671. Zygmunt Anczok

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić wam autograf, należący do Zygmunta Anczoka. Zygmunt Anczok to polski piłkarz, grający na pozycji lewego obrońcy, reprezentant Polski, olimpijczyk, trener. 

Zygmunt Anczok w latach 1965–1973 w reprezentacji Polski rozegrał 48 meczów. Debiut zaliczył 13 października 1965 na Hampden Park w Glasgow w meczu eliminacyjnym mistrzostw świata 1966 z reprezentacją Szkocji, który zakończył się zwycięstwem Biało-czerwonych 1:2. Atutem Anczoka była niesłychana wytrzymałość i szybkość, często włączał się do akcji ofensywnych oraz nie ograniczał się do zadań obronnych, a potwierdzeniem przydatności Anczoka w reprezentacji były występy podczas tournée po Ameryce Południowej w maju 1966, gdzie walczył ze słynnymi brazylijskimi napastnikami Pelé i Garrinchą podczas dwóch meczów z reprezentacją Brazylii (porażki 1:4, 1:2) oraz w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją Argentyny w Buenos Aires.

27 maja 1971 w Moskwie wystąpił w meczu pożegnalnym słynnego radzieckiego bramkarza – Lwa Jaszyna w drużynie Gwiazd FIFA wraz z Włodzimierzem Lubańskim.

Podczas turnieju olimpijskiego w Monachium był podstawowym zawodnikiem drużyny prowadzonej przez Kazimierza Górskiego i grał we wszystkich siedmiu meczach, w tym finałowym 10 września 1972 na Stadionie Olimpijskim w Monachium, w którym reprezentacja Polski wygrała 2:1 z obrońcami tytułu – reprezentacją Węgier, dzięki czemu po raz pierwszy w historii została mistrzem olimpijskim. Potem karierę Anczoka przerywały liczne kontuzje, m.in. złamanie kości śródstopia, które wykluczyło wyjazd na mistrzostwa świata 1974 w RFN, w efekcie czego swój ostatni mecz w reprezentacji Polski rozegrał 28 marca 1973 w Ninian Park w Cardiff w eliminacjach mistrzostw świata 1974 z reprezentacją Walii, gdy biało-czerwoni przegrali 0:2. 

Zygmunt Anczok po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener w Sparcie Lubliniec, jednak liczne problemy zdrowotne zmusiły go do zmiany zawodu. Przez pewien czas jeździł jako taksówkarz. W latach 2006–2010 pełnił funkcję radnego miasta Lublińca.

Od 2014 roku członek Klubu Wybitnego Reprezentanta.

 

Jako, że udało mi się dopiąć wymianę na autograf Zygmunta Anczoka na zdjęciu, mój wcześniejszy podpis również pochodzący z wymiany, złożony na papierze formatu 10x15 cm wędruje na wymianę:

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

 

 

670. Leszek Blanik

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić wam autograf pochodzący od Leszka Blanika. Leszek to polski gimnastyk sportowy, mistrz olimpijski, mistrz świata i mistrz Europy, poseł na Sejm VII kadencji.

W trakcie kariery sportowej trenował w Klubie Gimnastycznym Radlin (do 1997), następnie w gdańskim AZS AWF. 29 maja 2010 podczas międzynarodowej gali gimnastycznej pod nazwą „Leszek Blanik – Finałowy Skok” oficjalnie zakończył karierę.

Jest zdobywcą dwóch medali olimpijskich w konkurencji skok. W 2000 podczas Igrzysk Olimpijskich w Sydney wywalczył brązowy medal. 18 sierpnia 2008 w trakcie Igrzysk Olimpijskich w Pekinie zdobył złoty medal. Jest również pierwszym polskim sportowcem, którego nazwiskiem nazwano element gimnastyczny. Zapisany pod numerem 332 przez Międzynarodową Federację Gimnastyczną skok-przerzut (podwójne salto w przód w pozycji łamanej) otrzymał nazwę „blanik” (Leszek Blanik jako pierwszy sportowiec poprawnie wykonał ten skok).

W skoku zdobył także trzy medale mistrzostw świata i trzy medale mistrzostw Europy, a także srebrny medal Igrzysk Dobrej Woli w 2001.

Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015. W wyborach parlamentarnych w 2011 został wybrany z ramienia Platformy Obywatelskiej do Sejmu z okręgu gdańskiego (jako bezpartyjny). W 2015 nie ubiegał się o poselską reelekcję. 

Autograf zdobyłem dzięki wymianie, a został on złożony na oficjalnej karcie sportowca.

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

669. Gabor Kiraly

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić autograf niezwykłej osobistości bramkarskiej - Gabora Kiraliego. Gabor to węgierski piłkarz, bramkarz od 2015 roku występujący w Szombathelyi Haladás, do którego trafił z Fulham F.C. Słynie ze swoich długich, szarych spodni dresowych, w których występuje w trakcie meczów.

Király rozpoczynał swoją karierę w lokalnym klubie Szombathelyi Haladás w 1993 roku, by po czterech latach odejść do zespołu 1. Bundesligi, Herthy Berlin. Węgier miał spore problemy z wywalczeniem sobie miejsca w podstawowej jedenastce stołecznego klubu, który nie wygrał siedmiu kolejnych meczów z rzędu. Wreszcie, 28 września 1997 zastąpił między słupkami Christiana Fiedlera w meczu z 1. FC Köln. Tego samego dnia Hertha zdobyła pierwsze trzy punkty w sezonie. Pozycja Királya była od tego czasu niezagrożona i jego rywal Fiedler nie wystąpił przez kolejne dwa lata w meczu ligowym. Dopiero w lutym 2000 roku Węgier opuścił siedem spotkań ze względu na kontuzję. W sezonie 1999-2000 rozegrał z kolei dziesięć gier w Lidze Mistrzów.

Po objęciu funkcji szkoleniowca zespołu przez Hansa Meyera w zimowym okresie rozgrywek w sezonie 2003-2004, Fiedler otrzymał szansę zaprezentowania swoich umiejętności i jego długoletni węgierski oponent wreszcie musiał zadowolić się miejscem na ławce rezerwowych. Klub zagroził, że kontrakt Királya zostanie przedłużony tylko wtedy, gdy piłkarz zgodzi się na zmniejszenie zarobków. W rundzie wiosennej 2004 rozegrał swój ostatni mecz w lidze niemieckiej, spędzając zaledwie 14 minut na murawie. Była to potyczka przeciwko zespołowi, z którym rozpoczynał swoją karierę za granicą, a więc 1. FC Köln.

Po Węgra zgłosiło się następnie Crystal Palace, ale klub przed startem sezonu 2004-2005 sięgnął także po Argentyńczyka Juliána Speroniego, który został obdarzony większym kredytem zaufania podczas okresu przygotowawczego do zmagań w angielskiej Premier League. Király zadebiutował w klubie w ramach rozgrywek Carling Cup przeciwko Hartlepool United. Później zaczął regularnie występować w wyjściowej jedenastce londyńskiego klubu w związku ze słabą formą Speroniego. Grał bez przerwy przez 12 miesięcy aż do okresu świątecznego w 2005 roku, kiedy dano mu czas na odpoczynek. Rozegrał 32 kolejne mecze w Premier League zanim Crystal Palace zostali zdegradowani do Championship po zaledwie jednym sezonie spędzonym w najwyższej klasie rozgrywkowej. Po powrocie do bramki Crystal Palace rozegrał aż 43 mecze w sezonie 2005-2006 w Championship.

16 maja 2006 Király wystąpił do klubu o wystawienie go na liście transferowej. Po transferze Scotta Flindersa, wszystko wskazywało na to, że w krótkim czasie opuści klub z Selhurst Park. Po świetnym występie w przegranym 3:1 spotkaniu z Anglią, w którym obronił rzut karny egzekwowany przez Franka Lamparda, jego szanse na powrót do Premier League znacznie wzrosły. Dyrektor Palace Bob Dowie powiedział wówczas, że do klubu nie napłynęła jednak żadna oferta za piłkarza i ten zmuszony był rozpocząć kolejny, trzeci już sezon w zespole.

Nowy menedżer klubu Peter Taylor uczynił z Węgra golkipera numer 1, a Flinders został wypożyczony. Po powrocie otrzymał jednak szansę, choć ostatecznie rozegrał zaledwie dwa mecze, by Király znów znalazł uznanie w oczach Anglika. Na przełomie listopada i grudnia 2006 również wypożyczony na dwa tygodnie do West Hamu United, choć nie rozegrał ani jednego spotkania, spędzając trzy mecze na ławce rezerwowych.

Po powrocie do Crystal Palace znów został wypożyczony do klubu Premier League i wylądował w Aston Villi na miesiąc w związku z kontuzjami Thomasa Sørensena i Stuarta Taylora. Wreszcie po ośmiu miesiącach dane mu było zagrać w spotkaniu najwyższej klasy rozgrywkowej. Zadebiutował w przegranym na własnym boisku 1:0 meczu z Boltonem 16 grudnia 2006 roku. Jego ostatnim występem podczas okresu wypożyczenia było starcie z Manchesterem United na Old Trafford w FA Cup 7 stycznia 2007 roku. Węgier popełnił wówczas kosztowny błąd i podarował gola gospodarzom, którzy wygrali 2:1. 12 stycznia znów był do dyspozycji Petera Taylora. Pod koniec tego miesiąca powrócił do pierwszego składu swojego zespołu, a Crystal Palace zremisowało bezbramkowo z Sunderlandem. Speroni do końca sezonu był w stanie zagrać tylko trzy razy w związku z dobrą dyspozycją doświadczonego Madziara. Po ostatnim spotkaniu w rozgrywkach Taylor przyznał, że Gábor opuścił klub na tydzień przed ostatnią kolejką.

W Anglii żartowano, iż bramkarz występuje w spodniach od piżamy, które są jego cechą rozpoznawalną. Podczas gry na Wyspach tylko dwukrotnie wystąpił w innych spodenkach, raz w czasie, kiedy był związany z Crystal Palace, a raz w barwach Aston Villi. W przegranym 4:1 meczu z Chelsea na Stamford Bridge został ośmieszony przez Mateję Kežmana, który pokonał go strzałem między nogami. Jedynym oficjalnym meczem w barwach Herthy, w którym Király wystąpił w krótkich spodenkach był mecz przed własną publicznością z Dyskobolią Grodzisk Wielkopolski w Pucharze UEFA w 2003 roku. Hiszpański arbiter tłumaczył wówczas, że bramkarz nie może występować w treningowym stroju.

Király wystąpił w 101 meczach reprezentacji Węgier, a debiutował w niej w 1998 roku. Był jedynym graczem w kadrze, który rozegrał wszystkie dziesięć kolejek eliminacji Mistrzostw Świata 2006. 14 czerwca 2016 został najstarszym piłkarzem kiedykolwiek grającym na Mistrzostwach Europy w Piłce Nożnej. 15 listopada 2016 roku po raz ostatni wystąpił w reprezentacji Węgier w przegranym 0–2 meczu towarzyskim przeciwko Szwecji.

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

668. Éder Álvarez Balanta

Cześć,

Ostatnim autografem o który prosiłem wysyłając prośbę na adres szwajcarskiego klubu był autograf Édera Álvareza Balanty. Éder to kolumbijski piłkarz występujący na pozycji obrońcy w szwajcarskim klubie FC Basel oraz w reprezentacji Kolumbii. Wychowanek Academia Bogotá, w swojej karierze grał także w River Plate. Znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Świata 2014. 

Jak zdobyty : Prośba na adres:

FC Basel 1893
Birsstrasse 320 A
4002 Basel, Switzerland

Ile czekałem: 15 dni
Oryginalny : Tak

667. Seydou Doumbia

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać kolejny autograf, który otrzymałem w przesyłce od szwajcarskiego FC Basel. Jest to autograf należący do Seydou Doumbii - iworyjskiego piłkarza występującego na pozycji napastnika. Byłego reprezentanta reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej.

Wychowanek Centre Formation d’Inter. Od 2003 był zawodnikiem klubów: Athletic Adjamé, ASEC Mimosas, AS Denguelé, Kashiwa Reysol, Tokushima Vortis, BSC Young Boys, CSKA Moskwa, AS Roma, Newcastle United, FC Basel i Girona FC.

2 września 2019 podpisał kontrakt ze szwajcarskim klubem FC Sion ze Swiss Super League. 

Jak zdobyty : Prośba na adres:

FC Basel 1893
Birsstrasse 320 A
4002 Basel, Switzerland

Ile czekałem: 15 dni
Oryginalny : Tak

666. Taulant Xhaka

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić autograf pochodzący od Reprezentanta Albanii - Taulanta Xhaki. Taulant to piłkarz grający jako obrońca w klubie FC Basel (Swiss Super League).

Jest starszym bratem innego zawodowego piłkarza – Granita Xhaki. W barwach FC Basel wystąpił w 140 spotkaniach.

Jak zdobyty : Prośba na adres:

FC Basel 1893
Birsstrasse 320 A
4002 Basel, Switzerland

Ile czekałem: 15 dni
Oryginalny : Tak

665. Marcin Różalski

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać drugi autograf pochodzący z wymiany z Mateuszem - a należy on do Marcina Różalskiego. Marcin to polski zawodowy kick-boxer, zawodnik muay thai i mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, mistrz świata organizacji ISKA z 2007 i WKA z 2008 w formule K-1. Były międzynarodowy mistrz KSW wagi ciężkiej z 2017 roku. 1 marca 2019 roku zakończył sportową karierę.

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

664. Popek

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić autograf z wymiany, którą przeprowadziłem jakiś rok temu. Bohaterem dzisiejszego posta będzie Popek - polski raper, wokalista, muzyk i zawodnik MMA wagi ciężkiej, członek zespołów Firma (2001–2011) i Gang Albanii (2014–2017).

Dawniej ćwiczył krav magę. Po wyemigrowaniu do Londynu zainteresował się mieszanymi sztukami walki (MMA). Podjął treningi w klubie Team Titan, gdzie jego trenerem był Mickey Papas.

W 2008 rozpoczął starty w profesjonalnych zawodach MMA, występując pod pseudonimem Popek Rak. Stoczył trzy walki, z których dwie wygrał w największej ówcześnie brytyjskiej organizacji Cage Rage. Dalsze występy zawiesił z powodu zamieszek, jakie wszczęła wspierająca go publiczność podczas trzeciej walki 13 września 2008 na gali FX3 Fight Night 9 w Reading oraz z uwagi na „własne wybryki sprzed lat”. Ponadto na terenie Anglii ukarano go zakazem odbywania oficjalnych walk MMA.

19 września 2016 oficjalnie poinformowano o podpisaniu przez Popka kontraktu z polską federacją MMA, Konfrontacją Sztuk Walki. Tydzień później federacja potwierdziła zakontraktowanie pojedynku Popka z Mariuszem Pudzianowskim na gali nr 37 KSW zaplanowanej na 3 grudnia 2016. Do tego pojedynku Pawła Mikołajuwa przygotowywał Marcin Różalski. Pudzianowski wygrał walkę w pierwszej rundzie przez nokaut techniczny 27 maja 2017 na KSW 39: Colosseum na Stadionie Narodowym w Warszawie wygrał z Robertem „Hardkorowym Koksem” Burneiką, który odklepał po ciosach w 45 sekundzie walki. 23 grudnia 2017 stoczył walkę z Tomaszem Oświecińskim, z którym przegrał w drugiej rundzie. 6 października 2018 na KSW 45: The Return to Wembley stoczył pojedynek z zawodnikiem z Bośni – Erko Junem. Erko Jun wygrał walkę w drugiej rundzie przez techniczny nokaut.

Za wymianę dziękuję mojemu imiennikowi - Mateuszowi !

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

663. Kuba Wojewódzki

Cześć,

Dziś chciałbym wam przedstawić autograf pochodzący od Kuby Wojewódzkiego - polskiego dziennikarza muzycznego, telewizyjnego, radiowego i prasowego, publicysty, satyryka, felietonisty, celebryty, showmana i perkusisty. Związany z telewizją TVN i tygodnikiem „Polityka".

W latach 2002–2006 prowadził autorski talk-show Kuba Wojewódzki, który emitowany był na głównym kanale telewizji Polsat. We wrześniu 2006 zaczął pracować w telewizji TVN; na głównym kanale tej stacji kontynuowany jest jego program. W 2007 był sędzią w specjalnym odcinku Tańca z gwiazdami – „Najpiękniejsze tańce”. W latach 2008–2010 był jurorem w programie Mam talent!, w latach 2011–2014 był w jury programu X-Factor, natomiast w latach 2015–2017 był jurorem talent-show Mali giganci.

Prowadził audycje muzyczne w Rozgłośni Harcerskiej, Trójce, RDC, Radiu Bis i w RMF FM, gdzie pracował jeden dzień. W latach 2003–2007 z Michałem Figurskim prowadził „Antylistę”, poranną audycję w Antyradiu w Warszawie i Katowicach (od września 2007 również w Krakowie). Od 28 stycznia 2008 do 25 czerwca 2012 w duecie z Figurskim prowadził od poniedziałku do czwartku program „Poranny WF” w Esce Rock. Od 3 września 2012 do 23 grudnia 2013 współprowadził z Agnieszką Szulim, Maciejem Stuhrem, Czesławem Mozilem i Bartoszem Węglarczykiem nadawaną w dni powszednie poranną audycję „Zwolnienie z WF-u” w Esce Rock.

Był dziennikarzem gazet muzycznych („Magazyn Muzyczny”), felietonistą („Muza”) i redaktorem naczelnym miesięcznika „Brum”, a także współwydawcą miesięcznika „Plastik”. W latach 2002–2010 publikował felietony w czasopismach takich jak: „Wprost”, „Przekrój” i „Playboy”. W 2008 nawiązał stałą współpracę z tygodnikiem „Polityka”, na którego łamach publikuje felietony będące zbiorami krótkich komentarzy do bieżących wydarzeń z życia polskich celebrytów, często utrzymanych w bardzo krytycznym tonie.

W 2005 oraz 2009 został nominowany do nagrody Telekamery w kategorii „Rozrywka”. Zdobył Wiktora 2009 w kategorii „Osobowość telewizyjna” ex aequo z Grażyną Torbicką.

W marcu 2010 odbyła się premiera sztuki Woody’ego Allena Zagraj to jeszcze raz, Sam (reż. Eugeniusz Korin, Teatr 6. piętro), w której zagrał główną rolę. Od sierpnia 2011 występował w reklamach sieci komórkowej Play. Wcześniej, w 2005 i 2006, razem z Michałem Figurskim brał udział w kampanii reklamowej sieci Era tak tak. Był także twarzą kampanii reklamowych marki Axe w 2007.

Od marca 2019 razem z Piotrem Kędzierskim prowadzi program ROZMOWY: Wojewódzki & Kędzierski w Newonce.radio.

Jesienią 2018 do księgarni trafiła jego książka Kuba Wojewódzki. Nieautoryzowana autobiografia, nad którą pracował przez sześć lat.

Autograf zdobyłem osobiście na Targach Książki w Krakowie.

 

Poniższe zdjęcie wędruje na wymianę:

 

Jak zdobyty : Osobiście

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

 

662. Karolina Kowalkiewicz

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam autograf pochodzący od Karoliny Kowalkiewicz - polskiej zawodniczki mieszanych sztuk walki (MMA), mistrzyni KSW w kat. do 52 kg z 2013. Od 2015 związana z UFC.

W zawodowym MMA zadebiutowała w maju 2012 roku na gali Extreme Fighting Sports 2 w Gdyni pokonując przez techniczny nokaut w 1. rundzie Marzenę Wojas. Jeszcze w tym samym roku, podpisała kontrakt na występ w pierwszym w historii polskiego MMA żeńskim turnieju, który organizowało KSW - poza Kowalkiewicz do turnieju zostały zaproszone: Paulina Bońkowska, Paulina Suska oraz Marta Chojnoska. Początkowo turniej miał się odbyć na zasadzie play-off, każda z zawodniczek miała stoczyć ze sobą pojedynek (w sumie trzy pojedynki) po których ta która miała najwięcej wygranych zwyciężała cały turniej ale ostatecznie właściciele KSW zmienili format turnieju na pucharowy w formie drabinki - półfinał i finał, a nagrodą za zwycięstwo w turnieju było inauguracyjne mistrzostwo KSW w kobiecej kategorii do 52 kg.

W półfinale, który miał miejsce 1 grudnia na KSW 21 Kowalkiewicz zmierzyła się z Bońkowską, którą pokonała jednogłośnie na punkty. Finał miał miejsce na gali KSW 23, rywalką Karoliny była Marta Chojnoska, która swoją walkę wygrała przed czasem. Kowalkiewicz rozpoczęła dynamicznie w stójce, by po chwili przenieść walkę na ziemię zadając przy tym serię szybkich ciosów i poddając natychmiastowo Chojnoską duszeniem zza pleców. Kowalkiewicz zdobyła pierwszy historyczny tytuł mistrzyni KSW.

28 września 2013 roku miała zmierzyć się z Austriaczką Jasminką Cive, ale ostatecznie rywalka doznała kontuzji na kilka dni przed galą i w zastępstwie zmierzyła się z byłą zawodniczką żeńskiej organizacji Invicta FC Brytyjką czeskiego pochodzenia Simoną Soukupovą. Pierwsza runda to kompletna dominacja Kowalkiewicz, która obaliła rywalkę, po czym zadawała ciosy i próbowała poddać ją duszeniem do końca rundy. Druga runda to głównie walka kickbokserska z małą przewagą Kowalkiewicz, która punktowała Brytyjkę ciosami prostymi. W 3. rundzie Kowalkiewicz zaczęła słabnąc, co przyczyniło się do przyjmowania większej liczby ciosów po desperackich atakach Soukupovej. Ostatecznie Kowalkiewicz wygrała pojedynek na punkty (jednogłośna decyzja sędziów).

Pod koniec września 2015 podpisała kontrakt z UFC. W swoim debiucie 19 grudnia 2015 pokonała Kanadyjkę Randę Markos jednogłośnie na punkty. 12 listopada 2016 na UFC 205, zmierzyła się o mistrzostwo UFC wagi słomkowej z Joanną Jędrzejczyk. Ostatecznie Kowalkiewicz przegrała jednogłośnie na punkty.

3 czerwca 2017 podczas UFC 212 przegrała z Brazylijką Cláudią Gadelhą przez poddanie w pierwszej rundzie. Następnie na przełomie 2017/2018 pokonała na pełnym dystansie dwie Amerykanki: Jodie Esquibel i Felice Herrig, dzięki czemu otrzymała pojedynek z Jessicą Andrade, który okazała się eliminatorem do walki z Rose Namajunas. Polka uległa Brazylijce w pierwszej rundzie, przegrywając przez nokaut. W dalszej kolejności Łodzianka przegrała dwie kolejne walki: z Michelle Waterson i Alexą Grasso.

Autograf zdobyłem dzięki wymianie, za którą serdecznie dziękuję !

Jak zdobyty : Wymiana

 Ile czekałem: -

Jakość: Oryginał

Jerzy Dudek - po raz drugi !

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić kolejny autograf pochodzący od jednego z najlepszych polskich bramkarzy w historii - Jerzego Dudka! O Jurku pisałem kilka lat temu na moim blogu ------> Klik.

Autograf zdobyłem osobiście na spotkaniu autorskim z bramkarzem.

  

Jak zdobyty : Osobiście
Ile czekałem: -
Jakość: Oryginał

Pavel Nedved - po raz drugi !

Cześć,

Dziś chciałbym przedstawić wam kolejne autografy pochodzące od jednego z najlepszych ( o ile nie najlepszego) czeskiego piłkarza w historii - Pavela Nedveda! O tym wybitnym piłkarzu pisałem kilka lat temu ----->Klik.

Autograf zdobyłem pisząc list na adres prywatny piłkarza.

Jak zdobyty : Prośba na prywatny adres

Ile czekałem: 48 dni

Jakość: Oryginał

Zbigniew Boniek - po raz drugi !

Cześć,

Dziś chciałbym pokazać wam kolejny autograf pochodzący od Zbigniewa Bońka - legendarnego piłkarza, jedynego polaka znajdującego się na słynnej liście FIFA 100. O Zbyszku Bońku pisałem w tym poście ---> Klik.

Autograf zdobyłem pisząc na adres PZPN-u.

Jak zdobyty : Prośba na adres :

 
Polski Związek Piłki Nożnej

ul. Bitwy Warszawskiej 1920 r. 7
02-366 Warszawa

Ile czekałem: 21 dni
Oryginalny :  Tak

Dino Zoff - po raz drugi !

Cześć,

Dziś chciałbym zaprezentować kolejne autografy, które dostałem od jednego z najlepszych bramkarzy świata - Dino Zoffa. O Zoffie pisałem w moim poprzednim poście --->Klik.

Autografy te zdobyłem pisząc prośbę na adres prywatny piłkarza. 

Dwa poniższe autografy przeznaczam na wymianę:

Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny

 Ile czekałem: 25 dni

Jakość: Oryginał

Franz Beckenbauer po raz drugi !

Cześć

Dziś chciałbym pokazać wam ponownie kolejne autografy, które dostałem od niemieckiej legendy piłki nożnej - Franza Beckenbauera! O Franzie więcej pisałem w tym poście --> Klik

Autograf zdobyłem pisząc prośbę na adres prywatny.

Poniższe zdjęcia wędrują na wymianę:

Jak zdobyty : Prośba na adres prywatny

 Ile czekałem:32 dni

Jakość: Oryginał