.

23 kwietnia 2011 roku rozegrał swój pierwszy mecz w hiszpańskiej ekstraklasie w pierwszym zespole królewskich. Nacho wystąpił w wyjściowej jedenastce rozgrywając cały mecz na pozycji lewego obrońcy. Real Madryt wygrał to wyjazdowe spotkanie przeciwko Valencia CF 3-6..2 tygodnie później zagrał 2 mecz w sezonie przeciwko Real Zaragoza, a zespół z Madrytu przegrał to spotkanie u siebie 1-2.

W okresie przygotowawczym do sezonu 2011/12 Nacho towarzyszył pierwszemu zespołowi królewskich w sparingowych spotkaniach w Stanach Zjednoczonych. Podczas zgrupowania rozegrał 3 mecze jako zmiennik przeciwko Los Angeles Galaxy, C.D. Guadalajara i Philadelphia Union.

2 września 2012 roku ówczesny trener Realu José Mourinho ogłosił że Nacho wraz z Álvaro Morata i Jesús zostaną włączeni do pierwszego zespołu, ale dalej będą kontynuować grę w Realu Madryt B. Z początkiem sezonu 2013/14 Nacho został pełnoprawnym członkiem pierwszego zespołu i otrzymał koszulkę z numerem 18 po odejściu Raúla Albiola.

3 lipca 2014 roku Nacho podpisał nowy kontrakt z Realem Madryt, który obowiązywać będzie do 2021 roku. Pierwszego gola dla drużyny z Madrytu Nacho strzelił 10 stycznia 2015 roku przeciwko RCD Espanyol ustalając wynik spotkania na 3-0.

3 listopada2015 roku w meczu rozgrywanym na Santiago Bernabeu w ramach Ligi Mistrzów przeciwko Paris Saint-Germain F.C., Nacho zmienił kontuzjowanego Marcelo i 2 minuty później zdobył bramkę, która pozwoliła wygrać ekipie gospodarzy 1-0. Było to premierowe trafienie Nacho w europejskich rozgrywkach.

Nacho występował w młodzieżowych drużynach Hiszpanii U-17, U-19, U-21. Nacho po raz pierwszy został powołany do drużyny seniorskiej 2 września 2013 roku w miejsce kontuzjowanego Iñigo Martíneza. Swój debiut zaliczył 8 dni później w Genewie, zmieniając w drugiej połowie Sergio Ramosa w towarzyskim spotkaniu przeciwko Chile, zakończonego wynikiem 2-2.

Autograf zdobył dla mnie kolega, przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został on złożony na oficjalnej karcie klubowej Realu Madryt.

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

739. Marcelo

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od brazylijskiego bocznego obrońcy Realu Madryt - Marcelo.

Mając trzynaście lat zdecydował zapisać się do szkółki brazylijskiego klubu Fluminense FC. Występował tam przez sześć kolejnych lat. Piłkarscy eksperci szybko dostrzegli w nim wielki potencjał. Został nawet nominowany do jedenastki sezonu ligi brazylijskiej w 2006 roku.

Świetna postawa w lidze brazylijskiej spowodowała duże zainteresowanie europejskich klubów. Najlepszą ofertę przedstawił Real Madryt, który pozyskał Marcelo w zimowym okienku, sezonu 2006/07. Ówczesny prezydent Królewskich - Ramón Calderón na oficjalnej prezentacji powitał go następującymi słowami: „Zakup Marcelo to dla nas bardzo ważny transfer. To bardzo młody i zdolny piłkarz, który w przyszłości stanie się czołowym zawodnikiem Europy. Tym bardziej cieszymy się, że udało nam się go kupić, gdyż interesowało się nim wiele klubów ze Starego Kontynentu.” Piłkarscy eksperci szybko ochrzcili nowego piłkarza Królewskich jako następcę legendarnego Roberto Carlosa, który jeszcze wtedy występował w Realu.

Marcelo, który w ekipie Królewskich gra z numerem „12”,w lidze hiszpańskiej zadebiutował 7 stycznia 2007 roku, kiedy to pojawił się na murawie w końcowych minutach spotkania z Deportivo La Coruña, przegranego przez jego klub 2-0. W sezonie 2006/07 po raz pierwszy w lidze hiszpańskiej w pierwszym składzie wystąpił 14 kwietnia 2007 roku. Real grał wtedy na wyjeździe z Racingiem Santander i przegrał to spotkanie 1-2. Marcelo, mimo iż sezon zakończył jedynie z 6 ligowymi występami na koncie, dodał swoją cegiełkę do zdobycia Mistrzostwa Hiszpanii. W kolejnych rozgrywkach Real prowadził już Niemiec Bernd Schuster, który odważnie postawił na brazylijskiego piłkarza. Stał się on w tym czasie kluczowym piłkarzem Królewskich.

Początek sezonu 2007/08 miał wymarzony, gdyż wraz z kolegami zdobył Superpuchar Hiszpanii. Schuster świetnie poukładał madrycki zespół, broniąc z nim mistrzowski tytuł. W połowie sezonu 2008/09 Schustera zastąpił Juande Ramos, a Marcelo walczył o miejsce w składzie z Gabrielem Heinze. Nowy trener wolał, żeby to właśnie argentyński piłkarz grał na lewej obronie, gdzie dotychczas występował zawodnik z numerem „12”. Marcelo nie stracił jednak miejsca w składzie, gdyż Juande Ramos przygotował dla niego miejsce na lewym skrzydle. W swoim debiucie na tej pozycji, kiedy to Real grał na wyjeździe ze Sportingiem Gijón, Marcelo zdobył gola, a Real wygrał 4-0. Od tego czasu piłkarz rodem z Kraju Kawy grał na przemian na lewym skrzydle i lewej obronie.

W sezonie 2010/2011 został trzecim kapitanem Realu Madryt. Brazylijski obrońca walnie przyczynił się do wywalczenia Pucharu Hiszpanii, stając się pewnym punktem drużyny. Od momentu przyjścia do Los Blancos José Mourinho, Marcelo bardzo poprawił grę w defensywie, przez co stał się jednym z najlepszych zawodników świata na tej pozycji. Świetny sezon 2010/2011, zaowocował wybraniem go przez ekspertów i kibiców do jedenastki marzeń Ligi Mistrzów. Do sezonu 2011/12 Los Balcos przystępowali w bojowych nastrojach. Ich głównym celem było zdetronizowanie FC Barcelony i zdobycie mistrzowskiego tytułu. Cel niezwykle trudny, jednak po fantastycznym sezonie piłkarze Realu cieszyli się ze zdobycia 32. tytułu Mistrza Hiszpanii. Marcelo był kluczowym zawodnikiem, notując wiele asyst i zdobywając kilka goli. W sierpniu 2012 roku, Królewscy ponownie okazali się lepsi od Dumy Katalonii pokonując odwiecznego rywala w rozgrywkach Superpucharu Hiszpanii. 

Osobny rozdział stanowią występy Marcelo w reprezentacji Brazylii. W 2005 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata U-17, gdzie wraz z kolegami z drużyny narodowej sięgnął po srebrny medal. Canarinhos rozgrywali wspaniały turniej, a Marcelo był podporą reprezentacji. Do wielkiego sukcesu zabrakło niewiele, jednak w finałowym starciu zostali zmiażdżeni przez Meksyk 0-3. Dwa lata później, na Mundialu U-20, ekipa z Ameryki Południowej jechała w roli jednego z faworytów. Młodzi piłkarze jednak zawiedli na całej linii, odpadając już w fazie grupowej.

W 2008, Marcelo odniósł swój pierwszy sukces w reprezentacyjnej karierze, zdobywając brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie.

W dorosłej reprezentacji zadebiutował 5 października 2006 roku, w pojedynku z Walią. Marcelo nie mógł wymarzyć sobie lepszego debiutu, ponieważ w swoim pierwszym występie w seniorskiej kadrze, zdobył piękną bramkę, a Canarinhos wygrali 2:0.

26 lipca 2011 dostał hiszpańskie obywatelstwo. Dzięki temu, grając w Europie nie będzie zajmował miejsca przeznaczonego dla graczy spoza tego kontynentu.

Fantastyczny sezon 2011/2012 spowodował, że trener reprezentacji Brazylii, Mano Menezes powołał Marcelo na Igrzyska Olimpijskie w Londynie. Zawodnik Realu był jednym z trzech zawodników, którzy przekroczyli barierę 23. roku życia. Młodzi Brazylijczycy kroczyli od zwycięstwa do zwycięstwa, jednak jedyna porażka w turnieju przyszła w najgorszym momencie, finale. Pogromcami drużyny Menezesa byli Meksykanie, którzy w walce o złoty medal wygrali 2:1. Ostatecznie wychowanek Fluminense musiał zadowolić się jedynie srebrnym medalem.

W 2014 został powołany przez Luiza Felipe Scolariego na Mistrzostwa Świata. W meczu otwarcia przeciwko Chorwacji w jedenastej minucie spotkania pokonał własnego bramkarza - Julio Cesara. Brazylia odrobiła straty i wygrała 3:1. Ostatecznie w turnieju Brazylia zajęła 4 miejsce. 

Autograf, podobnie jak poprzednie zdobył dla mnie kolega przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został złożony na oficjalnej karcie klubowej  i  prezentuje się naprawdę wyśmienicie!!

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

738. Jesús Vallejo

Cześć,

Dziś chciałbym wam pokazać autograf pochodzący od hiszpańskiego obrońcy Realu Madryt - Jesusa Vallejo.

Pierwsze treningi podjął z zespołem CD Oliver. W wieku dziesięciu lat zdecydował się na przenosiny do Realu Saragossa. Jeszcze przed ukończeniem 18. roku życia, w sezonie 2014/2015, wywalczył miejsce w podstawowym składzie tego zespołu. Dojrzałość i pewność w jego grze nie umknęła uwadze obserwatorów. 31 lipca 2015 roku młody stoper podpisał sześcioletni kontrakt z Realem Madryt. Blanquillos z La Romareda otrzymali za niego 6 milionów euro. Zdecydowano, że piłkarz nadal będzie występował w Segunda División (na zasadzie wypożyczenia). W sezonie 2016/2017 został natomiast wypożyczony do Eintrachtu Frankfurt, klubu z niemieckiej Bundesligi i po roku powrócił do Realu Madryt

Vallejo jest obecnie młodzieżowym reprezentantem Hiszpanii. W 2015 roku, z La Rojita, został mistrzem Europy do lat 19. 

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

737. Casemiro

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf, który otrzymałem od brazylijskiego pomocnika Realu Madryt - Casemiro.

Casemiro karierę piłkarską rozpoczął w klubie São Paulo FC, którego jest wychowankiem w 2010. W São Paulo 25 lipca 2010 w przegranym 0:1 meczu z Santosem FC Casemiro zadebiutował w lidze brazylijskiej. Pierwszą bramkę w lidze brazylijskiej Casemiro strzelił 5 września 2011 w wygranym 3:2 wyjazdowym meczu z Atlético Mineiro Belo Horizonte.

W pierwszym sezonie Casemiro zdołał wywalczyć miejsce w podstawowym składzie, rozegrał 18 meczów i zdobył dwa gole. W barwach São Paulo Casemiro rozegrał 45 meczów, w których strzelił 7 bramek.

W styczniu 2013 roku został wypożyczony na pół sezonu do Realu Madryt, gdzie występował głównie w drużynie „B”. W pierwszym zespole Realu zadebiutował 20 kwietnia w ligowym meczu przeciwko Betisowi, kiedy trener José Mourinho postanowił oszczędzić kilku podstawowych graczy.

Latem 2013 Real Madryt zdecydował się wykupić piłkarza. Casemiro podpisał czteroletni kontrakt z hiszpańskim klubem. Królewscy skorzystali z klauzuli zawartej w trakcji wypożyczenie Brazylijczyka. Włodarze klubu przeznaczyli na jego transfer 5,3 miliona euro. 24 maja 2014 roku Brazylijczyk zdobył z zespołem ze stolicy Hiszpanii Ligę Mistrzów.

Latem 2014 roku Casemiro został wypożyczony na rok do FC Porto. W 28 meczach dla portugalskiej drużyny zdobył 3 bramki i zanotował 2 asysty.

W 2015 roku Brazylijczyk powrócił do drużyny Rafaela Beniteza. Nie był zawodnikiem wyjściowego składu, jednak dostawał sporadyczne szanse do gry. W styczniu 2016 roku po odejściu z klubu Beniteza i po zatrudnieniu Zinédine’a Zidane’a Casemiro dostawał znacznie więcej szans na pokazanie się na boisku, a pod koniec sezonu został już kluczowym zawodnikiem w układance Francuza. 28 maja 2016 roku zdobył swój drugi z zespołem Królewskich puchar Ligi Mistrzów.

Casemiro w reprezentacji Brazylii zadebiutował 14 września 2011 w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z reprezentacją Argentyny.

W marcu 2011 Casemiro wraz z reprezentacją Brazylii U-20 wywalczył Mistrzostwo Ameryki Południowej U-20. Na turnieju w Peru Casemiro wystąpił w 8 spotkaniach, w których strzelił 3 bramki. W sierpniu Casemiro wraz kadrą U-20 zdobył Mistrzostwa Świata U-20. Na turnieju w Kolumbii Casemiro wystąpił we wszystkich siedmiu meczach. 

Autograf zdobył dla mnie kolega przebywający na studenckiej wymianie w Madrycie. Został złożony na oficjalnej karcie klubowej, co znacznie podnosi jego wartość. 

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

736. Keylor Navas

Cześć,

Dziś chciałbym zaprezentować wam autograf pochodzący od kostarykańskiego bramkarza - Keylora Navasa.

Navas jest wychowankiem Saprissy, której seniorskie barwy reprezentuje od 2005 roku. W lidze kostarykańskiej zadebiutował 6 listopada 2005 przeciwko Asociación Deportiva Carmelita. Brał udział w rozgrywkach Klubowego Pucharu Świata 2005, gdzie jego zespół zajął trzecie miejsce, zaraz za São Paulo i Liverpoolem. W tym samym roku zwyciężył w rozgrywkach Pucharu Mistrzów CONCACAF, kiedy to Saprissa pokonała w dwumeczu finałowym meksykański UNAM Pumas. Wywalczył też 6 tytułów mistrza Kostaryki (2005-2006, 2006-2007, Apertura 2007, Clausura 2008, Apertura 2008 i Clausura 2010).

W 2009 roku zatrudnieniem Navasa były zainteresowane amerykańskie Chivas USA i hiszpańskie Albacete Balompié, a w maju 2010 Wisła Kraków. Ostatecznie zawodnik trafił do Albacete Balompié. W 2011 roku został wypożyczony do Levante UD. 3 sierpnia 2014 roku został piłkarzem Realu Madryt. Kwota transferu wyniosła 10 milionów €. W barwach Królewskich zadebiutował 16 sierpnia 2014 roku na Stadionie Narodowym w Warszawie podczas Super Meczu. Oficjalny debiut dla Królewskich rozegrał 23 września przeciwko Elche CF, a jego drużyna wygrała 5:1. Do końca sezonu w lidze rozegrał jeszcze 5 spotkań. W sezonie 2015/16 po odejściu Ikera Casillasa do FC Porto został podstawowym bramkarzem i otrzymał po Hiszpanie numer 1. Rozgrywki ligowe rozpoczął w bardzo dobrej formie i zachował 4 czyste konta w pierwszych 4 spotkaniach i po meczu z Szachtarem Donieck został pierwszym bramkarzem w historii klubu, który nie tracił bramki w pięciu kolejnych meczach. Jego serię przerwał dopiero Sabin Merino w 68. minucie meczu pomiędzy Realem Madryt a Athletikiem Bilbao. Przez cały sezon utrzymyał równą formę, a Real Madryt wygrał Ligę Mistrzów 28 maja 2016 na Stadio Giuseppe Meazza w finale z Atlético Madryt po rzutach karnych 5:3. We wszystkich rozgrywkach Navas rozegrał 45 spotkań, w których zachował 22 czyste konta, a także został wybrany najlepszym bramkarzem Ligi Mistrzów 2015/16, gdzie w 11 występach nie dawał się pokonać 9-krotnie, wyrównując tym samym rekord Santiago Cañizaresa z sezonu 1999/2000. Przed Copa America Centenario zerwał ścięgno Achillesa, co uniemożliwiło mu udział w turnieju. Sezon w klubie rozpoczął z dużym opóźnieniem i prezentował się zdecydowanie poniżej, ogromnych po ostatnim sezonie, oczekiwań kibiców. Na początku kampanii 2016/17 popełnił kilka błędów, przez które jego pozycja znacznie osłabła. Do dobrej dyspozycji wrócił dopiero pod koniec kwietnia 2017, kiedy zaczął przypominać siebie sprzed roku. Jego klub zdobył 33 mistrzostwo Hiszpanii i obronił trofeum w Lidze Mistrzów.

26 maja 2018 został triumfatorem Ligi Mistrzów po raz trzeci z rzędu.

2 września 2019 roku został zawodnikiem francuskiego Paris Saint-Germain. 

Navas w barwach kostarykańskiej młodzieżówki brał udział w Mistrzostwach Świata U-17 w 2003 roku. W dorosłej kadrze narodowej gra od 2008 roku. Został powołany na Złoty Puchar CONCACAF 2009, gdzie wywalczył tytuł najlepszego bramkarza imprezy. Jedenastokrotnie wystąpił w eliminacjach do Mundialu 2010 – przepuścił wtedy łącznie 15 goli.

Wystąpił na Mundialu 2014, gdzie był pierwszym bramkarzem i wraz z drużyną wyszedł z grupy. W meczu 1/8 finału z Grecją, wygranym po serii rzutów karnych, został wybranym piłkarzem meczu.

W 2018 roku został powołany do kadry na Mistrzostwa Świata w Rosji, gdzie był pierwszym bramkarzem. Ostatecznie Kostaryka zdobyła jeden punkt i zajęła ostatnie miejsce w grupie za Brazylią, Szwajcarią i Serbią. 

Tak jak i poprzednie autografy, ten również został zebrany osobiście przez mojego kolegę i również został złożony na oficjalnej karcie klubowej Realu Madryt.

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

735. Fábio Coentrão

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od byłego portugalskiego obrońcy- Fabio Coentrao.

Wychowywał się w ubogiej rodzinie mieszkającej w biednej wsi Vila do Conde. Jak wielu jego rówieśników, bardzo inspirował go futbol, lecz słaba sytuacja materialna nie pozwalała na realizację jego marzeń. Wspierał finansowo rodziców, pracując jako malarz. Gdy miał 16 lat, jego rodzina przeniosła się do Francji.

Przygodę z futbolem rozpoczął w Rio Ave FC, gdzie zaczynał grać na pozycji lewoskrzydłowego. W 2005 zadebiutował w pierwszej drużynie swojego macierzystego klubu. Sporadycznie dostawał okazję do gry, jednak jeśli się to zdarzało, pokazywał się z bardzo dobrej strony. Sezon 2005/06 okazał się pechowym, gdyż drużyna spadła do niższej klasy rozgrywkowej. Mimo znakomitego sezonu 2006/07, ekipa Rio Ave nie uzyskała awansu do Primeira Liga. Do awansu zabrakło dwóch punktów, a drużyna zajęła trzecią pozycję w ligowej tabeli. Pomimo przegranej, Coentrão otrzymał nagrodę indywidualną, zostając uznanym za odkrycie Liga de Honra – zaplecza ekstraklasy. Ze względu na znakomitą grę na skrzydle, wielu kibiców zaczęło porównywać go do Arjena Robbena. W 2007 czasopismo „World Soccer Magazine” zamieściło go na liście 50 najlepiej rokujących piłkarzy świata.

Mimo wielkiego zainteresowania europejskich klubów, postanowił pozostać w ojczyźnie, wybierając propozycję Benfiki Lizbona. Po trzech meczach został wypożyczony do Nacionalu Madeira, gdzie w 16 występach zdobył cztery bramki. W 2008 SL Benfica ponownie skorzystała z wypożyczenia, tym razem do drugoligowego wówczas Realu Saragossa. W hiszpańskim zespole nie dostał wielu szans na grę, występując tylko w jednym meczu. Po powrocie do Lizbony, SL Benfica znów wypożyczyła go na pół roku, tym razem do Rio Ave FC, klubu z jego rodzinnego miasta. W 16 występach strzelił trzy gole, w tym dwa FC Porto na Estádio do Dragão.

Wraz z końcem sezonu 2008/09 wrócił do stolicy, a trener Jorge Jesus postanowił przesunąć go ze skrzydła do defensywy. Dopiero na lewym boku obrony, Coentrão zaczął wykorzystywać wszystkie swoje atuty. Mimo swojego młodego wieku, stał się jednym z najlepszych obrońców świata. W 2009 został okrzyknięty „odkryciem roku” lizbońskiego klubu. Potwierdzeniem jego wielkiej formy było także indywidualne trofeum pod koniec sezonu 2009/10 dla największego odkrycia ligi portugalskiej. Do nagród indywidualnych dołożył również zwycięstwo w rozgrywkach ligowych oraz wygraną w Pucharze Ligi. SL Benfica, chcąc zabezpieczyć się przed potencjalnymi kupcami swojego najlepszego zawodnika, 27 października 2010 przedłużyła kontrakt z piłkarzem do czerwca 2016, zapisując przy tym klauzulę odejścia wynoszącą 30 mln euro. Mimo że sezon 2010/11 był bardzo dobry w wykonaniu obrońcy, klub nie osiągnął założonych przed sezonem celów. „As Águias” wygrali po raz trzeci z rzędu Puchar Ligi Portugalskiej, a także doszli do 1/2 finału Ligi Europy, przegrywając walkę o finał z rywalem z ligowego podwórka – Sportingiem Braga.

Po zakończeniu sezonu 2010/11 zadeklarował chęć gry w Realu Madryt. Mimo długich negocjacji z portugalskim klubem, proces transferu zakończył się dopiero 5 lipca 2011. Transfer kosztował klub 30 mln euro w zamian za sześcioletni kontrakt z zawodnikiem. Podczas pierwszego sezonu w barwach nowego klubu piłkarz rozegrał 20 ligowych spotkań i walnie przyczynił się do zdobycia pierwszego od czterech lat Mistrzostwa Hiszpanii. Pod koniec sierpnia 2012 klub sięgnął po Superpuchar Hiszpanii. 29 stycznia 2020 ogłosił zakończenie kariery.

Już od najmłodszych kategorii wiekowych reprezentował kraj na międzynarodowych imprezach. W 2007 został wybrany MVP turnieju o Puchar Madery oraz dostał powołanie na Mistrzostwa Świata U-20, które rozgrywane były w Kanadzie. Portugalczycy zmagania turniejowe zakończyli na 1/8 finału, przegrywając z Chile 0:1.

Debiut w seniorskiej reprezentacji narodowej zaliczył 14 listopada 2009 w wygranym 1:0 meczu barażowym o awans do Mistrzostw Świata 2010 z Bośnią i Hercegowiną. Ówczesny trener reprezentacji Portugalii, Carlos Queiroz, powołał Coentrão na Mistrzostwa Świata w RPA. Rozgrywany w 2010 turniej Portugalia zakończyła na 1/8 finału, uznając wyższość późniejszych Mistrzów Świata Hiszpanów.

Debiutancką bramkę w narodowej kadrze zdobył 10 sierpnia 2011 w towarzyskim meczu przeciwko Luksemburgowi. Bardzo dobrą dyspozycją w barwach Realu udowodnił, że jest najlepszym lewym obrońcą w swoim kraju. Jako ważny element drużyny, był pewny powołania na Euro 2012. Na rozgrywanym w Polsce i Ukrainie turnieju zaprezentował się z doskonałej strony, rozgrywając spektakularne mecze. Jego reprezentacja z turniejem pożegnała się w 1/2 finału, kiedy to w rzutach karnych Portugalczycy musieli uznać wyższość Hiszpanów, późniejszych triumfatorów całej imprezy. Ostatecznie Portugalia zajęła 3. miejsce, zdobywając brązowy medal. 

Autograf tak jak i poprzednie zdobył dla mnie kolega przebywający na wymianie studenckiej w Hiszpanii. Został on złożony na oficjalnej karcie Realu Madryt. 

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

734. Raphaël Varane

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić autograf pochodzący od francuskiego obrońcy Realu Madryt - Raphaela Varane'a.

Karierę piłkarską rozpoczął w wieku 7 lat, w klubie AS Hellemmes. Trenował w nim przez 2 lata. W 2002 zainteresowało się nim kilka znaczących klubów. Mimo dobrej oferty Lille OSC, zawodnik wybrał propozycję RC Lens. W drużynach juniorskich i młodzieżowych Lens grał do 2010. Po awansie tego klubu do Ligue 1, został przez trenera Jeana-Guya Wallemme włączony do kadry pierwszego zespołu, podpisując równocześnie swój pierwszy profesjonalny kontrakt. 7 listopada 2010 zadebiutował we francuskiej ekstraklasie w wygranym 2:0 domowym spotkaniu z Montpellier HSC. Po doskonałym debiucie stał się podstawowym zawodnikiem swojego klubu. 7 maja 2011 w wyjazdowym meczu z SM Caen zdobył swojego pierwszego gola w lidze. Bardzo ważna bramka zdobyta przez Rafę dała piłkarzom Lens tylko jeden punkt, a spotkanie zakończyło się remisem 1:1. Dobra postawa młodego defensora nie wystarczyła do utrzymania się jego zespołu w najwyższej klasie rozgrywkowej. 

Tuż po zakończeniu sezonu 2010/2011 Raphaël stał się jednym z najbardziej pożądanych piłkarzy w Ligue 1. Mimo wielkiego zainteresowania ze strony Paris Saint-Germain i Manchesteru United, młody Francuz wybrał ofertę Realu Madryt. Pomysłodawcą tego transferu był Zinédine Zidane, który był zachwycony umiejętnościami stopera. 27 czerwca 2011, tuż po przejściu testów medycznych, doszło do oficjalnego potwierdzenia transferu. Varane kosztował 10 mln euro oraz podpisał 6-letni kontrakt z Los Blancos. Varane w Primera División zadebiutował 21 września 2011 w wyjazdowym spotkaniu przeciwko Racingowi Santander, które zakończyło się bezbramkowym remisem. Debiutancką bramkę zdobył już 3 dni później. 24 września, ekwilibrystycznym strzałem pietą, strzelił czwartego gola w wygranym 6:2 meczu z Rayo Vallecano. Sezon 2011/2012 był dla młodego piłkarza udanym. Wystąpił w 15 spotkaniach i miał swój wkład w zdobycie Mistrzostwa Hiszpanii i dotarcie do półfinału Ligi Mistrzów. Młody piłkarz imponował spokojem i pewną grą. Sezon 2012/2013 rozpoczął z mianem trzeciego stopera i otrzymał nr 2 na koszulce, a drużyna zdobyła Superpuchar Hiszpanii, okazując się lepszą od Barcelony. Na początku sezonu grywał często, jednak podstawową parą stoperów byli Sergio Ramos i Pepe, jednak dwumiesięczna kontuzja tego drugiego, zmusiła sztab szkoleniowy Los Blancos na ruch, jakim było wystawienie Varane'a w kilku bardzo ważnych spotkaniach na początku 2013 roku. W El Clásico rozgrywanym w ramach półfinału Pucharu Króla wychowanek Lens rozegrał wręcz doskonały mecz, zwieńczony bramką na 1:1, dającą nadzieję na awans do finału. Piłkarz urodzony w Lille stał się w ten sposób najmłodszym obcokrajowcem, który zdobył bramkę w Gran Derbi i drugim w historii obrońcą Realu, który w swoim pierwszym El Clasico strzelił gola. W rewanżu na Camp Nou strzelił trzeciego gola dla Realu, przyczyniając się do wygranej Realu 3:1. Wystąpił także w zwycięskim dwumeczu z Manchesterem United. We wszystkich tych meczach imponował spokojem, czystą grą oraz interwencjami, wielokrotnie ratując zespół przed utratą bramki. Świetną grą zapewnił sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie, nawet po powrocie doświadczonego reprezentanta Portugalii Pepe. Uważany jest za jednego z najlepszych stoperów młodego pokolenia.

Swoją reprezentacyjną karierę Varane rozpoczął w 2010 w kadrze Francji U-18. Dobra postawa spowodowała, że obrońcę zaczęto powoływać do starszych zespołów narodowych. W lutym 2011 otrzymał pierwsze powołanie do reprezentacji U-21. Zadebiutował w niej 8 lutego 2011 w wygranym 3:1 towarzyskim meczu ze Słowacją. W sierpniu 2012 został powołany do seniorskiej reprezentacji Francji, lecz nie pojawił się na boisku. Ostatecznie zadebiutował 22 marca 2013 roku w wygranym 3:1 meczu z Gruzją. W 2014 znalazł się w kadrze Francji na Mistrzostwa Świata 2014, które rozgrywane były w Brazylii. Varane był stałym punktem francuskiej obrony, jednak Trójkolorowi w 1/4 finału musieli uznać wyższość późniejszych triumfatorów – Niemców.W 2018 roku był czołową postacią Reprezentacji Francji, która zdobyła tytuł Mistrza Świata w Piłce Nożnej.

Autograf zdobył dla mnie osobiście znajomy, który przebywał w Hiszpanii na wymianie studenckiej. Został złożony na oficjalnej karcie Realu Madryt, co znacznie podnosi dla mnie jego wartość.

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

733. Mateo Kovačić

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od chorwackiego środkowego pomocnika Chelsea Londyn - Mateo Kovacicia.

W wieku 13 lat został zauważony przez scoutów z wielu europejskich zespołów, m.in. VfB Stuttgart, Ajaxu, Juventusu i Bayernu Monachium, ale jego rodzina, na skutek działań skauta Bozidara Sikicia, wolała przenieść się do Zagrzebia, do szkółki Dinama.

W 2009 roku złamał kość piszczelową oraz strzałkową i powrócił do gry dopiero 31 maja 2010 roku, na ostatni mecz w sezonie przeciwko drużynie U-17 RNK Split.

Cztery miesiące później, młody pomocnik rozpoczął treningi z pierwszą kadrą, prowadzoną przez Vahida Halilhodžicia. 20 listopada 2010 roku zadebiutował w meczu z Hrvatskim Dragovoljacem i trafił czwartego gola dla Dinama, w wygranym 6-0 spotkaniu. Ten gol sprawił, że został najmłodszym strzelcem bramki w historii ligi, w wieku 16 lat i 198 dni. 14 września 2010 zadebiutował w rozgrywkach Champions League stając się drugim najmłodszym zawodnikiem w historii, za Peterem Oforim-Quayem. Miał wtedy 17 lat i 215 dni. Mając 17 lat i 82 dni został najmłodszym w historii klubu kapitanem wyprowadzając zespół na ligowe spotkanie z NK Lučko. W rozgrywkach tych strzelił honorowego gola w przegranym 1:7 meczu z Olympique Lyon. 17 września 2011 w spotkaniu z NK Varaždin popisał się bramką i trzema asystami. Podczas finałowego meczu Pucharu Chorwacji 2012 z NK Osijek został strzelcem jednej z bramek. W październiku 2012 r. został nominowany do nagrody Golden Boy dla najlepszego młodego piłkarza w Europie. 17 listopada 2012 w meczu ligowym z NK Zagrzeb zdobył bramkę i zanotował dwie asysty. Barwy drużyny Modrich reprezentował w 43 meczach ligowych w których strzelił 6 bramek. W styczniu 2013 roku Mateo Kovačić został pozyskany przez Inter Mediolan za 11 milionów euro, w sytuacji gdy nie udało się Internazionale pozyskać Paulinho. Pierwszą ofertę na 7 mln euro i jednego zawodnika Interu zarząd Dinamo odrzucił. Kwota ta może wzrosnąć o cztery miliony w zależności od osiągnięć uzyskiwanych przez piłkarza i klub. 2 mln euro otrzyma Dinamo, gdy Inter dwukrotnie w przeciągu czterech lat zagra w Lidze Mistrzów, a dwa następne jeżeli Nerazzurri zdobędą dwa scudetta w okresie najbliższych 4,5 roku. W historii chorwackiego futbolu droższy od Kovacicia jest tylko Luka Modrić. Mediolańczycy w walce o utalentowanego Chorwata pokonali m.in. Manchester City. W Interze otrzymał po odejściu Wesleya Sneijdera koszulkę z numerem 10 i zadebiutował w niej w meczu ze Sieną (1:3) 3 lutego.Wywalczenie miejsca w pierwszej jedenastce nie zajęło mu dużo czasu, a jego gra pozostawała bez zarzutu na tle niedysponowanych w tamtym okresie piłkarzy Interu Mediolan. 18 sierpnia 2015 roku podpisał sześcioletni kontrakt z Realem Madryt, natomiast 8 sierpnia 2018 pomocnik został wypożyczony na jeden sezon do Chelsea.

Mimo młodego wieku wyróżnia się boiskową inteligencją, wyszkoleniem technicznym, niekonwencjonalnym dryblingiem (w Serie A w sezonie 2012/13 ma średnią 4,4 udanych dryblingów na mecz), umiejętnością gry pod presją przeciwnika i wykonywaniem rzutów wolnych. Lubi cofnąć się głęboko po piłkę i szybkim podaniem uruchomić napastników. Jest piłkarzem wszechstronnym, potrafi zagrać jako lewoskrzydłowy, prawoskrzydłowy, trequartista i defensywny pomocnik. Sam twierdzi, że to właśnie w środku pola czuje się najlepiej.

Autograf, podobnie jak w poprzednim poście zebrał dla mnie na oficjalnej karcie Realu Madryt kolega będący na wymianie studenckiej w Hiszpanii!

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

732. Lucas Vázquez

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od hiszpańskiego napastnika Realu Madryt - Lucasa Vazqueza.

Urodzony w Galicji Vázquez trafił w 2007 roku w wieku 16 lat do młodzieżowej drużyny Realu Madryt. Swój profesjonalny debiut zanotował w sezonie 2010/11 w barwach Realu Madryt C. W 2011/12 rozegrał sezon w Realu Madryt Castilla gdzie zdobył 23 bramki, które pomogły drużynie wrócić do Segunda División po 5 latach absencji.

17 sierpnia zaliczył pierwszy mecz na poziomie 2 ligi hiszpańskiej w meczu z Villarreal CF. Vázquez rozegrał 6 minut a jego drużyna uległa gospodarzom 2:1. Swojego pierwszego gola na poziomie 2 ligi hiszpańskiej Vázquez strzelił 15 października w meczu przeciwko UD Las Palmas. Trafienie to pozwoliło drużynie z Madrytu odnieść zwycięstwo 3:2. W sezonie 2012/13 wywalczył pewne miejsce w składzie drugiej drużyny Realu Madryt. Wystąpił w 40 meczach Segunda División zdobywając 8 bramek. 19 sierpnia 2014 roku Vázquez został wypożyczony do RCD Espanyol, gdzie miał szanse na rozegranie pierwszego sezonu w La Liga. Swój pierwszy mecz zagrał 30 sierpnia wchodząc w drugiej połowie, zmieniając Salva Sevilla . Jego drużyna przegrała mecz przed własną publicznością 1:2 przeciwko Sevilla FC. Pierwszego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej zdobył 5 października 2014 przeciwko Realowi Sociedad podwyższając wynik spotkania na 2:0.

30 czerwca 2015 włodarze Realu Madryt postanowili wykorzystać opcję pierwokupu i sprowadzili Lucasa Vázqueza na Santiago Bernabeu. Zadebiutował w pierwszej drużynie Realu 12 września przeciwko swojej poprzedniej drużynie wygrywając 6:0. Pierwszego gola dla drużyny królewskich zdobył 30 grudnia zastępując Karima Benzemę 15 minut przed końcem spotkania, w meczu z Realem Sociedad. Jego trafienie ustaliło wynik spotkania na 3:1 dla drużyny z Madrytu. Lucas Vázquez wystąpił w 7 meczach Ligi Mistrzów w sezonie 2015/16. W finałowym spotkaniu zastąpił Karima Benzemę w drugiej połowie. Mecz zakończył ze strzelonym rzutem karnym w serii jedenastek a jego drużyna sięgnęła po 11 puchar w historii.

W październiku 2016 roku podpisał nowy kontrakt, który obowiązywać będzie do 2021 roku.

W sezonie 2016/17 wystąpił w 33 meczach ligowych, strzelając 2 bramki, przyczyniając się do zdobycia przez Real Madryt 33 Mistrzostwa Hiszpanii, a także występując w 10 meczach Ligi Mistrzów pomógł drużynie w zdobyciu 12 Pucharu Europy i zostaniu pierwszą drużyną w historii, która obroniła ten tytuł w erze Ligi Mistrzów (po 1992 roku).

Sezon 2017/18 rozpoczął się dla Realu Madryt i Lucasa bardzo pomyślnie, od pokonania Manchesteru United 2:1 w meczu Superpucharu Europy, a także rozbicia odwiecznego rywala FC Barcelona w dwumeczu Superpucharu Hiszpanii aż 5:1. We wszystkich trzech spotkaniach zagrał Lucas. 

Autograf zdobył dla mnie znajomy, przebywający w Hiszpanii podczas wymiany studenckiej. Został złożony na oficjalnej karcie Realu Madryt i mam pewność, że jest w 100% oryginalny.

Jak zdobyty : Kupno

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

731. Zbigniew Gut +

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od nieżyjącego już Zbigniewa Guta. Gut to polski piłkarz grający na pozycji obrońcy. 11-krotny reprezentant Polski.  Zbigniew Gut w czasie kariery piłkarskiej był obrońcą takich klubów jak: Iskra Wymiarki, Promień Żary, Odra Opole i Lech Poznań. Młodziutkiego trampkarza „wypatrzył” trener Otmętu Krapkowice, b. piłkarz opolskiej Odry (podczas meczu w Żarach) Zbigniew Bania. Jemu i Ryszardowi Brożkowi (działacz Odry) zawdzięcza piłkarski awans. W 1979 roku, wyjechał kontynuować karierę piłkarską do Francji. Grał tam m.in. w Paris FC, Stade Français, Red Star 93 i Saint-Jean de Maurienne. Karierę piłkarską zakończył w 1987 roku. Wyróżniał się szybkością (100 m biegał w 11 sekund, skakał w dal ponad 7 m) i wielką pracowitością.

W reprezentacji narodowej rozegrał 11 spotkań. Debiutował w meczu z NRD w 1972. 7 sierpnia 1972 Kazimierz Górski zaliczył go do grona drużyny olimpijskiej, z którą zdobył złoty medal olimpijski na Olimpiadzie w Monachium. Zakończył karierę reprezentacyjną w spotkaniu ze Szwecją podczas Mundialu 1974.

Wystąpił na mistrzostwach świata w RFN (1974). W podstawowej jedenastce zagrał tylko raz – w meczu ze Szwecją (w miejsce Musiała ukaranego za niesubordynację przez trenera Górskiego), który zakończył jego reprezentacyjną karierę (wcześniej wystąpił w meczu z Haiti, w sumie na MŚ zagrał 109 minut). 

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

730. Roman Jakóbczak

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Romana Jakóbczaka. Jakóbczak to polski piłkarz grający na pozycji pomocnika. Były zawodnik i trener m.in. Lecha Poznań. Idol poznańskich kibiców, szczególnie ceniony za egzekwowanie stałych fragmentów gry, w których wykazywał się niespotykaną siłą uderzenia, jednym ze szczególnych osiągnięć było strzelenie wszystkich czterech bramek w meczu z Wisłą Kraków. W reprezentacji Polski w latach 1974–1976 rozegrał 5 meczów, w których strzelił 2 gole. Członek polskiej kadry na Mistrzostwa Świata 1974. Na niemieckim Mundialu nie zagrał jednak ani jednego meczu.

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał