sobota, 31 października 2020

729. Otylia Jędrzejczak

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf pochodzący od Otylii Jędrzejczak. Otylia Jędrzejczak to polska pływaczka specjalizująca się w stylu motylkowym i dowolnym, mistrzyni olimpijska, dwukrotna mistrzyni świata, pięciokrotna mistrzyni Europy na długim basenie, trzykrotna rekordzistka świata, trzykrotnie wybierana najlepszym sportowcem Polski. W 2005 magazyn „Swimming World” ogłosił ją najlepszą pływaczką w Europie. W 2019 roku została wprowadzona do International Swimming Hall of Fame.
W 2000, mając niespełna 17 lat, została mistrzynią Europy w konkurencji 200 m stylem motylkowym, uzyskawszy czas 2:08,63, a także zdobyła srebrny medal na 100 m stylem motylkowym. Trzy miesiące później podczas igrzysk olimpijskich w Sydney w półfinale 200 m stylem motylkowym ustanowiła rekord Europy (2:07,81). W finale tej konkurencji była piąta z czasem 2:08,48. Na dystansie 100 m stylem motylkowym uzyskała wynik 59,16 s i zajęła dziewiąte miejsce. 4 sierpnia 2002 na mistrzostwach Europy w Berlinie czasem 2:05,78 pobiła rekord świata na 200 m stylem motylkowym.
W 2004 na igrzyskach olimpijskich w Atenach zdobyła złoty medal na dystansie 200 m stylem motylkowym. Wywalczyła także dwa srebrne medale w konkurencjach 100 m stylem motylkowym i 400 m stylem dowolnym. Rok później, podczas mistrzostw świata w Montrealu zwyciężyła na dystansie 200 m stylem motylkowym i czasem 2:05,61 poprawiła własny rekord globu.
25 marca 2006 powróciła do sportu po długiej przerwie, wygrywając w Ostrowcu Świętokrzyskim na 200 m stylem motylkowym w trójmeczu Polska-Czechy-Ukraina z czasem 2:15,73. W grudniu 2006 na mistrzostwach Europy na krótkim basenie (25-metrowym) w Helsinkach, zdobywając złoty medal, ustanowiła na tym dystansie rekord Europy (2:04,94). W grudniu 2007 na mistrzostwach Europy na krótkim basenie w Debreczynie zdobyła złoty medal, ustanawiając rekord świata (2:03,53).
Niepowodzeniem zakończył się jej start w mistrzostwach Europy w Eindhoven. Startując po wcześniejszych kłopotach zdrowotnych, odpadła w półfinałowych wyścigach na 100 i 200 m stylem motylkowym. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie była czwarta w wyścigu na 200 m stylem motylkowym, dziewiąta na 400 m stylem dowolnym i zajęła 17. miejsce w wyścigu na 100 m stylem motylkowym. Po igrzyskach przez długi czas nie brała udziału w zawodach i zawiesiła karierę. Do pływania powróciła na kolejnych igrzyskach olimpijskich w Londynie. W konkurencji 200 m stylem motylkowym uplasowała się na 16. pozycji i zajęła 25. miejsce na dystansie dwukrotnie krótszym.
5 czerwca 2014 podczas uroczystości rozpoczęcia pływackich mistrzostw Polski w Olsztynie ogłosiła zakończenie sportowej kariery.
Mój poprzedni autograf wędruje na wymianę:


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 29 października 2020

728. Cezary Pazura

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf, który pochodzi od Cezarego Pazury. Cezary Pazura to polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, prezenter telewizyjny, artysta kabaretowy, piosenkarz i youtuber. Uznawany za jednego z najpopularniejszych aktorów polskiego kina lat 90. Zadebiutował w 1986 w filmie Czarne Stopy rolą druha Pumy. Uznanie widzów i popularność zdobył, występując w filmie Kroll (1991) w reż. Władysława Pasikowskiego, za którą dostał nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: Deja vu (1989), V.I.P. (1991), Psy (1992), Polska śmierć (1994), Psy 2. Ostatnia krew (1994), Nic śmiesznego (1995), Tato (1995), Słodko gorzki (1996), Kiler (1997), Sara (1997), Szczęśliwego Nowego Jorku (1997), Sztos (1997), Kiler-ów 2-óch (1999), Ajlawju (1999), Chłopaki nie płaczą (2000), E=mc² (2002), Kariera Nikosia Dyzmy (2002), Show (2003), Sztos 2 (2011), Pitbull. Ostatni pies (2018) i w serialach telewizyjnych Pogranicze w ogniu (1986–1988,1990–1991), 13 posterunek (1997–1998), 13 posterunek 2 (1999–2000), Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście (2003–2005), Faceci do wzięcia (2006–2010), Przypadki Cezarego P. (2015), Powiedz tak! (2016).
Z dubbingu został zapamiętany jako leniwiec Sid z pięcioczęściowej serii filmu animowanego Epoka lodowcowa (2002), Epoka lodowcowa 2: Odwilż (2006), Epoka lodowcowa 3: Era dinozaurów (2009), Epoka lodowcowa 4: Wędrówka kontynentów (2012) i Epoka lodowcowa 5: Mocne uderzenie (2016), rybki Oscara z animacji Rybki z ferajny (2004), świni Specka Zawiotki z filmu Kurczak Mały (2005) i karła Rumpelstiltskina z Shrek Forever (2010).


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

wtorek, 27 października 2020

727. Jerzy Stuhr

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf pochodzący od Jerzego Stuhra. Stuhr to polski aktor filmowy i teatralny, reżyser, pedagog, profesor sztuk teatralnych, pisarz i polonista.
Laureat Polskiej Nagrody Filmowej za rolę drugoplanową (2006) w filmie Persona non grata (2005) i nagrody specjalnej za osiągnięcia życia (2018).
Pochodzi z rodziny od pokoleń związanej z Krakowem. Pierwsi jej przedstawiciele – Anna z Thillów oraz Leopold Stuhrowie – przybyli do miasta z powiatu Mistelbach w Dolnej Austrii w 1879. Pradziadek aktora, Leopold Stuhr, należał do zamożnego mieszczaństwa. Osiadłszy w Krakowie, kupił kamienicę w Rynku Podgórskim, a następnie założył restaurację. Dziadkiem aktora był Oskar Stuhr, adwokat i działacz Stronnictwa Narodowego. Matka Jerzego Stuhra, Maria, była księgową w teatrze Banialuka, a ojciec Tadeusz był prokuratorem. Jest jedynakiem.
Do ukończenia szkoły średniej (III Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego) mieszkał z rodzicami w Bielsku-Białej. Następnie powrócił do Krakowa, gdzie ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim, a potem Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. W 1994 uzyskał tytuł profesora sztuk teatralnych. Był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. Rozpoczął pracę jako aktor w Starym Teatrze. Szerokiej publiczności w Polsce stał się znany w połowie lat siedemdziesiątych jako współprowadzący (wraz z Bogusławem Sobczukiem) programy telewizyjne z cyklu Spotkanie z Balladą.
W latach 1990–1996 oraz 2002–2008 był rektorem PWST w Krakowie. W 2006 wszedł w skład rady programowej Fundacji Centrum Twórczości Narodowej.
Został przewodniczącym rady Fundacji Krakowskiego Hospicjum dla Dzieci im. księdza Józefa Tischnera, którą wspiera od 2004. 


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

niedziela, 25 października 2020

726. Fernando Muslera

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Fernando Muslery. Muslera to urugwajski piłkarz występujący na pozycji bramkarza w tureckim klubie Galatasaray SK oraz w reprezentacji Urugwaju. Trzykrotny uczestnik Mistrzostw Świata. Po krótkim – trwającym zaledwie trzy sezony – okresie występów w lidze urugwajskiej, od 2007 jest nieprzerwanie zawodnikiem klubów europejskich. W barwach S.S. Lazio, w którym grał w latach 2007–2011, zdobył Puchar i Superpuchar Włoch. Z kolei z Galatasaray SK sięgnął dwukrotnie po mistrzostwo Turcji, a raz dotarł do ćwierćfinału Ligi Mistrzów.
Od 2009 jest podstawowym bramkarzem reprezentacji Urugwaju. Drużyna prowadzona przez selekcjonera Óscara Tabáreza w latach 2010–2013 po wielu dekadach słabszych występów powróciła do światowej czołówki, zdobywając kolejno IV miejsce na Mundialu 2010, Copa América 2011 oraz IV miejsce w Pucharze Konfederacji 2013. Muslera na każdym z tym turniejów grał w pierwszej jedenastce.
W rankingu IFFHS na najlepszego bramkarza na świecie w 2010 i 2011 zajął odpowiednio 7. i 6. miejsce, z kolei w podobnym zestawieniu obejmującym lata 2001–2012 był 23., jako szósty z Ameryki Południowej i pierwszy z Urugwaju. 


Jak zdobyty : Kupno
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

piątek, 23 października 2020

725. Sylwia Gliwa

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić wam autograf pochodzący od polskiej aktorki filmowej i teatralnej - Sylwii Gliwy.
Ukończyła I LO im. Stefanii Sempołowskiej w Tarnowskich Górach, a w 2001 Akademię Teatralną w Warszawie. Jest również absolwentką warsztatów w Lee Strasberg Studio w Nowym Jorku.
Wystąpiła w kilku serialach telewizyjnych, m.in. w Kasia i Tomek, Klanie, Pierwszej miłości oraz Na dobre i na złe. W roku ukończenia studiów zagrała w filmie Tomasza Świątkowskiego Zakochana dziewczyna. W produkcji Karol. Człowiek, który został papieżem w reż. Giacomo Battiato wcieliła się w postać Janiny Kuroń. Popularność przyniósł jej udział w serialu Na Wspólnej.
W latach 2001–2003 związana była Teatrem Współczesnym w Warszawie, na deskach którego wystąpiła w spektaklach reżyserowanych m.in. przez Agnieszkę Glińską (Barbarzyńcy Maksyma Gorkiego i Bambini di Praga Bohumila Hrabala). W latach 2004–2006 współpracowała ze stołecznymi: Teatrem Narodowym oraz Teatrem Rozmaitości.
Obecnie występuje w Teatrze im. L. Solskiego w Tarnowie, gdzie w spektaklu reżyserowanym przez Jarosława Tumidajskiego Czerwone Komety wciela się w rolę Lili, oraz w Teatrze Miejskim w Gdyni, gdzie w sztuce Bracia K. (według Braci Karamazow Dostojewskiego) w reżyserii Andrzeja Bubienia wciela się w trzy postacie: Katarzynę Iwanowną, Gruszę oraz Lizę. Zakończyła również prace nad nowym serialem reżysera Macieja Wojtyszki Doręczyciel, gdzie wcieliła się w rolę Justyny, pracownicy agencji reklamowej. W 2008 wystąpiła w teledysku do piosenki Ławka Formacji Nieżywych Schabuff.


Jak zdobyty : Prośba na adres:
Na Wspólnej TVN
Wiertnicza 166
02-952 Warszawa
 Ile czekałem: 61 dni
Jakość: Oryginał

środa, 21 października 2020

724. Sonia Bohosiewicz

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od polskiej aktorki, artystki kabaretowej i piosenkarki - Sonii Bohosiewicz.
Urodziła się w rodzinie polskich Ormian. Ma troje rodzeństwa: braci Łukasza (ur. 1973) i Mateusza (ur. 1988) oraz siostrę Maję (ur. 1990). Zarówno Maja, jak i kuzyn Jakub Bohosiewicz także są aktorami. Do czasu początku studiów mieszkała w Żorach, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej, a następnie liceum ogólnokształcącego im. Karola Miarki. W ostatniej klasie liceum uczestniczyła w warsztatach aktorskich u Doroty Pomykały w studium art–play. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Ludwika Solskiego w Krakowie.
Medialnie zadebiutowała w oficjalnym teledysku Anity Lipnickiej „Historia jednej miłości” (1998). Jako aktorka zadebiutowała (na drugim roku studiów) na deskach Teatru Starego w Krakowie. Po studiach dostała angaż w Teatrze Starym w Krakowie, w którym występowała do 2006.
W 1998 dostała I nagrodę aktorską za rolę w Samobójcy na XVI Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi. W latach 2005–2007 była aktorką Teatru Słowackiego w Krakowie. W 2007 roku przyznano jej nagrodę prezesa TVP na 32. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Popularność przyniosła jej wielokrotnie nagradzana rola Hanki B. w filmie Rezerwat (2007), rola dresiary Nataszy w filmie Wojna polsko-ruska (2009), a także role w serialach telewizyjnych: 39 i pół (2008–2009), Usta usta (2010–2011) oraz Aida (2011). W 2010 zagrała żonę górnika Zbyszka w filmie z cyklu Prawdziwe historie, pt. Laura. Udziela się też w dubbingu: podłożyła głos, m.in. pod kotkę Marlenę w animacji Walta Disneya Piorun (2008) oraz pod Glorię w drugiej części filmu Happy Feet: Tupot małych stóp (2011).
W 2011 wystąpiła na Festiwalu Piosenki Rosyjskiej w Zielonej Górze, gdzie wykonała utwór „Biez mienia”. W tym samym roku, na 48. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na koncercie „Panna, Madonna, Legenda tych lat...”, poświęconym Ewie Demarczyk, wykonała utwór „Rebeka”. Ponadto, gościnnie zaśpiewała na płycie zespołu Plateau Projekt Grechuta w utworze „Wiosna, ach to ty”. W 2011 wzięła udział w programie muzycznym Tak to leciało!. Wygraną, czyli 25 tys. zł, przekazała na rzecz Hospicjum im. Jana Pawła II w Żorach. W 2012 zasiadła w jury drugiej edycji programu Bitwa na głosy. Wiosną 2016 została opiekunką jednej z drużyn drugiej edycji programu Mali giganci. W 2017 zasiadła w jury programu. Zajmowała się również kabaretem, m.in. występowała w przedstawieniach krakowskiej Grupy Rafała Kmity oraz podczas Mazurskiej Nocy Kabaretowej w 2010. 



Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 19 października 2020

723. Dannii Minogue

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Dannii Minogue. Dannii to australijska piosenkarka, kompozytorka i aktorka. W 2007 dołączyła do jury brytyjskiego programu muzycznego „X-Factor”. Zasiada również w jury programu „Australia’s Got Talent”.
Jest siostrą piosenkarki i aktorki Kylie Minogue. W 1995 rozwiodła się z aktorem Julianem McMahonem. Wspiera kampanie promujące i zapobiegające chorobom, np. do walki z AIDS. 


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

sobota, 17 października 2020

722. Peter Prevc

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Petera Prevca. Prevc to słoweński skoczek narciarski. Srebrny i brązowy indywidualny medalista olimpijski z 2014. Indywidualny srebrny i brązowy medalista mistrzostw świata z 2013 oraz drużynowy brązowy medalista z 2011. Indywidualny mistrz świata w lotach narciarskich z 2016 oraz brązowy medalista z 2014, drużynowy srebrny medalista z 2018. Zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2015/2016. Zwycięzca 64. Turnieju Czterech Skoczni. Srebrny (indywidualnie) i brązowy (drużynowo) medalista mistrzostw świata juniorów z 2010. Wielokrotny medalista mistrzostw Słowenii. Pierwszy w historii skoczek, który zdobył trzy razy z rzędu Puchar Świata w lotach narciarskich. Były rekordzista świata w długości skoku narciarskiego (250 m). Brat skoczków narciarskich Cene i Domena.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 15 października 2020

721. Adam Musiał

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Adama Musiała. Musiał to polski piłkarz, lewy obrońca. W reprezentacji Polski w latach 1968–1974 rozegrał 34 mecze. Zdobywca trzeciego miejsca na MŚ 74. Trener Roku w Plebiscycie Piłki Nożnej (1991).
Wychowanek Górnika Wieliczka, od 1967 do 1977 grał w Wiśle Kraków. W barwach tego klubu Mistrz Polski '78. Potem w Arce Gdynia (1978–1980), z którą w 1979 roku zdobył Puchar Polski, angielskim Hereford United i amerykańskim Eagles Yonkers New York, gdzie zakończył karierę w 1987. Po zakończeniu kariery zawodniczej trener m.in. Wisły (początkowo jako asystent Hajdasa, potem od października 1989 aż do marca 1992 pierwszy trener), Lechii Gdańsk (1992–1993) Stali Stalowa Wola (1993–1995), GKS Katowice (od października 1995 do kwietnia 1996). Obecnie Musiał jest kierownikiem stadionu piłkarskiego przy ulicy Reymonta 22 w Krakowie.
Ojciec Tomasza (sędzia piłkarski) i Macieja (II trener Wisły Kraków).

Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

wtorek, 13 października 2020

720. Bohdan Smoleń +

Cześć,
Dziś chciałbym przedstawić autograf pochodzący od Bohdana Smolenia. Bohdan Smoleń to polski aktor, piosenkarz, satyryk i artysta kabaretowy. Członek słynnego poznańskiego kabaretu „Tey”. Filantrop. Pomysłodawca i założyciel Fundacji Stworzenia Pana Smolenia, zajmującej się hipoterapią.
Przez 5 lat prowadził polonijny program Ludzie listy piszą na antenie TVP Polonia. Nagrał także Smoleniowe bajanie, czyli całkiem dorosłe bajki– zbiór przerobionych satyrycznie bajek, np. Bajka o pronitce z płytami, Szklana rura i tym podobne.
Ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Bielsku-Białej. Absolwent Akademii Rolniczej (Wydział Zootechniki) w Krakowie z 1975. W latach 1968–1977 występował w krakowskim kabarecie Pod Budą (był jego założycielem), z którym na Famie w 1972 otrzymał główną nagrodę. Za namową Zenona Laskowika przeniósł się do Poznania i występował przez 7 lat w poznańskim kabarecie „Tey”. Na festiwalu w Opolu w 1981 otrzymał tytuł Mister Obiektywu. W połowie lat 80. w duecie z Krzysztofem Krawczykiem nagrał kilka humorystycznych piosenek („Mężczyzna po czterdziestce”, „Dziewczyny, które mam na myśli” do melodii przeboju Willie Nelsona i Julio Iglesiasa To all the girls I loved before z 1984). W 1987 wraz z Krzysztofem Jaślarem przygotował komedię antyczną „Wykopaliska”, w której zagrał obok Andrzeja Zaorskiego. Współpracował również z kabaretem „Długi”. 
W latach 1999–2015 występował w sitcomie Świat według Kiepskich, w którym wcielał się w postać Listonosza Edzia. W roku 2007 założył fundację pod nazwą „Fundacja Stworzenia Pana Smolenia”, która zajmuje się hipoterapią dla dzieci.
Zawiesił działalność kabaretową ze względu na zły stan zdrowia. W dużej mierze przyczynił się do niego skrajny nikotynizm (artysta przyznał, że palił od młodości kilka paczek papierosów dziennie). Na początku 2008 przeszedł przewlekłe zapalenie płuc. Lekarze podejrzewali również gruźlicę. W grudniu 2008 aktor przeszedł lewostronny wylew. 26 stycznia 2010, tuż po zakończeniu zdjęć do kolejnego sezonu Świata według Kiepskich doznał zawału serca w pokoju hotelowym i trafił do jednego z wrocławskich szpitali, gdzie wykonano mu koronarografię. Aktorowi wszczepiono rozrusznik serca. W październiku tego samego roku artysta przeszedł kolejny, nierozległy wylew. W lutym 2015 trafił do szpitala z powodu infekcji wirusowej i problemów z oddychaniem. Miesiąc później został ponownie hospitalizowany po tym, jak doznał trzeciego wylewu, po którym został sparaliżowany i praktycznie stracił mowę. Od tej pory poruszał się na wózku inwalidzkim. Zaprzestał wtedy występów gościnnych w serialu Świat według Kiepskich. 29 lutego 2016 w Teatrze Kamienica odbył się koncert charytatywny na rzecz Bohdana Smolenia. Zebrane pieniądze zostały przeznaczone na rehabilitację artysty. Pomimo pogarszającego się stanu zdrowia, nie udało mu się zerwać z nałogiem nikotynowym. Zmarł 15 grudnia 2016 w poznańskim szpitalu, w którym przebywał na skutek poważnej infekcji. Artysta od wielu lat miał problemy z oddychaniem spowodowane chorobą płuc, które infekcja nasiliła, dodatkowo przebyte choroby doprowadziły do osłabienia jego organizmu. Został pochowany 20 grudnia 2016 na cmentarzu w podpoznańskim Przeźmierowie. 

Niezmiernie cieszę się, że mogę mieć w kolekcji autograf od tak znakomitego artysty. Został on złożony z tyłu zdjęcia formatu 10x15 cm i pochodzi z wymiany, za którą serdecznie dziękuję !

 
Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

niedziela, 11 października 2020

719. Hubert Kostka

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Huberta Kostki. Hubert Kostka to polski piłkarz grający na pozycji bramkarza, reprezentant Polski (także jako kapitan), mistrz olimpijski 1972, trener, magister inżynier górnictwa, magister wychowania fizycznego.

Nosił boiskowy przydomek Farorz (po śląsku proboszcz). W 1964 uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera górnictwa na Politechnice Śląskiej; wykształcił się także w kierunku sportowym – w 1975 absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach, a od 1986 jest trenerem klasy mistrzowskiej.
Karierę sportową rozpoczął w klubie LZS Markowice. W 1957 przeszedł do Unii Racibórz, a jesienią 1960 do Górnika Zabrze. W barwach Górnika występował przez 14 sezonów ligowych, rozegrał 301 meczów oficjalnych, w tym 222 w ekstraklasie. Zdobył jako piłkarz 8 tytułów mistrza Polski (1961, 1963-1966, 1970-1972) i 6 Pucharów Polski (1965, 1968-1972), grał także w wiedeńskim finale europejskiego Pucharu Zdobywców Pucharów, przegranym 1:2 z Manchesterem City.
Do najlepszych występów Kostki w reprezentacji zaliczano mecze przeciwko Belgom (1967), Holendrom (1969) i Bułgarom (1969). Został także zapamiętany z występów w barwach Górnika w meczach europejskich pucharów – z Dynamem Kijów (1967), Manchesterem United (1968), AS Roma (1970). Był uważany za jednego z najlepszych polskich bramkarzy. 

Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się trenowaniem ekip młodzieżowych Górnika. W 1976 po raz pierwszy został trenerem zespołu seniorów; w pierwszym sezonie poprowadził drużynę do 3. miejsca w ekstraklasie, ale kolejny słabszy sezon (zakończony spadkiem) kosztował go utratę posady na półmetku ligi. W następnych latach prowadził m.in. Szombierki Bytom (mistrzostwo Polski 1980); powrócił do Górnika Zabrze w 1983 i zdobył tytuły mistrzowskie w 1985 i 1986. Trzeci raz prowadził klub z Zabrza przez kilka miesięcy w 1994. Był ponadto trenerem Walki Makoszowy, Zagłębia Sosnowiec, Olimpii Poznań, Petrochemii Płock, Lechii/Olimpii Gdańsk, Rakowa Częstochowa; w Szwajcarii prowadził kluby z Grenchen i Aarau.
Współpracował z Kazimierzem Górskim w sztabie szkoleniowym przygotowującym start Polaków na mistrzostwach świata w 1974 oraz w eliminacjach mistrzostw Europy w 1975. Pomagał także następnym szkoleniowcom kadry – Jackowi Gmochowi i Antoniemu Piechniczkowi w przygotowaniach do kolejnych mundiali. Sam kandydował na stanowisko trenera selekcjonera Polski w 1989, ale przegrał z Andrzejem Strejlauem. Tygodnik Piłka Nożna przyznał mu trzy razy tytuł Trenera Roku. 


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

piątek, 9 października 2020

718. Marek Kondrat

Cześć,
Dzisiaj chciałbym pokazać wam autograf polskiego aktora - Marka Kondrata. Marek Kondrat to polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, głosowy i dubbingowy, lektor, przedsiębiorca, scenarzysta i reżyser. Jego aktorski debiut nastąpił w 1961 w filmie Historia żółtej ciżemki kiedy miał 11 lat. Uwagę krytyków i dziennikarzy zwrócił na siebie główną rolą w Zaklętych rewirach (1975). Tygodnik „Film” przyznał mu wówczas nagrodę za najlepszy debiut 1975 roku. Największą popularność przyniosła mu rola Olgierda Halskiego w telewizyjnym serialu Ekstradycja (1995-99). Wystąpił także z uznaniem w produkcjach takich jak Dom wariatów (1984), C.K. Dezerterzy (1986), Kuchnia polska (1991), Psy (1992), Zawrócony (1994), Diabelska edukacja (1995), Pułkownik Kwiatkowski (1995), Nocne graffiti (1996), Słodko gorzki (1996), Kiler (1997), Złoto dezerterów (1998), Kiler-ów 2-óch (1999), Operacja Samum (1999), Prawo ojca (1999), Pan Tadeusz (1999), Pieniądze to nie wszystko (2001), Dzień świra (2002), Superprodukcja (2002), Wszyscy jesteśmy Chrystusami (2006), Ryś (2007) i w ostatnim filmie w karierze Mała matura 1947 (2010) i w serialach Dorastanie (1987), W labiryncie (1988–1991), Ogniem i mieczem (2000).

 
Poniższy autograf przeznaczam na wymianę:
Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny
 Ile czekałem: 26 dni
Jakość: Oryginał


środa, 7 października 2020

717. Marcin Broniszewski

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf który otrzymałem jako dodatek do wymiany. Należy on do  Marcina Broniszewskiego. Broniszewski był asystentem trenera pierwszej drużyny, Franciszka Smudy od sezonu 2013/2014. W następnym sezonie rozgrywkowym nadal był asystentem trenera Smudy, a następnie Kazimierza Moskala. 30 listopada 2015 roku, po rozwiązaniu przez Wisłę kontraktu z Kazimierzem Moskalem, objął stanowisko trenera drużyny. Następnie był asystentem Tadeusza Pawłowskiego oraz Dariusza Wdowczyka. 31 sierpnia 2016 roku Wisła Kraków SA poinformowała, że rozwiązano umowę z trenerem Broniszewskim.
Prywatnie Marcin jest synem Mieczysława Broniszewskiego, który pracował jako asystent trenera Henryka Apostela w 1996 r. w krakowskiej Wiśle. Synem Marcina jest Antoni Broniszewski, zawodnik Akademii Piłkarskiej Wisły Kraków do 2016 roku.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

poniedziałek, 5 października 2020

716. Damian Dąbrowski

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf polskiego pomocnika Damiana Dąbrowskiego.
Dąbrowski rozpoczął karierę w Amico Lubin. W 2006 roku został zawodnikiem Zagłębia Lubin, w którego barwach w 2010 roku zadebiutował w polskiej Ekstraklasie. Rundę wiosenną sezonu 2011/12 spędził na wypożyczeniu w KS Polkowice. 2 sierpnia 2012 roku został wypożyczony na rok do Cracovii, która po tym okresie zdecydowała się zatrudnić Dąbrowskiego na stałe.
W reprezentacji Polski zadebiutował 14 listopada 2016 w zremisowanym 1:1 meczu ze Słowenią. 


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

sobota, 3 października 2020

715. Sergio Reina

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać autograf, który otrzymałem w gratisie. Pochodzi on od kolumbijskiego środkowego obrońcy - Sergio Reiny.
Sergio Reina rozpoczynał piłkarską karierę w Américe Cali, w którego barwach występował przez dwa lata. Następnie trafił do Club Pumas de Casanare, gdzie grał w rundzie jesiennej sezonu 2005, a wiosną przeszedł do Depor Cali. Latem 2006 roku Reina wyjechał z Kolumbii i został wypożyczony do kostarykańskiego Cartaginés Cartago, którego reprezentował w rozgrywkach Primera División de Costa Rica. W sezonie 2008 powrócił do rodzinnego kraju i został piłkarzem Patriotas Tunja.
Przed sezonem 2009 Reina podpisał kontrakt z peruwiańskim Inti Gas Deportes Ayacucho. W Primera División Peruana rozegrał 42 mecze, strzelając cztery gole. Został również wybrany najlepszym obrońcą tamtejszej ligi. W styczniu 2010 roku rozpoczął treningi z Zagłębiem Lubin i kilka dni później został zawodnikiem polskiego klubu. 28 lutego zadebiutował w Ekstraklasie w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Piastem Gliwice. W ciągu trzech lat, Reina wystąpił dla Zagłębia 48 razy. Pod koniec 2012 roku rozwiązał za porozumieniem stron umowę z lubińskim zespołem, a następnie powrócił do Patriotas Tunja.

Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

czwartek, 1 października 2020

714. Roman Weidenfeller

Cześć,
Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od niemieckiego bramkarza - Romana Weidenfellera. Roman Weidenfeller to dwukrotny zdobywca Mistrzostwa Niemiec z Borussią Dortmund. W sezonie 2012/13 wybrany najlepszym bramkarzem Ligi Mistrzów. Obecnie zakończył klubową i reprezentacyjną karierę piłkarską. Karierę piłkarską rozpoczął w juniorskim zespole Sportfreunde Eisbachtal. W wieku 16 lat został zauważony przez skautów 1. FC Kaiserslautern i wkrótce został piłkarzem tego klubu. W 2002 roku przeszedł do Borussii Dortmund. W roku 2003 podstawowy bramkarz Borussi, Jens Lehmann przeszedł do Arsenalu, a Weidenfeller został pierwszym bramkarzem drużyny. Na swój debiut musiał poczekać do 17 grudnia 2003 roku, kiedy to wystąpił w spotkaniu przeciwko swojemu byłemu klubowi. Następnie został przesunięty do zespołu rezerw. Drugą szansę na pokazanie swoich umiejętności dostał jesienią 2004 roku. W sezonie 2005/06 Weidenfeller został chwalony za dobrą postawę. Przez kibiców, został wybrany zarówno w marcu, jak i w maju Graczem Miesiąca. Na początku sezonu 2007/2008 musiał pauzować w trzech spotkaniach oraz zapłacić 10 tysięcy euro grzywny. Była to kara za rasistowskie okrzyki pod adresem czarnoskórego napastnika Schalke 04 Gelsenkirchen, Geralda Asamoaha. Weidenfeller oferował później oficjalne przeprosiny w mediach, ale ta propozycja została odrzucona przez samego poszkodowanego.
W sezonie 2010/11 został mistrzem kraju. Ten sam sukces powtórzył rok później. W rozgrywkach Ligi Mistrzów 2012/13 został wybrany najlepszym bramkarzem turnieju. Zagrał we wszystkich meczach grupowych. W półfinale zagrał przeciwko Realowi Madryt, gdzie w pierwszym meczu Borussia wygrała 4:1, a Weidenfellera pokonał Cristiano Ronaldo. W meczu rewanżowym BVB przegrało 2-0, ale forma Weidenfellera była prezentowana na bardzo wysokim poziomie. Wystąpił on w finale Ligi Mistrzów przeciwko Bayernowi Monachium, gdzie Borussia uległa 1:2.
W maju 2013 roku Weidenfeller przedłużył swój kontrakt do 2016 roku. Weidenfeller wziął udział w meczu o Superpuchar Niemiec, gdzie Borussia pokonała Bayern Monachium 4:2. Oba gole dla Bawarczyków zdobył Arjen Robben. 18 września 2013 podczas meczu Ligi Mistrzów bramkarz obejrzał czerwoną kartkę za zagranie piłki ręką poza polem karnym. UEFA podjęła decyzję o zawieszeniu na jeden mecz grupowy. 25 stycznia 2014 podczas 18. kolejki Bundesligi podczas meczu z FC Augsburg Roman Weidenfeller rozegrał swój 300. mecz w niemieckiej ekstraklasie. 
W 1996 roku rozegrał pierwszy profesjonalny mecz piłkarski podczas Mistrzostw Świata U-17 w 1997 roku - przeciwko młodzieżówki Chile zachowując jednocześnie czyste konto. Zagrał w sześciu meczach reprezentacji Niemiec podczas tychże MŚ.
W listopadzie 2013 roku po raz pierwszy w życiu został powołany przez Joachima Löwa do reprezentacji narodowej na mecze towarzyskie z Angilą i Włochami. Był w szerokim składzie reprezentacji Niemiec i pojechał z nią na mistrzostwa świata w Brazylii. Podczas turnieju nie zagrał w ani jednym meczu, ale zdobył wraz z zespołem złoty medal.


Jak zdobyty : Wymiana
 Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał